Als vergeven onmogelijk lijkt

Vergeven is de keuze om gedachten van haat niet te laten regeren in ons hart. Soms zijn de wonden echter zo diep en heeft de ander zoveel pijn veroorzaakt, dat vergeven onmogelijk lijkt en verbittering op de loer ligt. Lotte geeft toe dat het voor haar een dagelijkse worsteling is om haar ex-man te vergeven. “Op dit moment kan ik hem nog niet vergeven, maar ik weet dat ik dit bij God mag brengen en geloof dat ik op een dag in staat zal zijn om te vergeven. Het heeft alleen nog wat meer tijd nodig.”

Het gaat Lotte echter niet om wat haar ex-man háár heeft aangedaan of om de diepe wonden die dit bij háár heeft geslagen. “Dát heb ik hem namelijk allang vergeven”, vertelt zij. “De pijn die hij de kinderen al jaren aandoet, ook nu nog, heeft ervoor gezorgd dat vergeven zo moeilijk is voor mij.”

Seksverslaafd

Jarenlang heeft de man van Lotte intieme omgang met andere vrouwen, zonder dat zij hiervan afweet. “Ik had werkelijk geen enkel vermoeden van de seksverslaving van mijn man.” Als hij al een half jaar een intieme relatie heeft met een vroegere schoolvriendin, komt Lotte achter het dubbelleven van haar man. Haar wereld stort in. “Ik was op dat moment zwanger van ons tweede kindje. Hij beloofde beterschap, maar enkele dagen voor de bevalling ontdekte ik dat hij haar al die maanden gewoon is blijven zien.”

Lotte eist van haar man dat hij alle banden verbreekt, zodat zij zich kan focussen op haar bevalling en de kraamtijd. “Ik had geen idee hoe we daarna verder moesten, maar wilde eerst bevallen voordat ik hierover na kon denken.”

Ondanks haar uitdrukkelijke verzoek de banden met deze vrouw te verbreken, blijft de kersverse vader van twee kinderen omgang hebben met zijn vroegere schoolvriendin. Lotte bespreekt de situatie met haar predikant. “Deze zei tegen mij: ‘Lotte, je laat je gebruiken op een manier die God voor jou als vrouw niet bedoeld heeft. Dit hoef je niet langer te accepteren.’ Dat was een keerpunt voor mij. Ik wist dat ik niet langer alles op alles hoefde te zetten om mijn huwelijk te redden.

Toen onze zoon zes maanden was heb ik hem gezegd dat hij niet langer op deze manier door kon gaan; mijn grens was bereikt. Eindelijk lukte het mij om mijn grenzen aan te geven en te zeggen dat hij niet tegelijk ons gezin én een andere vrouw kon hebben. Als hij niet voor honderd procent voor ons gezin wilde gaan, kon hij zijn spullen pakken en vertrekken.” Dezelfde dag nog trekt Lotte’s man bij zijn vriendin in.

Vergeven

“De manier waarop hij mij heeft behandeld heb ik hem jaren geleden vergeven”, vertelt Lotte. “Ik ben zelf ook niet zonder zonde en iedereen maakt fouten.” Zij heeft tijdens haar huwelijk het vermoeden gehad dat haar man autisme heeft en in dat licht bezien kan zij zijn daden iets milder beoordelen. “Natuurlijk is dit geen excuus voor zijn gedrag, maar het verklaart wel zijn verslaving, zijn dwangmatige manier van doen en zijn egocentrische gedrag.”

De man die Lotte echter tegenover zich krijgt als de financiële zaken en de omgangsregeling geregeld moeten worden, doet haar versteld staan. “Ik herkende hem niet meer; hij ging zó op zijn strepen staan, dat hij het belang van zijn kinderen volledig uit het oog verloor. Omdat onze jongste zoon nog maar zes maanden was, was het heel complex om een omgangsregeling vorm te geven.” Lotte schakelt hulp in, omdat zij bang is dat haar moedergevoel haar beoordelingsvermogen beïnvloedt. “Ik kon mij niet voorstellen dat het goed voor de hechting van zo`n jong kindje was als hij drie dagen in de week uit zijn vertrouwde omgeving werd gehaald en gescheiden werd van zijn moeder.

De rechter moest er zelfs aan te pas komen om tot een goede oplossing te komen. Er zijn dingen gezegd en gedaan die ik hem tot op de dag van vandaag niet heb kunnen vergeven. Helaas stapelen dit soort incidenten - over de rug van onze kinderen - zich al jaren op en wordt de kinderen veel schade berokkend door de houding van hun vader. Iets wat ik werkelijk onbegrijpelijk vind; als ouder wil je toch het beste voor je kind?”

Verbittering

Lotte is zich ervan bewust dat verbittering op de loer kan liggen door de houding die haar ex-man tegenover zijn kinderen aanneemt. “Je hebt het tenslotte niet over een boze buurman, maar over de man die altijd een rol zal spelen in het leven van onze kinderen. Ik moet daarom heel erg uitkijken hoe ik dingen verwoord tegenover de kinderen en doe mijn uiterste best om mijn mening en gevoelens ten opzichte van hem voor mezelf te houden.” Lotte vindt dat hij als volwassen man verantwoordelijk is voor zijn daden en dat zijn eventuele autisme geen excuus is voor alles wat hij de kinderen heeft aangedaan. “Zolang hij niet inziet dat hij met zijn daden de kinderen pijn doet, blijft het lastig om hem te vergeven.”

Ook al kan ík mijn ex-man zijn daden niet vergeven, God kan dit wél

Omdat zij hier erg mee worstelt gaat Lotte opnieuw in gesprek met haar predikant. “Hij stelde mij gerust en zei dat ik dit mag laten rusten als ik er nog niet aan toe ben om te vergeven en dat ik God mag vragen mij kracht te geven om dit ooit wél te kunnen. Ook al kan ík mijn ex-man zijn daden niet vergeven, God kan dit wél. Daar heeft Hij mij niet voor nodig. Deze gedachte geeft mij zoveel rust, dat het mijn leven niet langer beheerst en de wrok mij niet meer in de weg zit.

Als ik terugkijk op de afgelopen jaren, besef ik hoe zwaar het is geweest. Toch mocht ik elke dag ervaren dat God dicht bij mij was en kracht gaf. Ondanks alle ellende mocht ik me door Zijn liefde en nabijheid gedragen weten! Het klinkt misschien gek, maar daardoor kan ik zelfs zeggen dat ik deze ervaring van Gods directe zorg en nabijheid niet had willen missen; het heeft mij zoveel meer gegeven. Mocht ik ooit zover komen dat ik mijn ex-man alles zou kunnen vergeven, dan is dat pure genade van God!”

* Lotte is een gefingeerde naam.

Lees ook: Vergeving is als een ui