Carry Slee: 'Ik doe niets liever dan schrijven'

Hoe beleef jij deze kinderboekenweek?
'Er is weer veel te doen en daar ben ik blij om. Eindelijk hebben we - na corona - weer een kinderboekenweek waar we kinderen enthousiast kunnen maken voor lezen. Vroeger ging ik tijdens de kinderboekenweek drie weken lang vóór vijf uur de deur uit om het hele land door te rijden, nu kan ik het wat rustiger aandoen. Ik schrijf ook heel graag, dus ik zit niet meer elke dag in de trein.'

Hoe ben je schrijver geworden?
'Eigenlijk was ik als kleuter altijd al aan het schrijven. Ik maakte toen boekjes waar ik zogenaamd een verhaal in schreef. Dan zette ik de poppen en knuffels eromheen en dan ging ik dat verhaal gewoon verzinnen. Ook had ik een verhaaltjesschrift en een bibliotheek. Toen ik naar de middelbare school ging, vond ik toneel ook heel leuk en moest een keuze maken. Een docent zei: ga maar naar de theaterschool, schrijven kun je altijd nog doen - als je ouder bent. Uiteindelijk heb ik zo'n tien jaar les gegeven. Ik vond het leuk, ik vond de leerlingen heel leuk. Maar het was niet wat ik écht wilde doen.' 

Hoe blijf je de jeugd steeds weer aanspreken, waar haal je de inspiratie vandaan?
'Ik krijg heel veel fanmail van jonge mensen maar ook vragen via mijn website. Zo krijg ik een idee wat er speelt bij de doelgroep. Ik lees bladeren voor jongeren, dat moet wel. Mijn eigen kinderen zijn over de 40, maar mijn kleinkinderen vallen nu in de doelgroep. Ik krijg de ideeën voornamelijk van mijn fans die met een probleem zitten en waarvan ik denk: daar moet ik over schrijven. In de VPRO-gids las ik een berichtje van een meisje die zo erg gepest werd, dat ze voor de trein gesprongen is. Daar ben ik zo van geschrokken dat ik daar een boek van wilde maken. Dat boek is uiteindelijk Spijt! geworden, wat heel veel jongeren gelezen hebben.' 

Heb je wel eens last van een writersblock?
'Nee. Het lijkt me zo verschrikkelijk als je wilt gaan werken maar je hoofd blijft leeg.' 

Hoe ziet een werkdag eruit als er geschreven wordt?
'Ik ben heel gestructureerd. Dat is belangrijk als je écht iets wil bereiken. Dan moet je er echt voor gaan, voor honderd procent. Jarenlang heb ik van negen tot zes geschreven met de hand. Nu typ ik tegenwoordig mijn verhaal op de computer, maar ik begin nog steeds om negen uur, maar stop halverwege de middag. Ik heb geluk dat mijn beroep is wat ik het liefste doe. Ik kan niets verzinnen wat ik liever doe dan schrijven.' 

Wat is een wijsheid die je aan de luisteraar wilt meegeven?
'De wijsheid die ik in in het leven heb opgepikt is: ga voor wat je van binnen voelt. Wil je bijvoorbeeld schrijver worden en zeggen honderd mensen: je kan niet schrijven? Als je het heel graag wilt, dan gaat het je lukken ook.'

Het hele gesprek met Carry Slee is hier terug te luisteren (vanaf 0:47).