Ga naar submenu Ga naar zoekveld

BEAM Worshipband-zangeres Ilaisa over de bijzondere band met haar moeder

‘Mijn moeder wist altijd al dat ik iets zou gaan doen met muziek’

Nadat Ilaisa Ghisaidoobe Suriname verliet om in Nederland geneeskunde te gaan studeren, kwam ze erachter dat ze toch liever bezig is met muziek. Ze zingt op 3 juni met de BEAM Worshipband op de EO-Jongerendag. Haar moeder heeft een belangrijke rol gespeeld in haar droom om zangeres te worden. “Zij bood altijd een veilige basis voor mij.”

Deel:

Ilaisa is nog maar jong als ze voor het eerst in aanraking komt met zang; haar moeder is gospelartiest in Suriname. Als ze vijf jaar is, wordt ze gevraagd om mee te zingen in het gospelkoor. “Ik vond het heel spannend om op het podium te staan. Als klein meisje kreeg ik mijn eigen microfoon en maakte ik voor het eerst kennis met zingen. Dit zijn onwijs leuke en fijne herinneringen aan mijn jeugd.”

BEAM Worshipband-Zangeres Ilaisa Ghisaidoobe over de bijzondere rol die haar moeder heeft in haar leven

Bijzondere droom over muziek

“De eerste keer dat ik met muziek in aanraking kwam, is nog eerder dan toen,” legt Ilaisa uit. “Toen ik een tiener was, werd mij een keer de vraag gesteld: wanneer ben jij voor het eerst in aanraking gekomen met muziek? Ik dacht terug aan de droom die ik eens heb gehad. In deze droom zat ik in de buik van mijn moeder en hoorde ik muziek.” Ze vraagt aan haar moeder wat de droom betekent. “Toen ze zwanger was van mij maakte ze veel muziek en zong ze voor me. Zo werd ik als baby weer rustig.”

Mijn moeder wist altijd al dat ik iets zou gaan doen met muziek

Als ze in Nederland geneeskunde gaat studeren, merkt Ilaisa al snel dat dit niks voor haar is. “Vroeger werd er al tegen mij gezegd: ‘wat kan je goed studeren, jij wordt vast een dokter’. Dit heb ik altijd meegenomen in de keuzes die ik maakte.” Toch besluit Ilaisa te stoppen met haar studie. “Mijn moeder wist altijd al dat ik iets zou gaan doen met muziek, maar zelf moest ik hier nog in geloven. Ik vond het onwijs moeilijk om de keuze te maken. Ik heb God gevraagd of Hij mij hierbij wilde helpen. Voor mij heeft God altijd het laatste woord in mijn keuzes. Maar ik zeg ook weleens: God, dit is mijn planning.”

Stiekem aangemeld voor muziekschool

“Mijn tante heeft ook een grote rol gespeeld in de keuze om muziek te gaan studeren. Voordat ik de knoop had doorgehakt, bleef zij er namelijk op hameren. Ze zei: ‘Ille – dat is mijn bijnaam – jij moet echt muziek gaan studeren!’ en heeft me toen stiekem aangemeld voor een muziekschool in België, waar ik destijds woonde.” Nadat haar tante aan haar vertelt waarvoor ze Ilaisa heeft aangemeld, is Ilaisa verrast. “Ik dacht: weet je wat, er is niks te verliezen. Ik ga het gewoon proberen!” vertelt ze lachend.

Ilaisa bezoekt de open dagen en komt haar huidige vriend tegen bij het conservatorium in Rotterdam, waar ze zich oriënteerde. “Ik kon aan hem mijn vragen stellen en merkte al snel dat ik hier wilde gaan studeren. Hij vroeg ook om mijn nummer, ‘zodat ik hem vragen kon stellen’, maar eigenlijk vond hij me gewoon leuk, haha. Toen ik te horen kreeg dat ik mocht gaan studeren in Rotterdam, kon ik het nauwelijks geloven. Maar ik wist niks van muziektheorie, dus ik ben daar in de zomervakantie hard aan gaan werken.”

Muzikaal zaadje planten

Ilaisa heeft een passie voor kinderen en muziek, die ze deelt met haar vriend. “Het leek ons zo gaaf om een muzikaal zaadje te kunnen planten bij kinderen als ze jong zijn.” Hieruit rolt hun huidige bedrijfje. “We wilden allebei iets anders doen dan anders en zijn gaan brainstormen. Nu geven we een paar weken achter elkaar muziekles aan jonge kinderen en laten hen ter afsluiting optreden als een volledige band voor hun ouders en vrienden. We genieten hier enorm van, want we zijn er van overtuigd dat er in elk kind een muzikantje schuilt. En die mooie eigenschappen willen we naar voren brengen.”

Een veilige basis

Ilaisa was zelf niet altijd zo vertrouwd voor een grote groep. Haar moeder heeft haar op dit gebied veel geleerd. “Vroeger gingen we weleens naar een feestje en dan zei mijn moeder tegen me: ‘ohja trouwens, je gaat zingen’. Dat vond ik dan spannend, maar door haar aanmoedigingen en hulp kon ik er wel gewoon staan. Zij bood altijd een veilige basis voor mij.”

Ze is inmiddels een stuk zelfverzekerder als ze op een podium staat en heeft vorig jaar al met de BEAM Worshipband opgetreden. “Toen ik auditie deed voor iets anders, is dit blijkbaar gezien door BEAM, want binnen de kortste keren werd ik door hen gebeld. Ik kreeg te horen dat ik op gesprek mocht komen. Ik was zo dankbaar en enthousiast voor deze kans!” Ilaisa heeft een hoop geleerd op geloofsgebied in het maken van deze keuze. “Wat ik heb geleerd, is dat ik geen keuzes wil maken uit mijn gevoel. Ik wilde er eerst voor bidden, zodat het vanuit mijn hart zou komen. Dat heb ik van mijn moeder geleerd.”

Ik wilde er eerst voor bidden. Dat heb ik van mijn moeder geleerd

“God speelt een grote rol in mijn leven. Toen ik werd geboren, heb ik op het randje van de dood gelegen. Ik was heel ziek en de dokters wisten niet wat er met me was. Mijn moeder geloofde erin dat ik kon worden genezen en vroeg een groep vrienden om voor mij te bidden. En binnen no time was ik beter. Als ik hierop terugkijk, ben ik zo dankbaar voor een moeder die zo dicht bij God staat.”

Op 3 juni zingt Ilaisa de longen uit haar lijf op de EO-Jongerendag. Er zijn nog kaarten beschikbaar. Bestel je tickets hier

Column Mama Mirjam #34: ‘Ik was toch die moeder die nooit zou vergelijken?’

Lees ook over:

Column Mama Mirjam #34: ‘Ik was toch die moeder die nooit zou vergelijken?’

Geschreven door

Loïs van Suilichem

--:--