Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Joodse koloniste Vereb: ‘De Arabieren willen ons in zee drijven’

Deel:

De staat Israël viert deze maand haar 70 jarig bestaan. Anna legt een moslim, een christen en een Jood verhalen voor die zij in Israël optekende. Vandaag: in hoeverre speelt antisemitisme een rol in het Arabisch-Israëlische conflict? 

Simcha de Vries (31) is van joodse afkomst en woont in Amsterdam. Hij werkt in de dienstverlening en schrijft regelmatig voor De Brug (het magazine van Steuncomité Israëlische Vredes- en Mensenrechtenorganisaties) en Een Ander Joods Geluid. Hij komt regelmatig in Israël, hij is getrouwd met een Israëlische. ‘Jeruzalem heeft geen persoonlijke betekenis voor me. Ik vind het een interessante stad, zoals ik zo veel wereldsteden interessant vindt. De Klaagmuur is voor mij net zo bijzonder als de Bauhaus-architectuur in Tel Aviv.’

Paula Schot (24) is christen en woont in Amsterdam. Ze is opleidingsmanager bij een particuliere school en was lijsttrekker voor de Amsterdamse SGP bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen.‘Ik heb meer met Israël dan met een willekeurig ander land,’ zegt Schot. Dat heeft vooral met de Bijbel te maken. ‘Ik ben één keer in Israël geweest en ik vond het heel bijzonder om op de plekken te zijn waar al die verhalen zich hebben afgespeeld.’

Lotfi El Hamidi (31) is moslim en woont in Rotterdam. Hij is historicus en werkt als journalist en opinieredacteur bij NRC. El Hamidi wil uit principiële overwegingen niet naar Israël. ‘Ik vind het wrang dat ik me daar puur vanwege mijn paspoort vrij zou mogen bewegen, maar een Palestijn niet.’ Jeruzalem ziet hij als een bijzondere, spirituele plek. ‘In mijn hoofd heb ik de stad al vaak bezocht.’

Is antisemitisme het probleem?

Vered was twee jaar oud toen ze vanuit Nederland naar Israël emigreerde. Ze is joods-orthodox en runt met haar man een wijnmakerij in een nederzetting op de Westelijke Jordaanoever. Ze vertelt dat ze weleens bang is dat zij en haar gezin slachtoffer worden van een Palestijnse aanslag, maar dat het geen verschil zou maken als alle kolonisten zich zouden terugtrekken uit de bezette gebieden.

‘Het werkelijke probleem is antisemitisme. De Arabieren willen ons de zee in drijven, en dat wilden ze al vóór 1948. De oprichting van de staat Israël is dus niet de oorzaak.’ Vertrekken uit de nederzetting is voor de moeder van vijf geen optie. ‘Dit land is aan ons beloofd, door de Verenigde Naties en de Bijbel.’

El Hamidi: ‘Antisemitisme is inderdaad een probleem en de hele achterliggende reden voor de oprichting van de staat Israël. Maar het is niet het werkelijke probleem, althans – niet het antisemitisme van Arabieren.’

Schot: ‘Dat is juist wél het probleem. De moslims in de landen om Israël heen willen het joodse volk daar überhaupt niet hebben. Je ziet ook in Nederland dat de Joodse gemeenschap door moslims wordt bedreigd. Die kinderen krijgen van huis uit mee dat joden slecht zijn. Dan gaat het echt niet alleen maar over ‘bezet gebied’ – als je het al zo kunt noemen.’

Militair superieur

El Hamidi: ‘Het hele idee dat Arabieren de joden in zee willen drijven is krankjorum. Israël is een nucleaire mogendheid en zowel militair als economisch superieur aan alle andere landen in de regio. Vered is bang, omdat ze weet dat ze op een plek woont waar ze niet zou moeten wonen: de bezette Westelijke Jordaanoever.’

De Vries: ‘Inderdaad, Israël is militair zo superieur aan de Palestijnen dat ze niets te vrezen hebben. Het is eigenlijk een beetje lachwekkend, ga dan gewoon in Tel Aviv wonen in plaats van in bezet gebied. Ik snap wel waar die angst voor antisemitisme vandaan komt: Joodse Israëliërs worden door hun regering en media bang gemaakt voor Palestijnen.’

El Hamidi: ‘Bovendien heeft de VN in 1947 een plan opgesteld voor de verdeling van het mandaatgebied Palestina, dat is iets anders dan een ‘belofte’. Feit is dat Israël de Westelijke Jordaanoever heeft ingenomen.’

De Bijbel is geen wetboek

Schot: ‘De Bijbel is geen wetboek, dus het is lastig om daar direct rechten aan te ontlenen. Maar de Bijbel kan wel bevestigen dat het zo heeft moeten gaan met Israël, dat dit zo ‘geleid’ is. Ik kan me voorstellen dat mensen om die reden achter de aanwezigheid van Israël in Judea en Samaria staan.’

El Hamidi: ‘De Bijbel wordt als argument ingezet, terwijl het zionisme feitelijk een seculiere beweging was. Herzl, de aartsvader van het zionisme, was niet religieus. Dat er in de Bijbel toevallig staat dat Israël aan de joden is beloofd, is niets meer dan een aardige bijkomstigheid.’

Je kunt Palestijnen niet zomaar dwingen hun land te verlaten

Schot: ‘En waar ligt de verantwoordelijkheid voor de omliggende Arabische landen in dit verhaal? Zij zouden er internationaal op moeten worden aangesproken om Palestijnen op te nemen. Dat moet niet te ingewikkeld zijn. De pijlen hoeven niet altijd allemaal op Israël gericht te zijn.’

El Hamidi: ‘Er zijn na 1948 al heel veel Palestijnen ondergebracht in omliggende landen, maar daar worden de eigen burgers al niet eens goed behandeld, laat staan vluchtelingen. En je kunt Palestijnen niet zomaar dwingen hun land te verlaten. Zij zijn toch ook mensen met wortels en een Heimat?’


afbeelding
afbeelding.

Anna Krijger is journalist en arabist en woonde zo’n drie jaar in Israël als correspondent. In haar boek Hipsters, baarden, martelaren schrijft ze over de ontmoetingen die ze had in het hedendaagse Israël en de Palestijnse gebieden. Over drie van deze ontmoetingen praat ze door.

Eerdere blogs van Anna voor Lazarus lees je hier.

Geschreven door

Anna Krijger

--:--