Organiseer een bruiloft in vier weken

Het is enkele dagen na de bruiloft. Ik zweef nog een beetje. Het trouwfeest overtrof alle verwachtingen: die van het bruidspaar. Maar ook die van mezelf, ook al had ik de dag zelf georganiseerd.

Manon (28) is mijn voormalige oppaskind. Ik kwam met haar moeder in contact via een briefje in de supermarkt. Het gezin met drie kinderen en een vierde onderweg, woonde in een antikraakpand, een oude sportzaal. Dhjana is geweldig creatief. Ze kan prachtig tekenen, schilderen, cartoontekenen, ontwerpen. 

Wereldverbeteraar

Ik paste op Manon en haar broertjes en zusje en raakte gehecht aan het gezin. We hielden contact, ook toen ze verhuisden. Toen het even niet boterde tussen mij als zeventienjarige en mijn ouders woonde ik zelfs twee maanden bij ze in huis. Dat huis stond sowieso open voor iedereen. Dhjana deed alles wat in haar vermogen lag om de wereld te verbeteren.

Ik zag haar kinderen opgroeien tot mooie en verantwoordelijke volwassenen. Toen Manon aangaf dat ze eens mee wilde naar een kerk, nam ik haar mee naar mijn kerk. Daar koos ze er tot mijn grote blijdschap voor om Jezus te volgen.

Uitzaaiingen

Vorig jaar kwam het verdrietige bericht dat haar moeder Dhjana kanker had. Ze werd geopereerd en was na de chemo schoon, maar in november werd duidelijk dat er uitzaaiingen waren in haar hoofd. Artsen verwachtten zes tot dertien weken respijt.

Ik wilde hun bruiloft in vier weken regelen. Gratis.

Manon woonde al voor haar bekering samen met Raymond en hun dochter Noëlla (4) en wilde dolgraag snel trouwen, zodat haar moeder er nog bij kon zijn. Ze hadden niet gespaard voor een bruiloft, dus hun plan was om op een maandagmorgen gratis te trouwen en het daarbij te laten. Wat gunde ik hen een prachtig feest. Ik bedacht dat ik hun bruiloft in vier weken wilde regelen. Gratis. Dat plan kwam van God. Soms weet je dat zeker door de vrede die je erover hebt.

En alhoewel Manon niet gewend is om hulp aan te nemen, ze zei ja op dit plan. Net als Raymond.

Hartverwarmend

Als eerste betrok ik Manons kerk, Mozaïek0318 in Veenendaal. Ik had al eens contact gehad met Ferry Gerritsen, commercieel directeur van de Basiliek. Zijn reactie op mijn mail was kort maar krachtig: “Wat een hartverwarmend initiatief.” We spraken af in DownTown, een Grand Café in een voormalige kerk. Ferry was meteen in voor mijn plan. “De ceremonie kan hier plaatsvinden!” zei hij. “Heb je al muzikale begeleiding voor de ceremonie?” Ferry ging voortvarend te werk, pakte zijn telefoon en zei na het belletje: “Dat was Gerald Troost. Hij wil de ceremonie begeleiden.” Vervolgens holde hij barbierszaak Kerels, die in DownTown is gevestigd, binnen. Even later kwam hij weer naar buiten. “De bruidegom kan hier geknipt worden vlak voor het huwelijk. Je kunt hier ook heel leuke foto’s maken.” Ik keek de vintage zaak rond en zag het voor me.

Overweldigd liep ik na het afscheid naar buiten. Wat een goed begin!

Alles lukte, alsof dit plan al lang van tevoren was voorbereid

En zo ging het steeds. Een van de voorgangers van Mozaïek wilde de ceremonie leiden en voor de huwelijksbijbel zou worden gezorgd. Manon zelf ging aan de slag met de aanvraag voor de gemeente. De ondertrouw moest twee weken voor het huwelijk plaatsvinden. En het burgerlijk huwelijk moest ook nog gesloten worden. Het werd een race tegen de klok. Maar ook dat lukte.

Zoals alles lukte! Alles kwam op een wonderlijke manier samen, alsof dit plan al lang van tevoren was voorbereid. Het deed me denken aan Efeziërs 2:10.

Mijn collega heeft een mooie feestlocatie. En ook al zitten de weekenden meestal lang van tevoren vol, de gewenste vrijdagavond bleek nog vrij te zijn. Tegen een flinke korting konden we er terecht voor het diner en het feest. Dat geld was er niet, maar in vertrouwen dat ook dat goed zou komen, boekte ik de locatie.

Live muziek

Een bloemiste uit de kerk sponsorde met haar baas het bruidsboeket, met een miniboeketje voor dochter Noëlla. De beide moeders staken hun kinderen in het nieuw. Er meldde zich een videoteam én een 3D-videoteam. Er kwam een fotografe voor overdag én twee fotografes voor het feest! En ook kreeg ik nog een reactie van Mr. Allegaartje, een muziekcollectief van professionele musici, waardoor we zelfs live muziek bij het diner hadden.

Iemand maakte petit-fours. Een ander maakte een houtsnijwerk en voor alle gasten een houten sleutelhanger. Een van mijn vriendinnen maakte een prachtig canvas. En weer iemand anders kwam helpen bij het decoreren van de zaal. De decoratie mocht ik lenen eveneens de sluier voor de bruid! Een studente van Hogeschool van Ede schreef een persoonlijk gedicht.

De DJ die ik met best wat moeite had geregeld belde de avond voor de bruiloft dat hij toch moest werken. Biddend dat hij toch overstag zou gaan, vroeg ik of hij niet met zijn baas kon overleggen? Aan het eind van het gesprek liet hij weten dat hij er zou zijn. 

De trouwauto regelen kostte de minste moeite: Raymond werkt bij Auto Vlastuin en mocht een mooi exemplaar uitzoeken als trouwvervoer. Het werd een super-de-luxe witte BMW 7 serie.

Er bleek zelfs geld voor een weekendje weg

Manon volgde de Alphacursus en haar groep zamelde geld in dat ze wilden besteden aan een weekendje weg voor het bruidspaar. Na overleg kon het bedrag naar het feest, al kwam ik nog steeds te kort. Een oproepje op de Facebookpagina Christelijk opvoeden zorgde voor weer een wonder: binnen enkele minuten werden er al bedragen overgemaakt en dat ging de hele dag door. Allemaal lieve berichtjes van medechristenen die bij wilden dragen. Het duurde niet lang voordat het héle bedrag bij elkaar was. Er bleek zelfs geld over en zo konden ze ook nog een weekendje weg.

De regen deerde niemand en Dhjana was er de hele dag bij

De dag van de bruiloft was spannend. Ik had tientallen mensen ingeschakeld die ik niet kende en die het bruidspaar niet kenden. Ze hadden het draaiboek ontvangen. Zouden ze er allemaal zijn? Ze waren er. Allemaal!

Het regende de hele dag maar dat deerde niemand. Het was zo geweldig om Dhjana te zien stralen. Ze genoot toen haar schoonzoon haar in zijn mooie auto kwam ophalen om samen naar de bruid te gaan.

Tijdens het fotomoment met haar kinderen glunderde ze: “mooie kindjes heb ik, hè?” Ze kon haar dochter zelfs begeleiden naar het ‘altaar’, zónder rollator! Van tevoren was niet duidelijk of ze er de hele dag bij kon zijn maar ze was er. “Je gelukkig voelen is een wondermiddel tegen vermoeidheid”, zei ze later.

Het mooiste

Op mijn vraag wat ze het mooist aan de dag vond, antwoordde Djahna: “De hele dag was een aaneenschakeling van mooie momenten. Dat ik Manon voor 't eerst zag, hemel, wat was ze mooi. De zegening, het moment dat zij elkaar voor het eerst zagen, het moment dat oma Silvana met Noëlla aan het dansen was en ik dacht, gelúkkig heeft ze nóg een toffe oma, de eerste dans van het bruidspaar, haha, ik er heb 't hele nummer bij staan huilen. Maar ook Noëlla die na het dankgebed naar me toe kwam om te zeggen dat ik gewèldig was. De hele dag, alles was 't mooist.”

Dhjana is begin januari overleden.

Foto: Eliana Fotografie

De bruiloft in vier weken is mede mogelijk gemaakt door: DownTown Veenendaal, Hoeve de Beek Woudenberg, Flower Explosion, Gerald Troost, Vlastuin Auto Scherpenzeel, Relive your wedding (3D-video’s), Studio Suuz, AFH-film, Barbier Kerels, Eliana Fotografie, VonCrea, Fotografie Anna, Mr Allegaartje, DJ Èvecue