Sonja (41) liet zich al op dertienjarige leeftijd dopen

Al van jongs af aan is Sonja bezig met God en het geloof. In het gezin waar zij wordt geboren staat het geloof centraal. Als baby wordt Sonja door haar ouders opgedragen en ontvangt zij Gods zegen over haar leven. Het hele gezin is actief betrokken bij de evangelische gemeente waar zij elke zondag naartoe gaan. In haar jeugd neemt Sonja deel aan jeugdclubs en kampen en als puber sluit zij zich aan bij de tienergroep. Ook gaat het gezin jaarlijks op gemeenteweekend. “Ik heb mooie herinneringen aan deze weekenden”, mijmert Sonja. “Het was één groot feest. Er waren toneelspelen, poppenkast en zang. Het was erg levendig en ik zag er elk jaar opnieuw naar uit.”  

Dopen

In de evangelische gemeente waar Sonja naartoe gaat kunnen volwassen en jongeren die het verlangen voelen God te volgen, zich laten dopen. “Ik was nog maar dertien jaar toen ik een ontzettend sterk verlangen voelde om mij te laten dopen. Normaal gesproken zijn de jongeren iets ouder voordat zij zich laten dopen, maar ik voelde zo`n innerlijke drang dat ik zeker wist dat dit verlangen van Gods Geest kwam en ik mijn doop niet langer moest uitstellen.” 

Omdat Sonja in een zustergemeente zit, wordt er eens in de zoveel tijd een doopdienst gehouden met alle gemeenten bij elkaar. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van een zwembad in de buurt van de moedergemeente. “Ik wist dat er die middag een doopdienst zou plaatsvinden en voelde dat ik mij diezelfde dag nog moest laten dopen. Het geloof was voor mij opeens heel persoonlijk geworden en God voelde zó dichtbij.”  

Ik voelde dat ik nog diezelfde dag gedoopt moest worden

Na de dienst, waarin Sonja diep wordt geraakt, gaat zij meteen naar de voorganger om haar vurige verlangen zich te laten dopen, te bespreken. “Het is normaal gesproken de gewoonte om eerst kenbaar te maken dat je het verlangen hebt je te laten dopen, daarna volgt er een doopbespreking voordat de doop plaatsvindt. Omdat ik zo sterk het gevoel had dat de Heilige Geest tegen mij zei dat ik mijn doop niet langer moest uitstellen, heb ik aan de voorganger gevraagd of het mogelijk was dat ik nog die middag gedoopt kon worden. Gelukkig was dit geen enkel probleem.” 

Die middag gaat Sonja vol verlangen naar de doopdienst. “Ik mocht komen zoals ik ben, net als in de tijd dat Jezus Zelf doopte, en voelde een onbeschrijfelijke innerlijke vrede en rust. Op het moment dat ik onder water ging en weer naar bovenkwam voelde ik een zeer grote vreugde in mijn hart. Toen er daarna gebeden werd voor de vervulling van de Heilige Geest, voelde ik dat ik werd vervuld met Zijn liefde. Dat gevoel zal ik nooit meer vergeten en loopt sindsdien als een rode draad door mijn leven.”  

Opluchting

“Voor mij voelde het moment dat ik werd gedoopt als een stukje opluchting”, legt Sonja uit. “Ik had in gehoorzaamheid een stap dichter naar God gezet en dat voelde heel bijzonder. Ik had een enorme passie om Jezus te volgen en Hem te gehoorzamen. Mijn doop was daar een logisch gevolg van. Ik wilde, ondanks dat ik nog maar dertien was, heel bewust mijn leven met God leiden en doen wat Hij van mij vroeg.”

Sonja werd door Gods Geest geraakt. Dit blijft niet onopgemerkt. “Ik was altijd al open geweest over het geloof en sprak met de kinderen op school vaak over Jezus, maar na mijn doop werd dit nóg meer. Ik had fijne gesprekken met mijn leraren en mocht getuigen dat God mijn Vader is en dat ik Zijn aanwezigheid zo duidelijk kan voelen in mijn leven.” 

Rust en vrede

Vanaf dat moment, inmiddels alweer 28 jaar geleden, probeert Sonja de liefde van God door te geven aan de mensen om haar heen. Ze trouwt met een man die ‘toevallig’ tijdens dezelfde doopdienst werd gedoopt, iets wat zij als heel bijzonder en als de leiding van God in haar leven ervaart. 

“Als ik ergens heen ga vraag ik altijd eerst aan God of Zijn liefde zichtbaar mag worden in mij en of de mensen die ik ontmoet door mij heen Zijn liefde mogen ervaren. Ik zie Jezus als mijn grote voorbeeld en probeer dagelijks meer op Hem te gaan lijken in mijn doen en laten. Bij alles wat ik doe vraag ik om Zijn zegen. Natuurlijk hebben wij ook tegenslagen in ons leven, maar we weten dat we ondanks alles op God mogen vertrouwen. Dat geeft rust en vrede.” 

God doet nog steeds wonderen

Sonja vertelt dat God nog steeds wonderen doet en wil hier graag een voorbeeld van delen. “Ik had het tijdens mijn werk in de thuiszorg vaak ontzettend druk. Het was doorlopend een race tegen de klok. Op een keer liep ik enorm achter op schema en haastte ik mij om wat tijd in te halen. Net tijdens zo`n stressvol moment, waarop je eigenlijk nergens tijd voor hebt, liep ik iemand tegen het lijf die mij heel graag even wilde spreken. Hij liep ergens mee en vroeg of ik een momentje de tijd had om zijn verhaal aan te horen. In een flits ging het door mij heen dat ik hier absoluut geen tijd voor had en ik wilde hem eigenlijk al afpoeieren, maar tegelijk voelde ik heel sterk dat ik naar zijn verhaal móest luisteren en even de tijd voor hem moest nemen.”

Deze man vertelde zijn verhaal en deelde de zorgen die hij had. “Nadat ik afscheid van hem had genomen keek ik op mijn horloge om te zien hoeveel tijd er verstreken was, maar tot mijn grote verbijstering was er geen minuut voorbijgegaan tijdens dat gesprek. Dit was zo`n onbeschrijfelijk wonder dat ik het nog steeds niet kan bevatten! God heeft de tijd even stilgezet. Hiermee liet Hij mij zien dat ik mij wel druk kan maken over van alles en nog wat en kan denken de dingen zelf in mijn handen te moeten houden, maar dat Hij mijn leven leidt! Hij heeft alles in Zijn handen, ook mijn tijd. Wat een geruststellende gedachte!”

Lees ook: Ramona groeide op met de kinderdoop en liet zich als volwassene dopen