Column #23 van Wilfred: Voetbal kijken met kinderen
Wilfred Hermans is getrouwd, vader van twee kinderen, freelance journalist en tekstschrijver. Voor Eva schrijft hij over zijn wisselende successen als echtgenoot en vader.
Een belangrijk onderdeel van de opvoeding is samen voetbal kijken met je kinderen. En laat het voetbalaanbod dezer dagen nou geen enkel probleem zijn. Het WK, ja, daar heb ik het over. De één kijkt naar misdaadseries, de ander naar een voetbaltoernooi waar misdaad aan vooraf is gegaan.
Het wordt nogal onderschat hoeveel vaardigheden er komen kijken bij voetbal kijken met jonge kinderen. Zoals: uitleggen waarom je de bal niet mag oppakken en dat op de grond vallen erbij hoort (‘Hij struikelt helemaal! Au hoofd!’), maar daarover later meer.
Het wordt onderschat hoeveel vaardigheden er komen kijken bij voetbal kijken met jonge kinderen
Eerst moest ik een andere hobbel nemen, namelijk uitleggen waarom dit WK besmet is. Je kunt immers niet vroeg genoeg beginnen met kinderen enig moreel besef meegeven. Dus ik uitleggen dat de bouw van die stadions tot stand was gekomen door slavernij. ‘Wat is dat?’, vroeg dochter Jazzy (5). Ik legde uit of het haar weleens was opgevallen hoe actief papa in het huishouden is, vaak in opdracht van mama die dan vanaf de bank bevelen geeft. ‘Dát is ook een soort slavernij’, besloot ik. ‘Snap je het nu?’ Ze knikte.
De wedstrijd was begonnen. Het was vrijdagmiddag, mama at niet mee dus dit leek me het uitgelezen moment voor voetbal, pizza en bier. (O ja, dikke tip: dit zijn overigens de drie elementen die menig man gelukkig maken. Wij zijn de beroerdste niet.) Het bier beviel zoonlief Appie (3) wat minder, maar voetbal en pizza gingen er beide prima in.
Deze papa heeft een limiet qua wat hij aankan
Ongestoord voetbal kijken is er met jonge kinderen niet bij – dat is blijkbaar het offer dat je als vader moet brengen. Het is best even leuk hoor, die kindervragen, maar ook deze papa heeft een limiet qua wat hij aankan.
Toen de spelers de spelerstunnel uitkwamen: ‘Waarom komen ze uit een gat?’
Later: ‘Wie is die meneer?’ ‘Dat is de coach, Louis van Gaal’. ‘Wat is een coach?’
‘Kijk, papa! Dat is de vlag van Nederland, papa! Papa? Paaapa!’
Na de eerste ingooi bleek dat de kinders tijdens de eerste wedstrijd goed hadden opgelet. ‘Oooh, die pakt de bal met z’n handen, dat mag toch niet?’ Nee, dat mag niet, heel goed.
Dingdong, de pizzakoerier. Precies op dat moment scoorde Cody Gakpo, net als in de eerste wedstrijd. Jazzy: ‘Cody Gatkok? Die had ook bij die andere gegoald!’
Toen de commentator de naam Davy Klaassen noemde, bleek Appie op zijn jonge leeftijd al niet te beroerd voor een woordgrap. ‘Klaassen? Sinterklazen!’
Zo kon er ondanks de trieste context van het WK en het evenzo trieste niveau van de wedstrijd toch nog gelachen worden in huize Hermans.
