Fara Bellinga: "Vloggen maakt je bewust van het leven"
Fara Bellinga vlogt dagelijks haar leven samen met haar man en kinderen. Een dagje naar het zwembad, de kast opruimen of de geboorte van baby Luxy. Ze filmt het met liefde elke dag en deelt dit via YouTube. Ruim 12 miljoen kijkers per maand volgen de avonturen van Fara, Daniël, Luan, Lucilla, Luxy en natuurlijk de honden Woezel en Pip. Eva stelde Fara wat vragen over haar vlogleven.
Waarom zijn jullie begonnen met vloggen?
“Daniel en ik maakten eerst informatieve video’s op het gebied van gezond leven en een positieve mindset. ‘Slank En Fit TV’ heette ons YouTube-kanaal. We wilden tips geven over hoe wij dit toepassen in ons dagelijks leven. Zo ontstond de eerste ‘vlog’ met baby Luan in het zwembad. Het vloggen was begonnen.”
Wat zijn de voordelen van zo'n 'vlogleven'? Wat vind je er leuk aan?
“Het maakt je heel bewust van het leven. Iedere dag ‘schilder’ ik als het ware mijn schilderijtje door ons jonge gezinsleven vast te leggen. Voordat we een YouTube-kanaal hadden, deed ik dit ook al. Ik maakte een ‘vlog’ van baby Luan als herinnering voor later. Dat vind ik erg waardevol. Ik geloof dat je in je leven mooie herinneringen mag creëren. Daarnaast ben ik elke avond bewust dankbaar voor alle kleine mooie dingen in het leven. Elke avond edit ik namelijk zelf een vlog.
En omdat we al zo lang vloggen, zie je ons als het ware ‘groeien’ in het leven. Mooi om vlogs terug te kijken en te zien hoe ons leven verandert. Een verschil met vroeger is dat Daniël en ik nu fulltime bij onze kinderen kunnen zijn. Vroeger werkte ik fulltime in een schoenenwinkel en kon veel minder bij baby Luan zijn. Dan mis je toch meer van het opgroeien. Dat vloggen ons nu brood op de plank brengt, hadden we nooit verwacht. Prachtig dat we daardoor zo veel bij onze kinderen kunnen zijn.”
Wat zijn de nadelen?
“Er zijn gelukkig weinig nadelen. Ons publiek groeit nog steeds, maar doordoor krijgen we ook wel eens nare reacties. Mensen hebben bijvoorbeeld vooroordelen omdat ze ons niet goed kennen en begrijpen. Ze menen bijvoorbeeld dat we het ene kind meer aandacht geven dan het andere kind. Maar dat kan je op basis van 15 minuten film echt niet beoordelen. Dit is vooral zo bij mensen die ons nog niet zo lang volgen. Soms vind ik het best kwetsend. Ik heb hier als vrouw wel meer last van dan Daniël. Ik weet natuurlijk wel hoe het zit, maar ik blijf ook een mens met gevoelens. Wanneer ik dan de vele lieve en motiverende berichten lees, krijg ik wel weer een warm gevoel!”
Wat voor reacties krijg je op de vlogs (positief en negatief)?
“99% van de reacties is positief. We krijgen reacties op social media, maar ook persoonlijke, handgeschreven brieven van ouders en kinderen. Ik krijg kippenvel als ik hun verhalen lees: blijkbaar hebben onze vlogs impact op hen. Dat is ook onze motivatie om ons gezinsleven te blijven delen: motivatie, inspiratie, liefde, geloof en hoop meegeven.
Negatieve reacties komen vaak van mensen die ons niet begrijpen. Dit vinden we geen probleem, want iedereen zit anders in elkaar. We besteden er persoonlijk niet zo veel aandacht aan.”
Fara Bellinga: ‘De beelden gaan door moeders ogen heen’
Jullie kinderen spelen ook een grote rol in de filmpjes. Hoe doe je dit op een goede manier?
“Ik zeg altijd: “De beelden gaan door moeders ogen heen”. Het editen en verwerken van de filmbeelden wil ik ook altijd zelf blijven doen. Iedere avond bepalen we zelf wat we online willen laten zien en wat niet. Geen dag is hetzelfde, dus deze afweging is altijd anders. Daniël en ik bepalen aan de hand van onze normen en waarden wat we laten zien en wat niet. We zoeken naar een goede balans tussen het laten zien van de realiteit en het weglaten van beelden. We denken ook goed na over welke beelden van de kinderen we wel en niet online delen. Als ze boos zijn of ruziën, zetten we deze beelden niet online. Om te voorkomen dat kijkers denken dat onze kinderen nooit ruziën of stout zijn, vertel ik het wel door de vlog heen.”
Ben je niet bang dat een zoon of dochter het later niet eens is met de beelden die van hem/haar op internet staan?
“Persoonlijk denk ik dat de generatie van onze kinderen anders opgroeit dan wij vroeger. Bijna elke ouder plaatst wel een foto of filmpje van zijn kind online. Waarschijnlijk vinden kinderen dat later niet eens zo raar als wij zouden verwachten.”
Jullie vloggen dagelijks. Heb je soms momenten dat je dit echt niet wilt? Of zijn er momenten die jullie bewust niet met de buitenwereld delen?
“Uiteraard hebben wij dagen dat we er even geen zin in hebben. Dit brengen we op 2 manieren naar buiten in de vlog. We zeggen dit gewoon tegen de kijkers. Wanneer we ons echt niet lekker voelen, moe zijn of geen zin hebben. Kijkers waarderen dit alleen maar en weten dat wij ook maar gewoon mensen zijn. Dan zeggen we: “Morgen weer een nieuwe vlog, vandaag is het even iets korter of minder spannend.” Maar dat maakt onze vlogs ook realistisch. Kijkers die ons iedere dag volgen weten dit en respecteren dit.
Soms is het ook dat we ’s ochtends even geen zin hebben. Maar dan is het ‘s middags wel weer leuk en pakken we dan wel even de camera erbij. We ‘plannen’ de meeste dagen niet, dus we weten ook niet hoe de dag gaat lopen. We filmen gewoon wanneer we zin hebben. Bij onze kinderen voelen we een beetje aan of ze wel of geen zin hebben in een vlog. We gaan ze niet altijd filmen na een lange schooldag of als ze gewoon lekker willen buitenspelen.”
Fara Bellinga: ‘Ik was de eerste Nederlandse vrouw die haar bevalling online plaatste’
Tijdens de bevalling van Lucilla en Luxy hebben jullie ook gevlogd. Ik denk dat niet veel mensen dit zouden doen. Waarom heb je hiervoor gekozen?
“Toen ik zwanger was van ons tweede kindje Lucilla was ik erg zenuwachtig voor de bevalling. Ik had al een bevalling meegemaakt en wist wat me te wachten stond. Om mezelf gerust te stellen ging ik op YouTube bevallingsfilmpjes zoeken. Ik wilde mezelf goed voorbereiden en er wat van opsteken. Het hielp alleen niet. Ik vond alleen maar Amerikaanse schreeuwbevallingen. Rustiger werd ik niet echt. Toen het tijd was voor de bevalling, gingen we dit vloggen. Ik wilde dit ook graag online delen met aanstaande moeders die zochten waren naar geruststelling voor hun bevalling. Ik was toen de eerste Nederlandse vrouw die haar bevalling online plaatste. De reacties waren erg positief. Vrouwen vonden het positief en haalden er kracht uit.
Bij ons derde kindje, Luxy, was het vanzelfsprekend dat we dit op een mooie manier wilden vastleggen. Nieuw leven mogen ontvangen vind ik het grootste wonder van ons bestaan. Dit mogen we delen met onze ‘online YouTube-familie’. Dit voelt erg waardevol en maakt me dankbaar. Ook op deze vlog kregen we veel positieve reacties. Deze vlog laat heel mooi zien hoe een complete bevalling in z’n werk gaat. Het is voor mij echt een kunstwerkje geworden. Je ziet welke emoties het met zich meebrengt en hoe het grote wonder van een nieuw leven ontstaat. Ik ben heel blij dat ik dit mocht vastleggen en delen.”
Hoe houden jullie je volgers geboeid?
“Daar kan ik kort over zijn: we zijn gewoon onszelf.”
