Janice leeft al 23 jaar met hiv: 'Ik wil het taboe doorbreken'

Janice heeft samen met haar vriend en hun vierjarige dochtertje een gezellig weekend naar Parijs op de planning staan. “Een dag voor vertrek kreeg mijn vriend heel erge oorpijn, maar hij zei dat we gewoon konden gaan,” vertelt Janice. “dus vertrokken we naar Parijs. Gedurende het weekend werd hij steeds zieker. Hij kon niet meedoen met de excursies en wilde niks eten. Ik dacht: wat moet ik doen?”

Twee dagen later vertrekt het gezin weer met de bus naar Nederland. “In de bus voelde hij zich echt niet goed. De buschauffeur is voor ons gestopt bij het ziekenhuis in Amsterdam, maar eenmaal daar aangekomen wilde mijn vriend niet naar binnen. Hij wilde niet op een brancard, niet in een rolstoel, helemaal niks. Ik weet nog steeds niet waarom hij niet naar het ziekenhuis wilde. Dus vertrok de bus weer.”

Hiv-positief

Twee dagen later gaat het zo slecht met Janice’s vriend dat hij in het ziekenhuis moet worden opgenomen. “Binnen twee weken had hij een hele lijst met klachten. Hij had een oorontsteking, zijn hele mond was wit door een infectie en hij was tien kilo afgevallen in een paar dagen tijd. Hij was ontzettend mager.”

U heeft bloed laten prikken, maar nooit de uitslagen opgehaald

Janice vertrekt naar het ziekenhuis om haar partner te zien. “Ik zat rustig bij zijn bed toen de verpleegkundige mij vertelde dat het geen bezoekuur was. ‘Ik heb een dochter met hem’, zei ik. Toen mijn vriend dat beaamde, vroeg ze of ze ons straks allebei kon spreken. Een halfuur later werden we opgehaald. ‘Meneer, u heeft bloed laten prikken bij de huisarts, maar bent nooit teruggegaan voor de uitslagen. De uitslagen laten zien dat u seropositief (hiv-positief, red.) bent.’”

Hiv is een virus dat seksueel overdraagbaar is en dat zonder behandeling aids kan veroorzaken. Ook Janice en haar dochter laten zich testen. “Mijn dochter testte gelukkig negatief, maar ik kreeg te horen dat ik positief testte. Mijn wereld stortte in en ik kon niet meer helder nadenken. Er gebeurde zoveel tegelijkertijd. Mijn partner lag in het ziekenhuis, maar hij wilde niet dat iemand wist dat hij aids had. ‘Laten we het voor onszelf houden’, zei hij. Maar zijn gezondheid ging steeds verder bergafwaarts.”

In dezelfde periode komt Janice erachter dat ze zwanger is. Doordat Janice hiv heeft en nog geen medicatie neemt, zal het kindje het virus hoogstwaarschijnlijk ook dragen. “In het ziekenhuis is de zwangerschap afgebroken, omdat er nog geen medicatie was om zwanger te worden als je hiv hebt. Het kindje zou hoogstwaarschijnlijk geboren worden met een syndroom of afwijking. Daar wilde ik niet voor kiezen, ik was nog maar 24 jaar oud.”

Overlijden

Janice’s partner ligt al twee maanden in het ziekenhuis wanneer de artsen vertellen dat ze niks meer voor hem kunnen betekenen. “Op een avond vroeg hij of ik bij hem wilde komen liggen, wat ik deed. De volgende ochtend ging ik eventjes naar huis om te douchen. Toen ik klaar was en op het punt stond weer naar het ziekenhuis te gaan, ging mijn telefoon twee keer over. Het was zijn moeder: ‘Janice, je moet snel komen. Het gaat niet goed.’”

Janice haast zich naar het ziekenhuis. “In het ziekenhuis werd ik beneden ontvangen: hij was al overleden. Hij had een hartstilstand gekregen. En ik was er niet bij, terwijl ik twee maanden lang in het ziekenhuis had geslapen. Er ging van alles door me heen: we hebben een kind, wat nu? Ook wist nog steeds niemand, op zijn moeder na, de daadwerkelijke oorzaak van zijn overlijden.”

“Na de begrafenis heb ik zijn familie eerlijk verteld dat hij is overleden aan de gevolgen van aids en dat ik zelf ook hiv heb. Iedereen schrok en vroeg zich af waarom ik het niet eerder gezegd had. Ze hebben me onwijs gesteund in het traject later. Na de begrafenis was het tijd dat ik aan mezelf en mijn gezondheid dacht.”

Ik wilde mijn dochtertje niet achterlaten

Janice begint met het slikken van medicatie. “Ik moest elke dag tien pillen slikken, ’s ochtends vijf en ’s avonds vijf. De bijwerkingen waren erg heftig. Ik kon bijna niet meer voor mijn dochter zorgen. Ik voelde me zwak en beroerd, wilde alleen maar liggen en had geen eetlust. Ik wilde eigenlijk stoppen met die medicatie. Ik kan je niet zeggen hoe het komt dat ik heb doorgezet, maar toch heb ik volgehouden. Ik wilde mijn kleine meisje niet op jonge leeftijd achterlaten.”

Inmiddels slikt Janice nog twee pillen per dag en voelt ze zich helemaal gezond. “Ik haalde ook veel kracht uit mijn geloof. Het was alsof er nieuwe energie in me kwam. Ik stond op een gegeven moment weer met beide benen op de grond. God heeft mij er echt doorheen geholpen. Ik zeg ook altijd: ‘Roep God aan. Hij kan je echt helpen.’ Ik heb het een plekje kunnen geven en de put waar ik in zat, ben ik uitgeklommen.”

Taboedoorbrekend

“Als ik naar buiten ging, werd er vaak naar me gewezen: kijk, zij is het! Ook op feestjes werd er naar me gestaard. Ik dacht: hier ga ik iets aan doen. Veel mensen hebben geen flauw idee hoe hiv precies werkt, dus ben ik de stichting Together We Live begonnen. Ik reis bijvoorbeeld af naar Suriname om seksuele voorlichtingen te geven op scholen en in weeshuizen. Ik kwam ook regelmatig in de media terecht, waardoor mensen weer positief op me reageerden.”

Ik wil het taboe omtrent hiv doorbreken

Janice wil met haar stichting Together we Live het taboe omtrent hiv doorbreken. “Doordat hiv een virus is dat de meeste mensen krijgen door seks, ontstaat er schaamte. Ik denk niet dat het taboe heel snel doorbroken zal worden. Toch is dat mijn doel en wil ik ervoor zorgen dat iedereen gelukkig oud kan worden met hiv.”

Heb je hiv en behoefte aan ondersteuning of contact met anderen, of heb je vragen over hiv, kijk dan op hivvereniging.nl