Thomas Quartier is monnik: ‘Mijn moeder vond het verschrikkelijk’

Presentator Jurjen ten Brinke bekent aan Thomas dat hij allerlei plaatjes heeft bij een monnik. “En dat is, behalve je kleding, niet zo’n figuur zoals jij. Hartstikke hoopvol, blij, grappig.” Thomas lacht, zijn handen in de zakken van zijn habijt. Waarom iemand als hij monnik is geworden? “Omdat het voor mij toch wel met een onvervuld verlangen in mijn leven te maken had”, vertelt hij. “Dat kun je heel lang wegdrukken. Ik heb mijn pubertijd minstens vier keer verlengd. Allemaal uitbundig feesten en weet ik wat. Daarna trouwde ik met de wetenschap.” Hij promoveerde en werd hoogleraar aan de universiteit.

“En toen raakte ik verliefd op het klooster.”

Midlifecrisis

“Op een gegeven moment brak dat. Je zou dat met een hippe term een midlifecrisis kunnen noemen, maar ik noem het liever roeping, dat klinkt positiever.” In die periode bezocht hij een klooster om onderzoek te doen voor zijn werk. “En toen raakte ik verliefd op het klooster.” Wat hem daar zo aantrok? “In eerste instantie de levensvorm. Het gebed dat het leven van die mensen daar op z’n kop zet. Je gaat ineens urenlang per dag in de kerk zitten, de beste uren zelfs. Hoezo doe je dat nou? Dat maakte mij nieuwsgierig en sprak mij aan.”

Moeder

“Mijn moeder vond het verschrikkelijk”, vertelt hij. “Ze zei zelfs af en toe: ‘Kun je dat niet doen als ik er op een gegeven moment niet meer ben?’” Desondanks kiest Thomas ervoor om monnik te worden. Op zijn veertigste treedt hij in bij de orde van de Benedictijnen. “In de laatste jaren van haar leven heeft ze dat ook kunnen omhelzen. Omdat ze merkte dat het me goed deed, dat was voor haar het allerbelangrijkste.”

Een afscheid is niet minder ingrijpend als iemand op hoge leeftijd is.

Afscheid

Afgelopen jaar overlijdt zijn moeder, nadat zijn vader hem 30 jaar geleden al is ontvallen. Het is ingrijpend voor hem als enig kind. “Een afscheid is niet minder ingrijpend als iemand op hoge leeftijd is. Mijn moeder was 86. Na afloop kun je misschien makkelijker vrede hebben, maar dat neemt niet weg dat een afscheid een afscheid is en altijd iets onnatuurlijks heeft.” Hij noemt de laatste weken van zijn moeders leven “de belangrijkste weken van mijn leven tot nog toe”. “Ik had nooit meer met mijn moeder samen gebeden, maar toen wel. Ineens zei ze: zullen we het Onze Vader en een Weesgegroet bidden?”

Bekijk het hele gesprek met Thomas Quartier in Bid, bedank, bewonder op zondag 16 april om 09.20 op NPO2 of later via NPO Start.