Pauline Weseman riep het uit naar God, maar kreeg geen antwoord

Vroeger had Pauline veel met bidden. “Ik was wel een heel devoot meisje”, legt ze uit. Ze vertelt hoe ze ’s ochtends op haar knieën voor haar bed zat om in gesprek te gaan met God. “Een hele persoonlijke, intieme relatie eigenlijk.” Inmiddels weet ze niet meer zo goed wat ze met bidden moet. “Ik merk dat ik in de loop van de jaren door een aantal overtuigingen heen ben gezakt.” 

Geen antwoord 

Door mensen die ze ontmoet, de studie die ze volgt en verschillende reizen die ze maakt, begint het geloof uit haar jeugd te wankelen. Wanneer ze dertig jaar is, overlijdt haar moeder aan kanker. Tien jaar later overlijdt haar man eveneens aan kanker. “Dat zijn wel twee gebeurtenissen die je behoorlijk van slag brengen.” Ze roept het uit naar God, maar krijgt geen antwoord. 

Gezien voelen 

In haar eentje moet ze twee jonge kinderen opvoeden. “Dat is heel ingewikkeld. Dan zoek je natuurlijk als een gek naar houvast.” Ze vertelt uitgebreid over het verdriet en de rouw en wat haar daarin wel en niet heeft geholpen. “Wat ik lastig vind, is dat in sommige geloofsbenaderingen te snel naar hoop gekeken wordt.” Het zou volgens haar helpen als mensen zich meer gezien voelen in hun lijden. Dat ziet ze ook in de ontmoetingen die Jezus met mensen heeft in de Bijbel. 

Christendom 2.0 

Daarnaast ontdekt ze de kracht die er ligt in het luisteren naar zichzelf en dat weer delen met andere mensen. “Het is misschien heel simpel, maar daarin ontstaat iets van een goddelijke kracht.” Het verrast Jurjen dat ze toch steeds weer uitkomt bij het christelijk geloof. Pauline beseft dat ook. “Maar wel een christendom 2.0 of 3.0.” 

Bekijk het hele gesprek op zondag 27 november om 09.20 op NPO2 of later via NPO start.