Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Roëll maakte van reizen haar beroep: ‘Dat had ik nooit durven dromen.’

Ze schreef het reisboek 'Verliefd op de Wereld'

Van Namibië tot Lapland, van Belize tot Taiwan, Roëll de Ram heeft heel wat van de wereld gezien. De mooiste plekken deelt ze op haar blog 'We Are Travellers' en in haar reisboeken. In de nieuwste Eva vind je prachtige foto’s van bergen, die ze van over de hele wereld heeft geschoten.

Deel:

Roëll is net terug van een wintersportvakantie in Oostenrijk. “Ik vind het altijd zo gaaf om nieuwe gebieden te ontdekken. Nu was ik in een dorpje dat helemaal in kerstsfeer was, echt heel leuk. Toch zou ik er volgend jaar niet nog eens heen gaan, ik ben iemand die altijd liever iets nieuws ontdekt. Er is nog zoveel te zien.”

Reizen als werk

Roëll is negentien jaar als ze voor het eerst zonder haar ouders op reis gaat. Backpacken in Brazilië, samen met een vriendin. “Daar begon het, ik dacht: ik wil ieder jaar nieuwe plekken ontdekken. Ik wilde avontuurlijk leven en veel van de wereld zien. Het leek me altijd al tof om te leven als Floortje Dessing.”

Toch had Roëll toen nog niet durven dromen dat reizen ooit haar werk zou worden. Haar blog ‘We Are Travellers’ ontstaat min of meer per toeval, als ze zoekt naar de makkelijkste manier om haar omgeving te informeren over haar reisavonturen. “Ik heb een wereldreis gemaakt van zes maanden en kreeg superveel vragen van vrienden en familie over hoe ik alles had geregeld. Daarom ben ik een blog begonnen, zo hoefde ik niet steeds dezelfde vragen te beantwoorden. Dat is steeds verder gaan groeien. Nu barst het van de reisblogs, maar dat was toen nog veel minder.”

Ik wilde altijd al leven als Floortje Dessing

Haar serie reisboeken begint in 2018 met ‘Backpack bestemmingen’ en ontstaat omdat ze daar in boeken niks over kan vinden“Ik heb zelf veel gebackpackt en ik hield altijd al van schrijven. Als kind heb ik tientallen dagboeken volgepend.” Het schrijven bevalt goed, dus volgen er nog drie boeken: ‘Verliefd op Nederland’, ‘Verliefd op Europa’ en nu ‘Verliefd op de Wereld’“Die eerste twee heb ik uitgegeven in coronatijd. De reismogelijkheden waren toen beperkter, dus ging ik op zoek naar bestemmingen dichter bij huis. Nu je weer makkelijker kunt reizen wil ik laten zien hoe mooi de aarde is. Dit boek is echt mijn ode aan de wereld.”

Familie

Haar liefde voor het ontdekken van nieuwe plekken heeft ze niet van een vreemde. “Mijn familie houdt ook van reizen. Mijn vader is vroeger bijvoorbeeld een keer van Friesland naar Groenland gelift. Hij ging als kok werken op een boot om daar te komen. Als je opgroeit met die verhalen, word je wel nieuwsgierig naar het reizen.”

Roëlls familie is dan ook graag betrokken bij het maken van haar reisboeken. “Voor 'Verliefd op Nederland' heeft mijn moeder de foto’s gemaakt. De coverfoto van 'Verliefd op de Wereld' is geschoten door mijn zusje, zij is ook een super goede fotograaf.” Daarnaast werkt ze ook graag samen met andere fotografen en reizigers. “Op Instagram heb ik een oproepje geplaatst of iemand nog een toffe plek had bezocht die in het boek zou passen. Mensen konden hun ideeën delen via #deeljouwreisfotos. Ik heb zelf dus niet alle plekken bezocht die in mijn boeken genoemd worden, maar kan er zelf wel weer inspiratie uithalen voor nieuwe reizen.”

De weergave van deze tweet vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Herinneringen

De herinnering die haar het meest is bijgebleven is haar allereerste reis naar Brazilië. “Dat was mind-blowing, voor het eerst buiten Europa zonder mijn ouders.” Ook Myanmar kan ze zich goed herinneren. “Dat was een hele bijzondere plek, het leek wel of de tijd had stilgestaan. Op de fiets, ging ik van tempel naar tempel. Toen ik daar was, waren er nog heel weinig toeristen die Myanmar bezochten. Heel anders dan in Europa, waar je eraan gewend bent dat alles gereguleerd is. In Myanmar zette ik gewoon mijn fiets tegen een boom en ging ik op onderzoek uit tussen de eeuwenoude tempels.”

Ik kon wel huilen als ik voor een mooie waterval stond

De meest memorabele ontmoetingen heeft Roëll in Cuba. “Daar heb ik met vriendinnen salsalessen gevolgd bij mensen thuis. We logeerden bij een Cubaanse vrouw, want er waren weinig hotels. We vertelden we dat we supergraag dansles zouden krijgen. Haar zus kon goed dansen, vertelde ze. We moesten op zoek naar een gele deur, twee straten verderop. Daar kregen we salsalessen. Die hele reis deden we een poging om Spaans te praten, zo hadden we heel veel toevallige ontmoetingen met allerlei mensen.”

Wordt ze het reizen nooit eens zat? “Soms reisde ik zo veel, dan merkte ik dat ik dingen minder begon te waarderen dan eerst. En ik miste het gevoel van mijn negentienjarige zelf, die bijna kon huilen als ze voor een mooie waterval stond. Dat kriebeltje in mijn buik was er niet meer. Er was een jaar dat ik 24 keer op reis was, dat moet je gewoon niet willen. Nu kies ik heel bewust om niet meer íedere reis te maken.”

Lessen

Alle plekken waar Roëll is geweest, hebben haar veel geleerd. “Ik ben meer openminded geworden voor andere culturen. En ik wil niet te druk te zijn; ik probeer nu om meer relaxed in het leven te staan. Daarnaast ben ik veel meer buiten op een de dag. Dat was vroeger wel anders. Ik ben opgegroeid in Utrecht, toen was ik echt een binnenmens.”

Door de jaren heen heeft ze ook heel wat praktische tips opgepikt, bijvoorbeeld je kleding oprollen in plaats van vouwen. “Dat neemt een stuk minder plek in beslag in je koffer.” Daarnaast plant ze altijd haar reis met hulp van Lonely Planet of andere reisblogs, voordat ze een ticket boekt. “Het is zonde als je aan de andere kant van de wereld zit en erachter komt dat je meer dagen hebt om alles te zien.”

De komende tijd liggen er mooie reizen en projecten in het verschiet voor Roëll. “In januari ga ik naar Zanzibar. Ondertussen ben ik druk bezig met het vinden van nieuwe bloggers én droom ik af en toe weleens van een vierde boek. ‘Verliefd op Zuid-Amerika’ of ‘Verliefd op Azië’ bijvoorbeeld. Als ik kan reizen, schrijven en fotograferen, ben ik op mijn gelukkigst.”

Geschreven door

Lonneke Tijhof

--:--