Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Paul Blokhuis over plotselinge overlijden dochter: 'De kist onttrok het zicht op degene van wie ik gehouden heb'

Gezien: Openhartig gesprek in EO-programma 'De Kist'

In de meest recente aflevering van het EO-programma ‘De Kist’ praat presentator Kefah Allush met demissionair staatssecretaris Paul Blokhuis over het verlies van een kind. Ze hebben een openhartig gesprek in de oude school van Blokhuis’ jongste dochter, die in 2018 is overleden.

Deel:

De kist

Zodra presentator Kefah Allush aankomt in de kenmerkende gele fiat met op het dak gebonden houten doodskist, is demissionair staatssecretaris Paul Blokhuis meteen ontroerd. Hij vertelt wat het beeld van de kist met hem doet. “Het is voor mij een associatie met de dood die de vijand is. Als ik denk aan de momenten dat je afscheid van iemand neemt, is het mooi dat die kist er is, maar hij onttrekt voor mij het zicht op degene van wie ik gehouden heb, want dat deksel gaat erop.”

Julia

Paul Blokhuis is Nederlands politicus bij de ChristenUnie. Sinds 2017 is hij staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Hij is getrouwd en de trotse vader van vier dochters. Begin 2018 gaat zijn jongste dochter Julia langs bij de oogarts omdat ze last heeft van haar oog. Ze wordt naar huis gestuurd met medicatie voor een ontsteking. Blokhuis beschrijft hoe hij als ouder meteen het ergste vreest – een tumor. Het blijkt erger dan dat. Haar linkerhand beweegt na een tijdje niet meer, en al snel voelt ze haar hele arm niet meer. Vier dagen later overlijdt Julia. "Tot het moment dat de intensivist kwam vertellen dat er geen enkele hersenactiviteit meer was, hadden we nog hoop. We hadden God erom gevraagd.", vertelt Blokhuis. Er zit een gevaarlijke auto-immuunziekte achter, die zich vaak als eerste openbaart bij de ogen. Helaas heeft niemand de link met de catastrofale ziekte gelegd. De variant van Julia komt maar zelden voor, er zijn er slechts duizend bekende gevallen van op de wereld.

Ik denk dat Julia Jezus heel goed heeft begrepen

Blokhuis beschrijft zijn dochter als iemand die Jezus heel goed heeft begrepen: “Ik moet oppassen dat ik niet het beeld van een engel ga neerzetten, maar Julia was echt het type dat als er ruzie was op het schoolplein, als ze zag dat er iemand gepest werd, ze daar letterlijk tussenin ging staan en het opnam voor de gepeste. Een fantastisch meisje.”

Vier dagen

Blokhuis heeft God heel dichtbij ervaren in die tijd, en doet dat nog steeds: “De rust die ik heb gevoeld, en nu nog steeds voel en het oprechte en warme meeleven van mensen om mij heen tot op de dag van vandaag, dat is voor mij een Godsbewijs.” Toch vallen de vier dagen tussen de oogarts en het overlijden hem ongelofelijk zwaar. Met wanhoop en verdriet als heersende emoties, komt de ‘mokerslag’, zoals Blokhuis het noemt, toch niet meteen binnen. “Rationeel weet je ‘Julia is overleden’. Maar voordat ik dat kon zeggen… Ik kan niet zeggen hoe het voelt, verraad is niet het goede woord, je moet zeggen: "Juul, oké, ik geef toe, je bent er niet meer.”

"Juul, oké, ik geef toe, je bent er niet meer”.

 

Rouw

Blokhuis vertelt over hoe hij af een toe zijn dochter ziet in een passerend meisje, en het pijnlijke besef daarna.

"Dat je denkt: 'Dat lijkt verdorie Julia wel.”'

Het laat hem verlangen naar de fysieke hereniging met zijn dochter, waarvan hij overtuigd is dat die gaat plaatsvinden. Blokhuis vertelt over het afscheid, dat er eigenlijk niet was, over het verwerkingsproces, hoe een dag nooit meer een 10 kan krijgen en over verder gaan voor al zijn dochters.

We hebben 4 kinderen, 3 daarvan leven hier nu nog, daar wil ik ook voor zijn.

Blokhuis deelt hoe hij met zijn emoties omgaat, op zijn werk, bij het graf van Julia en hoe hij nog wacht op de uitbarsting die moet komen: “Er zit een soort bal in m’n buik, een oerhuil die er volgens mij nog niet uitgekomen is.”

Bekijk het volledige gesprek met Paul Blokhuis hieronder:

Geschreven door

Anne-Renske Griffioen

--:--