Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Een pelgrimsmaaltijd met onbeperkt brood en wijn: kunnen we zo ook kerk zijn?

Deel:

Na kilometers lopen door het Spaanse Rioja gebied kan Rudolf aanschuiven aan de pelgrimstafel in Burgos. Met brood en wijn in overvloed. Kon hij maar iets van deze Camino, deze pelgrimstocht, meenemen naar huis… 

Locatie: Burgos

Inmiddels ben ik de Spaanse regio Rioja doorgewandeld, beroemd om hun wijnen. Mocht je nog een fles wijn in de kast hebben staan uit die regio… Ik wacht wel even tot je een glas hebt ingeschonken…

In kleine dorpjes is vaak maar één herberg en daar ontmoet je elkaar aan het eind van de dag. Je vindt er pelgrims die gepland hebben daar aan te komen, pelgrims die niet meer verder kunnen en pelgrims zoals ik, die denken: ja, hier blijven we vandaag.

afbeelding
afbeelding.

Een mooie pelgrimsmaaltijd

In zo’n dorpje ging, een paar dagen geleden, speciaal voor ons om half zeven de plaatselijke bar open om een pelgrimsmaaltijd te serveren. Zo’n maaltijd bestaat meestal uit twee gangen, de eerste gang bestaat uit salade, soep of pasta, en de tweede uit vlees of vis. Natuurlijk daarna nog een toetje, en daarbij onbeperkt brood en wijn. Voor de ongelofelijke prijs van 10-13 euro.

Met z’n zevenen zaten we op plastic stoelen rondom de gammele tafeltjes. Een Chileense, een Bulgaar, drie Duitsers, een Spanjaard en ik. We begonnen te eten en in twee- en drietallen rondom de tafel ontsponnen zich allerlei gesprekken. In Spaans, Duits en Engels, en soms alles door elkaar.

Na een heel aantal dagen wandelen kende ik zo’n beetje de helft van de tafel, maar mijn overbuurman, de Bulgaar, nog niet. We waren ongeveer even oud en al snel hoorde ik dat hij een jonge succesvolle ondernemer was. We praatten over wat ons hier bracht en wat we meegemaakt hadden de afgelopen dagen.
Hij wilde weten of ik een vrouw of vriendin had en ik vertelde hem een persoonlijk verhaal. Maar toen ik hem de vraag terug stelde, was het even stil. Hij vertelde dat hij al een tijd een geweldige vriendin had. Maar zij wilde trouwen en hij wist niet of hij eigenlijk verder met haar wilde. Hij werkte keihard en de Camino was voor hem een tijd om er even uit te zijn en erachter te komen wat hij nu eigenlijk ten diepste zelf wilde. Hoe nu verder? Een tijd om te luisteren naar God, alhoewel hij niet zo goed wist hoe.

Ciudad_de_Burgos-750x450

Te vroeg naar de herberg…

Rondom de tafel werden veel van dit soort persoonlijke gesprekken gevoerd. We wandelden allemaal de Camino, het Spaanse woord voor ‘Weg’ en dat leverde verhalen op. Over waarom we wandelden. Sommigen hadden een heftige reden, anderen kwamen ogenschijnlijk toevallig hier terecht. Over wat we meemaakten. We wilden praten, we wilden ons hart met elkaar delen. Er werd gelachen, we keken in elkaars ogen, we luisterden, spraken en waren stil. Een geweldige avond.

Te vroeg moesten we weer naar de herberg, voordat die op slot zou gaan. Nou ja, te vroeg, de volgende morgen zouden we weer wandelen en dat gaat lastig met weinig slaap. Moe en voldaan werd er geslapen en in allerlei ritmes en tonen gesnurkt. De volgende morgen riep de weg ons weer en namen we afscheid van elkaar. ‘Buen Camino!’ Wie weet zou de weg ons weer bij elkaar brengen.

Mijmeren over de kerk

Pelgrimsmaaltijden zoals deze doen mij mijmeren. Mijmeren over hoe ik graag ‘kerk zou zijn’. Ik mijmer over de gesprekken die we voerden. Niemand had ze voorbereid. Er waren geen lange monologen of discussies. Ze vloeiden van slapstickhumor over in woorden waarmee we onze harten deelden. Op een natuurlijke manier praatten we in wisselende groepjes. Er was wijn, er was brood. Onbeperkt.

Een goede maaltijd waarin plek is om veel te lachen, te delen en ook om samen stil te zijn. Wat als samen kerk zijn van daaruit zou kunnen vertrekken?

De Weg roept en ik mijmer verder. Buen Camino!

afbeelding

Rudolf (34) vertelt in het normale leven verhalen: face-to-face, aan grote en kleine mensen. Voor Lazarus schrijft hij live over zijn pelgrimstocht door Spanje naar Santiago de Compostella.

Zijn vorige blogs lees je hier.

Geschreven door

Rudolf

--:--