Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Maak kennis met Eva’s nieuwe hoofdredacteur, Griëtte Vonck

‘Nieuwsgierigheid en eten, dat zijn twee dingen die mij typeren’

Ze houdt er enorm van om anderen te leren kennen. Maar andersom heb je ook snel het gevoel dat je haar kent: een vrouw met een passie voor hardlopen én lekker eten, voor gezelligheid en levensverhalen. En voor haar nieuwe (droom)baan bij Eva. Dit is Griëtte Vonck, de nieuwe hoofdredacteur van Eva.

Deel:

Laten we bij het begin beginnen: wie ben je?

“Ik ben Griëtte Vonck, 39 jaar en getrouwd met Duurt. Samen met onze vier kinderen – Frederique (13), Steijn (12), Jort (9) en Lauren (4) – wonen we in Houten. Ik ben opgegroeid op een boerderij vlakbij Groningen, en heb een zus, een zusje en twee broertjes.”

Wat doe je graag in je vrije tijd?

“Ik heb heel veel hobby’s en houd erg van sporten: hardlopen, krachttraining, wielrennen, zwemmen en surfen. Ook houd ik enorm van lezen en winkelen, ik zie altijd weer leuke dingen…”, lacht ze, “en eten en borrelen met vriendinnen. Ik ben altijd wel snel ergens enthousiast voor te krijgen. Of werken een hobby is weet ik niet, maar ik denk wel altijd: o, leuk. Ik zie snel de goede dingen ergens van in. Bij mij is het glas halfvol."

Wat voor werk doe je nu?

“Ik ben nu manager communicatie bij het Leger des Heils Midden-Nederland en houd me bezig met jongeren, daklozen en mensen in de psychiatrie... en dat is heel leuk werk. Ik had daar niet weg gehoeven, maar deze baan bij Eva leek me nóg leuker, dus ik dacht: deze kans kan ik niet laten liggen.”

Mijn interesses zijn heel breed, maar het voortouw willen nemen is de rode draad

Wat wilde je als klein meisje worden?

“Ik wilde alles worden vroeger. Daar komt ‘ie hoor…” Ze haalt een keer diep adem. “Ik wilde graag (sport)juf, architect, bankmedewerker – leek me leuk in zo’n pakje – en dokter worden. Het zijn allemaal leidinggevende beroepen of beroepen waar je het voortouw in moet nemen. Ik denk dat dat mij wel typeert. Mijn interesses zijn heel breed, maar het voortouw willen nemen loopt als een rode draad door alles heen.

Voor mij is hoofdredacteur bij Eva zijn echt een droombaan. Alles wat ik leuk vind, kan ik erin kwijt. Ik houd van het verbinden van mensen, met bijvoorbeeld lekker eten en gezelligheid. Eva draait om het leven van alledag, waarin je mensen kan inspireren en zij jou ook kunnen inspireren. Daar houd ik van.”

Ik neem aan dat je Eva zelf ook leest?

Ze kijkt even schuldig, maar barst dan in lachen uit. “Ik was nóg geen abonnee. Maar dat hebben we snel veranderd hoor, uiteraard ben ik nu Eva-abonnee. Ik ben wel op Vriendinnenweekenden geweest en ik ken het magazine van vroeger. Mijn moeder had de magazines altijd liggen en ik verslind bladen. Een oud-collega zei eens tegen me dat ik het altijd over tijdschriften heb. En dat is waar. Ik houd van verhalen in alle vormen – van reizen en uitjes tot levensverhalen. Ik ben gewoon heel geïnteresseerd in de vraag: ‘hoe doen en zien andere mensen dat?’.”

Wat hoop je de Eva-vrouwen mee te geven?

“Ik vind het fijn om mensen te bemoedigen en te kunnen zeggen: ‘Ga ervoor!’. Ga voor waar je in gelooft. En aan de andere kant geloof ik ook dat we in een wereld leven die nog niet ‘af’ is. We leven nog in een gebroken wereld. Prediker zegt: voor alles is een tijd, geniet van het goede en doe wat je hand je te doen geeft met volle inzet. Dat vind ik een heel mooie boodschap. Je hoeft je niet constant druk te maken of je wel genoeg tijd besteedt aan je kinderen, man, werk, kerk of dit en dat. Het gaat om het hier en nu en daar horen ook allerlei gevoelens bij – blijdschap, verdriet, rouwen, boosheid… en dat mag er allemaal zijn. Ik hoop en wil dit steeds meer (te) leren en accepteren, samen met de Eva-vrouwen.”

Verwacht je dan ook veel te leren van de lezeressen en redactieleden?

“Ja, ik verwacht dat ik enorm veel zal leren van mijn werk bij Eva – door de verhalen van de Eva-lezeressen, maar ook door het aansturen van een redactie met alleen maar vrouwen. Ik heb al gemerkt dat er veel gepraat en gelachen wordt, maar ik denk ook dat het heel interessant en leerzaam zal zijn. En dat vind ik leuk, want ik houd van leren.”

Straks zit je hier achter je nieuwe bureau. Wat zet je dan als eerst neer: een plant, een organizer, een fotolijstje of een koektrommel/snoeppot?

“Ik denk dat ik niets neerzet. Al heb ik wel altijd eten bij me, dus dat zou ik wel op tafel leggen.”

Eten is wel een thema, of niet?

“Eten is wel een thema, ja.” Ze lacht.

Ik wil zo graag dat verschillen naast elkaar mogen bestaan

Wat hoop je te bereiken door je werk bij Eva?

“Dat je over en weer, ook al ben je heel divers, kunt denken: wat interessant hoe diegene dat doet. Of: wat leuk, dat wist ik niet. En dat dan de acceptatie groter wordt, doordat je een kijkje in het leven van de ander krijgt. Ik denk dat er veel diversiteit is, ook onder christenvrouwen. Ik wil zo graag dat die verschillen naast elkaar mogen bestaan. En dat je ook plezier kunt beleven aan de mening van een ander – ook al is dat niet de jouwe. Eva mag de verschillen laten zien en vrouwen inspireren om voor hun eigenheid uit te komen.”

Wat inspireert je?

“Andere mensen inspireren en intrigeren mij. Ik vind het mateloos interessant om levensverhalen van anderen te horen. Die nieuwsgierigheid naar de ander borrelt altijd wel.”

Wat is je beste eigenschap? En je slechtste?

“Ik denk dat mijn beste eigenschap meteen ook mijn slechtste is. Mijn vriendin en familie zouden zeggen dat ik heel goed ben in het verzinnen van leuke dingen. Dat is wel een kwaliteit van mij. Maar als ik iets heel graag wil, kan ik ook drammerig worden.

Ik kan ook wel weer goed dingen loslaten. Als ik iets heb en ik kan het delegeren, dan doe ik dat het allerliefst. Ik vind het het allerleukst om iets te verzinnen en het dan uit handen te geven. In zekere zin ben ik dus wel lui – ik kan dingen heel goed weer loslaten.”

Ik verzin hoe de bank moet staan, en mijn man gaat ‘m verplaatsen; zo werkt dat bij ons thuis

Dus je houdt meer van het verzinnen van nieuwe dingen dan van het uitvoeren?

“Absoluut. Ik houd meer van het verzinnen dan van het uitvoeren. Ik verzin thuis hoe de bank moet staan, en mijn man gaat ‘m verplaatsen. Zo werkt dat bij ons thuis.”

Wat is iets waar je echt niet zonder kan?

“Mijn telefoon. Ik heb echt een telefoonverslaving. We hadden in de zomer een afspraak gemaakt met de kinderen: geen telefoons in de huiskamer. Mijn vriendinnen raakten helemaal enthousiast en geïnspireerd. Maar vervolgens… wie zit er de hele dag met de telefoon in de woonkamer? Toch ik.”

Hoe spendeer je een vrije dag?

“Als ik een vrije dag heb, slaap ik een beetje uit en dan ga ik hardlopen. Daarna ga ik lekker lunchen met mezelf of ergens koffiedrinken met vriendinnen. Als ik heel erg uitgerust ben, vind ik het lekker om te bakken of te lezen. Ik houd ervan om onder de mensen te zijn, maar ik heb ook die momenten met mezelf nodig om op te laden. Ik merk dat mensen dat laatste vaak niet van me verwachten. Maar juist omdat ik het zo leuk vind met heel veel mensen, heb ik ook aan de andere kant nodig om die stilte op te zoeken.”

Hoe breng jij tijd met God door?

“Op verschillende manieren. Ik vind het heel fijn om met de Bijbel stille tijd te houden of een muziekje op te zetten. Soms houd ik ook stille tijd terwijl ik hardloop. Dat is eigenlijk gewoon een gebed wat een uur duurt.”

God vraagt ons geen onhaalbare dingen

Heb je een favoriete Bijbeltekst?

“Ik heb meerdere teksten die ik heel mooi vind. Micha 6:8 – over recht doen, trouw zijn en vanuit ontzag voor God je leven te leiden. Wat ik ook een heel mooie tekst vind is Jeremia 29:4-7, omdat deze Bijbeltekst over het leven en het hier en nu gaat. God vraagt ons geen onhaalbare dingen, maar vraagt ons door simpelweg wie we zijn aan anderen een stukje van Hem te laten zien. We krijgen een heel concrete opdracht van God om te zijn op te plek waar we zijn en horen – en voor iedereen is dat een andere plek.”

Wat zijn voor jou geluksmomenten?

“Dat zijn echt heel kleine dingen: als ik even tijd heb om koffie te halen op het station en het rustig op te lepelen, fietsen door de duinen op Ameland, in de natuur hardlopen met een podcast op, enorm lachen in de zussenapp – dat de tranen over je wangen biggelen… Dat zijn voor mij echt geluksmomenten. En gewoon gezelligheid en eten met vriendinnen.” Griëtte herkent haar terugkerende thema. “Daar is ‘ie weer!”, lacht ze. “Nieuwsgierigheid en eten, dat zijn de twee dingen die mij typeren.”

Lees ook het interview met the Bowery: ‘Er is altijd wel iemand die jou op het licht kan wijzen’

Geschreven door

Wendy Verra

--:--