Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Column #13 Wilfred: ‘Ik mis nogal wat mannelijke eigenschappen’

Wilfred over zijn twee linkerhanden

Wilfred Hermans is getrouwd, vader van twee kinderen en freelance journalist en tekstschrijver. Voor Eva schrijft hij over zijn wisselende successen als echtgenoot en vader.

Deel:

Ik mis nogal wat mannelijke eigenschappen. Richtingsgevoel en logisch inzicht, bijvoorbeeld. Ik heb het al eerder vermeld, maar dat laat bij mij nogal te wensen over. Dat logisch inzicht van mij is net zo logisch als Gert-Jan Segers die op D66 stemt, of als Andries Knevel die Spuiten & Slikken presenteert. 

Nog zoiets: ik heb twee linkerhanden. Best handig als je lid bent van de Frisbee Club Voor Linkshandigen (FCVL), maar verder? Mwah. Als je een beeld wilt krijgen van hoe ik er klussend uitzie, kun je prima een aflevering van Buurman en Buurman kijken. Ik begin een klus met één probleem en aan het eind van de dag heb ik er vijf. Dat is ook een talent, laten we wel wezen.

'Klussend zie ik eruit als Buurman en Buurman’

Als ik een nieuwe lamp in de fitting heb gedraaid, kijk ik toch even om me heen met een blik van iemand die zojuist goud heeft gehaald op de tien kilometer schaatsen. Nee, dan gaat zoenen me een stuk beter af. Wat dat betreft ben ik geen klusjesman, maar… (serene stilte voorafgaand aan de meest briljante grap uit mijn schrijvende carrière) een kusjesman, ha ha ha.

In de tijd dat ik nog kinderloos door het leven dartelde, had ik deze mankementen in mijn man-zijn redelijk geaccepteerd. Maar nu ik vader ben, vergt dit een ander stadium van acceptatie. Als papa ben je toch het liefst ‘De Man Die Alles Weet En Alles Kan’. Maar ik voel me steeds vaker Felix Faalhaas, Sander Sukkel, of, in de weekenden, Leo Lapzwans. Als speelgoed kapot is, kom ik met Duct tape en secondelijm een heel eind, maar het kan ook gebeuren dat ik er met moeite uitpers: ‘Mama kijkt er straks wel even naar’. Om mij vervolgens te gaan schamen in een hoekje.

Ik voel me steeds vaker Felix Faalhaas

Recent hebben we een grote plunjezak Lego van mijn ouders gehad. Ik schijn daar vroeger mee gespeeld te hebben, nou, dat moeten briljante bouwwerken zijn geweest! Er zat ook een boekje bij met bouwwerken die je zou kúnnen maken. Op plaatje nummer 1 zie je met welke blokjes je het bouwwerk moet beginnen, en als je alle stapjes netjes volgt, heb je na een plaatje of acht iets geniaals gebouwd. Blijkt dus dat ik in veel gevallen niet verder kom dan plaatje vier. Na wat binnensmonds gescheld dat het plaatje niet klopt, zeg ik: ‘We bedenken zelf wel wat voor huis we gaan bouwen, dat is veel leuker, toch?’

Tot nu toe kom ik daarmee weg, wat een creatieve papa heb ik toch, hij bedenkt zelf z’n bouwwerken. Maar er komt een tijd dat ik door de mand val en het alleen nog van m’n liefde moet hebben.

Meer columns van Wilfred lezen? Klik hier!

Geschreven door

Wilfred Hermans

--:--