Geboren en getogen: Linda woont al haar hele leven in Zalk

Zalk is een idyllisch dorpje op de zuidoever van de IJssel, in de Overijsselse gemeente Kampen. In het midden van het dorp staat een prachtige middeleeuwse kerk. Opvallend aanwezig in het vlakke landschap staat de oude windmolen De Valk. Het dorpje telt zo’n zevenhonderdvijftig inwoners en kreeg landelijke bekendheid door het optreden van de kruidenvrouw Klazien Rotstein-van den Brink, beter bekend als Kleusien uut Zalk. “Ondanks dat het een klein dorpje is, hebben we hier een levendige gemeenschap”, vertelt Linda (48), die er geboren en getogen is, enthousiast.

‘Voor de boodschappen moet ik altijd buiten het dorp zijn’

Doordat er midden in het dorp een Hervormde kerk en een Gereformeerde kerk staan, is er volop kerkenwerk. De zangavonden, jeugdclubs, vrouwenvereniging, Bijbellezingen en zondagse kerkdiensten, zorgen voor veel sociale contacten. “In ons mooie dorpshuis wordt op hoog niveau gemusiceerd. Ook wordt er door jong en oud druk gesport. Iedereen kent elkaar in Zalk.” Linda vindt het mooi dat er door middel van nieuwbouw aan de jongere generatie wordt gedacht. “Om het voor jonge gezinnen aantrekkelijker te maken om in Zalk te blijven wonen, wordt er momenteel gebouwd. Mijn eigen zoon gaat, als het allemaal door mag gaan, ook een huis laten bouwen.” Het dorpje heeft een klein dorpsschooltje en een restaurantje met een kroeg. “Voor de boodschappen moet ik altijd buiten het dorp zijn.”

Originele staat

Toen het huis van haar opa en oma, dat pal naast het huis van haar ouders staat, in de verkoop kwam, viel het helaas ver buiten haar budget. Tot haar spijt werd hij aan andere mensen verkocht. “Na de taxatie van de woning zagen zij echter af van de koop en zakte de vraagprijs, zodat wij het huis wél konden kopen.” De ouders van haar opa hebben het huis in 1928 gebouwd. Zij hadden een timmermansbedrijf, dat haar opa van zijn vader heeft overgenomen. “Mijn opa was de timmerman van het dorp en mijn oma de naaister. Ze maakte trouwjurken en vermaakte kleding voor de mensen in het dorp.”

Linda en haar man brachten het huis weer terug in originele staat. “We zijn zo`n anderhalf jaar bezig geweest met de renovatie van de woning. Al die tijd leefden we met onze twee kinderen in een stacaravan in de tuin. We hadden het geluk dat mijn vader al op 58-jarige leeftijd met pensioen ging. Hij was nog heel fit en heeft ons ongelofelijk goed geholpen.” 

‘We zijn zo’n anderhalf jaar bezig geweest met de renovatie’

Aan de hand van oude foto`s en gesprekken met familieleden, kregen zij een goed beeld van de oorspronkelijke staat van het huis en lukte het hun om het huis in deze staat terug te brengen. “Dat wat wij voor ogen hadden goed was gelukt, bleek wel uit de reactie van een zus van mijn opa. Toen ze bij ons op bezoek kwam raakte ze erg geëmotioneerd vanwege de herkenbaarheid van de woning. We hadden het fornuis waar haar moeder ooit op had gekookt weer zichtbaar gemaakt. Toen ze boven was riep ze meteen: ‘Hier sliep ik met mijn vier zusjes in één bed.’ Het verleden herleefde voor haar toen zij rondliep in ons huis.”

Toch is niet alles teruggebracht in de originele staat en kreeg het huis hier en daar een moderne touch. “We hebben in plaats van opschuiframen, dubbel glas geïnstalleerd. In die tijd was er ook nog geen vloerverwarming, iets wat wij wel hebben aangelegd. De indeling van de woning is echter wél hetzelfde gebleven, behalve de werkplaats van mijn opa. Daar hebben wij een hal van gemaakt en een stukje schuur. De schuur heb ik ingericht als atelier, voor mijn keramiekhobby. De creativiteit zit blijkbaar in de genen”, zegt Linda gekscherend.

Tekst loopt door onder foto

Ouders als buren

Linda woont inmiddels alweer tien jaar naast haar ouders en dat bevalt haar prima. “Sommige mensen moeten er niet aan denken om naast hun ouders te wonen, maar ik zou niet anders meer willen. We zijn echte familiemensen. Mijn moeder heeft zelf ook haar hele getrouwde leven naast mijn opa en oma gewoond en tot hun dood voor hen gezorgd. Ze is de spil van onze familie en past altijd op alle kleinkinderen. Als de was ons even te veel wordt, neemt zij het mee naar huis en brengt het schoon en gestreken weer bij ons terug. Op de dagen dat we aardappels willen eten, schilt zij een pan vol voor ons. Ze is echt een voorbeeld van een zorgzame, liefdevolle moeder.”

‘We helpen elkaar met liefde’

Linda heeft zich voorgenomen om zolang het mogelijk is naast haar ouders te blijven wonen, zodat ze voor hen kan zorgen, zoals haar moeder ook altijd voor haar eigen kinderen, kleinkinderen en voor haar ouders heeft gezorgd. “Ik kom uit een warm nest en we helpen elkaar met liefde! Ook al ben ik geen zuster en niet voor verpleegkundige in de wieg gelegd, er blijft veel over wat ik wél voor hen kan doen. Zo hebben mijn zus (die ook in Zalk woont) en ik, onze oma drie jaar lang ’s avonds naar bed gebracht, want dat kon ze zelf niet meer. Als er ‘s morgens een zuster langskwam vond ze dat prima, maar ‘s avonds wilde ze geen vreemden in de ogen kijken, voordat ze ging slapen. Ik weet natuurlijk niet hoe het in de toekomst allemaal zal gaan, maar als het even kan wil ik er ook voor mijn ouders zijn als ze achteruitgaan. Ik zal met liefde boodschappen voor hen doen, eten koken en hen op bed leggen, mocht het zover komen.”