Ultrarunner Sameena finisht na tien dagen op de Wallen

De tocht was voor Sameena niet alleen fysiek zwaar, maar op sommige momenten ook zwaar op mentaal gebied. “Het was een soort trip down memory lane. Ik ben langs mijn voormalige studentenhuis gerend waar ik begon met rennen, maar ik kwam ook door Utrecht en Amersfoort waar ik veel heb moeten werken met klanten. Die herinneringen, dat voelen, dat was pittig.”

Onderweg is Sameena door veel mensen aangemoedigd: mensen stonden langs de weg, fietsten of renden stukjes met haar mee, doneerden geld, kochten haar boek of brachten zelfs spontaan eten. “Ik heb veel bijzondere ontmoetingen gehad deze tien dagen; het is een ervaring om nooit te vergeten.”

Gedwongen

Op haar achttiende valt Sameena, na een problematische jeugd, in de handen van een loverboy. Twee jaar lang wordt ze gedwongen seks te hebben met klanten. Sameena wordt mishandeld, vernederd en uitgebuit. Ze weet los te komen door een ziekenhuisbezoek, nadat haar loverboy haar brandmerkte en de wond begon te ontsteken. Daarna komt ze terecht in een studentenhuis en belandt ze in een depressie. Ze vecht zich hieruit door dagelijks te gaan hardlopen. “Ik kon nog geen 100 meter volhouden, want ik had een hele slechte conditie. Maar ik hield vol en ik ging elke dag weer.”

Het verhaal van Sameena staat niet op zichzelf. Jaarlijkse zijn er naar schatting tussen de 5000 en 7500 slachtoffers van gedwongen prostitutie in Nederland. Sameena vocht zich vrij uit dat web, haalde diploma’s, werkt en vond haar heil in het hardlopen. Vervolgens wilde ze iets dóen, een statement maken tegen gedwongen prostitutie. Zo kwam ze in contact met de organisatie THDV die met haar project Scharlaken Koord prostituees helpt. Sameena wilde het groots aanpakken. Zo ontstond de 1000 kilometer rennen in tien dagen. Met de finish in Amsterdam, bij THDV.

Ik wil mensen laten zien dat er altijd hoop is

In de autobiografie Mijn ultrarun uit de gedwongen prostitutie staat haar verhaal beschreven. “Ik wilde mijn verhaal een keer schrijven en een zo goed mogelijk beeld schetsen van hoe het is om twee jaar lang te werken in de gedwongen prostitutie. Ik hoop dat ik met dit boek – en met de #miljoenmeter-actie - duidelijk maak waarom het zo moeilijk is om mensenhandelaren te veroordelen. Ik hoop dat het hoop biedt voor mensen die in een soortgelijke heftige situatie zitten. Ik wil mensen laten inzien dat er altijd hoop is. Ik geloofde het zelf eerst ook niet, maar het is echt zo… Je kunt meer dan je denkt. Ik geloof dat iedereen een innerlijke drive bezit om te bereiken wat we willen. Je verhaal bepaalt niet wie je bent.”

Fragment uit ‘Mijn ultrarun uit de gedwongen prostitutie’, het boek van Sameena:

‘Achteraf bleek dat Dennis diverse profielen had aangemaakt op sites die klanten in contact brengt met prostituees. Dennis had aangegeven dat alles mogelijk was. Met of zonder condoom, anaal, SM, bondage… de klanten mochten bepalen wat ik aandeed. Ze mochten mij slaan, vernederen en over mij heen plassen. Soms wilde de klant eerst samen drugs gebruiken of een hele nacht doorbrengen in een hotel. De plekken varieerden van auto’s en achteraf gelegen parkeerplaatsen tot kelderboxen van flats, garageboxen, hotels en motels. De meest bizarre verzoeken werden altijd ingewilligd.’

Doneren kan nog steeds.
Over het boek.

Ook Eva heeft oog voor vrouwen in de prostitutie. Ons goede doel van dit jaar is Next Steps, een samenwerkingsverband van organisaties die vrouwen helpen die uit de - veelal gedwongen - prostitutie willen en durven stappen. Lees meer.

Headerfoto: THDV