Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Onvervulde kinderwens door PCOS

Julie-Anne Bruggeman (36) en haar man Matthijs hebben een grote kinderwens, maar doordat Julie-Anne PCOS heeft, is zij verminderd vruchtbaar. Acht jaar en ontelbare fertiliteitsbehandelingen verder, is hun kinderwens nog steeds onvervuld en zijn haar armen leeg. “Mensen om ons heen krijgen kinderen, maar bij ons is het ondanks alle behandelingen nog steeds niet gelukt.” Desondanks blijft Julie-Anne hopen op een wonder.

Deel:

“Mijn maandelijkse cyclus was altijd erg onregelmatig”, begint Julie-Anne haar verhaal. “Toen wij een kinderwens kregen, werd ik daarom al snel doorverwezen naar het ziekenhuis.” Uit onderzoeken blijkt dat Julie-Anne PCOS heeft, één van de meest voorkomende hormonale afwijkingen bij vrouwen. Eén op de tien vrouwen in Nederland heeft deze aandoening. “Achteraf besefte ik dat mijn onregelmatige cyclus, overbeharing en vermoeidheid symptomen waren van PCOS.” 

Fertiliteitsbehandelingen 

In de hoop zwanger te raken, start Julie-Anne in 2014 met hormoonbehandelingen. “Inmiddels zijn we acht jaar verder en zijn mijn armen nog steeds leeg. Mijn kinderwens is onverminderd groot.” Als na twee jaar blijkt dat hormoonpillen en injecties niet voldoende resultaat hebben, komt Julie-Anne in aanmerking voor IVF-behandelingen. Voordat ze hieraan begint wil ze hier meer over weten. “Ik was bang dat we voor God zouden spelen als we IVF zouden doen. We hebben hier veel over gesproken en voor gebeden en uiteindelijk geloofden we allebei dat we deze weg mochten inslaan.” 

Julie-Anne vindt het traject psychisch en lichamelijk loodzwaar. “Het eerste jaar ben je nog hoopvol, maar naarmate de teleurstellingen zich opstapelen en de jaren verstrijken, wordt het steeds moeilijker om te hopen op een goede afloop. Onze kinderwens en de behandelingen die ik daarvoor moet ondergaan, maken zo’n groot deel uit van ons leven. Daarnaast zorgen de hormonen die ik hiervoor krijg voor veel stemmingswisselingen.”  

Met behulp van een online voedingscoach van Lifestyle and Hormones, een Instagramaccount van een groep diëtisten die gespecialiseerd zijn in vrouwen met PCOS, leerde zij meer in balans te komen. “Hierdoor kreeg ik ook weer meer energie.”  

Eindelijk zwanger 

Na drie jaar raakt Julie-Anne eindelijk zwanger. “Ik was zo ontzettend blij, dat ik in gedachten het hele babykamertje al had ingericht. Ik droomde van een toekomst met ons kindje en fantaseerde hoe geweldig het zou zijn om eindelijk ons kindje in mijn armen te kunnen houden.” De felicitaties stromen binnen en iedereen is dolgelukkig dat zij eindelijk zwanger is. “Ik kreeg rompertjes, sokjes, kleertjes en andere schattige babyspulletjes. Iedereen was blij voor ons.”  

Als zij voor een echo naar de verloskundige gaat krijgt zij bijzonder slecht nieuws. “Het vruchtje was niet goed gegroeid en de zwangerschap eindigde in een miskraam.” Julie-Anne kan niet begrijpen waarom ze, nadat ze zoveel jaren hebben moeten wachten, alsnog met lege handen staan. Het enige dat bewijst dat zij een kindje onder haar hart heeft gedragen zijn de echo`s die zij heeft en de doos vol met cadeautjes.  

In 2019 raakt Julie-Anne opnieuw zwanger, maar ook deze zwangerschap eindigt in een miskraam. “Ik weet niet of het ons wel is gegund om ooit nog ouders te worden. Wel weet ik nu dat het mogelijk is om zwanger te worden, al begrijp ik niet waarom het mijn lichaam niet lukt om kindjes vast te houden. Toch ervaar ik het als een cadeautje dat ik twee keer zwanger mocht worden. Dat kan niemand mij meer afnemen!” 

Waarom kan mijn lichaam geen kindjes vasthouden?’

Julie-Anne blijft hopen op een wonder, maar vraagt zich regelmatig af welk plan God met hun leven heeft. “Waarom moeten wij deze zware weg gaan? Het lijkt soms of iedereen om ons heen kinderen krijgt. Ik vind het dan best pijnlijk dat het na al die jaren en de vele behandelingen ik moest ondergaan, nog steeds niet is gelukt. Het scheelt dat ik zo`n fijne relatie heb; de liefde van mijn man maakt deze tegenslagen een stuk dragelijker. Ik zou me geen raad hebben geweten zonder zijn steun in de achterliggende jaren.”  

Matthijs en Julie-Anne hebben nog één ivf-poging over, daarna sluit dit hoofdstuk zich voor hen. “We hebben afgesproken dat we het bij drie pogingen houden. Ergens houdt het een keer op. Ik heb geen idee of we ooit ouders worden, maar in plaats van hierin te blijven hangen heb ik besloten meer van het heden te gaan genieten en leuke activiteiten te doen met mijn neefjes en nichtjes; dáár krijg ik energie van!” 

Onvervulde kinderwens 

Hoewel Julie-Anne begrijpt dat mensen haar advies geven en verhalen delen van stellen waarbij het uiteindelijk wel is gelukt om zwanger te worden, vindt zij dat tegelijkertijd ook lastig.  “Ík ben nog geen moeder geworden, dus kan ik niet altijd wat met deze goedbedoelde voorbeelden. Soms heb ik meer aan een luisterend oor. Net als dat ik het niet altijd fijn vind dat mensen aan ons vragen of we gaan adopteren als het duidelijk is geworden dat wij via de natuurlijke weg geen kinderen kunnen krijgen. Het is niet zo dat wanneer de ene weg wordt gesloten de andere automatisch opengaat. Ik verlang er juist zo naar om een kindje onder mijn eigen hart te dragen. 

Toch daalt steeds meer het besef dat we ons erop moeten voorbereiden dat we misschien nooit ouders zullen worden”, vertelt Jullie-Anne. “Maar ik wil de hoop nog niet loslaten!” Het lied Great are You Lord van All Sons & Daughters staat voor Julie-Anne voor de hoop die zij ondanks alle tegenslagen en teleurstellingen blijft houden. “God geeft leven, Hij geeft hoop. Hij brengt licht in de duisternis, wordt er gezongen in dit lied. Hij geneest elk gebroken hart. Ik weet dat God goed is, ook al begrijp ik de weg niet die we moeten gaan. Bij God is alles mogelijk; Hij is een God van wonderen!”  

Geschreven door

Rita Maris

--:--