Maaike trouwt met haar ongelovige partner

“Toen mijn vriendin de ware had gevonden, zei ze gekscherend: ‘Het is leuk voor je als je ook aan de man gaat. Probeer Tinder maar eens.’ Niks voor mij, dacht ik. Toch maakten we voor de grap een account aan en stelden de zoekvoorkeur in op vijf kilometer. Ik had gelijk een supermatch met Joost.”

Ik wist: dit is 'm

Na een paar Whatsappberichten over en weer, spreken ze af in het centrum van Utrecht. “Ik vond hem meteen heel interessant. Hij was erg zorgzaam, bracht me bijvoorbeeld netjes terug naar mijn fiets. Tot mijn 26e heb ik nooit een relatie gehad, ik was nooit bezig met mannen. Maar hem vond ik heel erg leuk. Ik wist: dit ‘is m.”

Worsteling

“Ik heb hem gelijk verteld dat ik christen ben. Dat respecteert hij, maar zelf heeft hij er niet zoveel mee. Daar heb ik - vooral aan het begin van onze relatie - veel mee geworsteld. Ik was altijd netjes gereformeerd, een christen volgens het boekje. Ik groeide op in een christelijk dorp, tot ik op mijn 24e ging werken, had ik zelfs nog nooit een niet-christen ontmoet. En nu was ik er verliefd op één. Mijn ouders vonden het  jammer dat hij geen christen is, maar hij is liefdevol opgenomen in ons gezin.”

Ik was boos op mezelf: waarom had ik dit gedaan, terwijl ik zo’n zuiver leven leidde?

“In het eerste jaar dat we samen waren, was ik vooral bezig met kaders stellen. Zo wilde ik dat hij stopte met vloeken en niet op zondag samen winkelen. Daar steunt hij me zeker in. Ook wil ik dat onze kinderen - als we ze mogen krijgen - naar een christelijke school gaan en gedoopt worden. Dat soort gesprekken hebben weleens tot frustraties geleid, waarbij we samen huilend op een bankje zaten. ‘We zoeken er wel een vorm in’, stelde hij me dan gerust.

Wat ik in het begin ook moeilijk vond, was de impact van onze relatie op mijn band met God. “Zou Hij me bestraffend aankijken? En zou ik echt naar de hel gaan, omdat ik het vormen van een ongelijk span niet kon laten? Ergens was ik boos op mezelf: waarom had ik dit gedaan, terwijl ik zo’n zuiver leven leidde?” Die twijfels en vragen heb ik in gebed bij God neergelegd. Bovendien heb ik er met de dominee over gesproken. Hij zei: ‘Het is mooi als je iemand ontmoet die bij je past. Ik verbied het je niet om een relatie aan te gaan, maar het is wel belangrijk dat hij je geloof niet in de weg staat.’ Hij verzekerde me dat Gods liefde voor mij nooit ophoudt en dat ik niet uit Zijn hand kan vallen.”

Feestvieren

“Als enige gelovige in je relatie is het soms eenzaam, vooral in de kerk. Af en toe gaat Joost mee, bijvoorbeeld met feestdagen. Er zijn in de kerk veel mensen die niet weten dat ik een relatie heb. Als ze dan onze gezamenlijke foto in Whatsapp zien en ik vertel dat Joost geen christen is, zeggen sommigen: ‘Wat moeilijk voor je’, of ‘We zullen voor je bidden’. Nu we plannen hebben om te trouwen, merk ik dat sommige mensen bezorgd zijn. Ik begrijp het wel, maar het raakt me ook. Ik wil juist dat iedereen met vreugde feestviert omdat we elkaar hebben leren kennen.”

We zijn allemaal zondaren. Dat je gelooft is geen eigen verdienste, maar pure genade

“Soms ben ik weleens jaloers op christelijke stelletjes. Wij zullen wellicht nooit samen Bijbel lezen, samen bidden of samen God aanbidden. De Bijbel is natuurlijk wat minder leuk als je geliefde niet christelijk is en dus nog niet gered is. Tegelijkertijd wil ik het christelijk huwelijk niet idealiseren. Ik heb gemerkt dat christenen zich soms geestelijk superieur voelen, dat ‘wij’ anders zijn dan ‘zij’ die niet geloven. Maar we zijn allemaal zondaren. Dat je gelooft is geen eigen verdienste, maar pure genade.”

Bekering

''Er zijn momenten in onze relatie geweest, dat het even niet zo goed ging. Ik vond het moeilijk om over mijn gevoel te praten. Op die lastige momenten heb ik wel eens overwogen om ermee te stoppen. Dan nam ik me voor om in een volgende relatie wél voor een christen te gaan en idealiseerde ik dat beeld. Gelukkig hebben we onze relatiecrisis met hulp van een christelijke relatietherapeut overwonnen.”

‘Ik weet dat ik op de plek ben waar ik moet zijn’

“Een poosje geleden zijn Joost en ik samen aan een Alphacursus begonnen, zodat Joost wat meer te weten komt over wat mij drijft. Daar heeft hij gezien wat het geloof met mij doet en wat het voor anderen kan betekenen. Dat vindt hij heel mooi, maar tegelijkertijd zegt hij: ‘Je mag vinden wat je wilt, maar ik word geen christen.

Hoewel hij ervan overtuigd is dat hij geen christen wordt, bid ik nog wel voor bekering. Ik zou het fijn vinden voor Joost, omdat ik weet hoeveel troost en kracht het mij geeft. Geloof is voor mij echt de grond waarop ik sta en ik geloof dat ik gevuld ben met de Heilige Geest. Ik weet dat ik op de plek ben waar ik moet zijn. Ik ben heel bewust christen en probeer dat overal waar ik ben, uit te dragen.”

Toekomst

“Hoewel het mijn verlangen is dat hij tot geloof komt, blijf ik ook bij hem als dat niet gebeurt. Ik ervaar nu vrede in mijn hart en hoop dat dat zo mag blijven. Ik wil Joost blijven eren om wie hij is, want ik heb hem onvoorwaardelijk lief.”

*Maaike en Joost zijn synoniemen.

Lees ook: Twee geloven op een kussen, kan dat?