Bijzondere band: Esther (55) en haar achttien jaar oudere zus zijn hechte vriendinnen

Het gezin waarin Esther opgroeide bestaat uit zeven meiden en één jongen. “Als jongste heb ik daar weinig van meegemaakt, omdat de rest eigenlijk al uit huis was toen ik op een leeftijd kwam dat ik dingen bewust mee kon krijgen. Toen ik tien was waren we nog maar met z’n drieën thuis. Daarom heb ik ook niet het gevoel gehad dat ik in een groot gezin ben opgegroeid.”

Esthers oudste zus is helaas een paar jaar geleden al overleden. “Ik heb haar niet echt als zus ervaren, want toen ik werd geboren was zij al getrouwd en zwanger. Zowel zij als mijn ouders hadden geen auto, dus ik zag haar niet vaak want ze woonde niet dicht bij ons. Op een gegeven moment kwamen haar kinderen wel veel bij ons thuis logeren. Ik heb mijn neefjes en nichtjes uiteindelijk meer als broertjes en zusjes gezien dan mijn zus zelf, want zij hadden ongeveer dezelfde leeftijd als ik.”

Kind zijn

“Natuurlijk houd je van al je zussen en je broers, maar als klein kind onderneem je geen actie om contact te hebben met je oudere zussen en broer. Dat moet dan vooral vanuit hen komen als er zoveel leeftijdsverschil is. Jeanne heeft er bewust voor gekozen om contact met mij te hebben. Zij heeft echt in mij geïnvesteerd.” Iedere zomer mocht Esther een paar weken logeren bij haar grote zus en dan gingen ze leuke dingen doen. “Ik had best oude ouders en bij haar kon ik echt kind zijn. Zij had zelf ook kinderen en daar kon ik dan heerlijk mee spelen. Ik hoefde dan ook niet op te passen ofzo, wat ik wel vaak deed bij mijn andere zussen. Ik vond het altijd zo leuk om daar te zijn. Jeanne heeft veel positieve invloed op mijn leven gehad.”

Geloof

Ook op geloofsgebied heeft zij veel van haar oudere zus meegekregen. “We waren van huis uit lid van de Gereformeerde Gemeente. Zij is op een gegeven moment evangelisch geworden en dat heeft mij als beginnende puber ook veel gedaan. Door haar heb ik een andere kant van het geloof leren kennen. Dit heeft in mijn geloofskeuze geholpen, toen ik op mijn veertiende in een slaapkamertje bij mijn zus, mijn hart aan de Here Jezus heb gegeven. Dat was niet iets wat ik thuis meekreeg.” Ze beschrijft dit dan ook als een van haar mooiste momenten met haar zus en heeft dit onlangs nog aan haar jongste zoon verteld.

Dichter naar elkaar gegroeid

Nu ze inmiddels beiden een stuk ouder zijn, zijn ze nog dichter naar elkaar gegroeid. “Vanaf het moment dat ik volwassen ben, getrouwd ben en zelf kinderen heb, is het een soort vriendinnenband geworden. Het is niet meer de ‘grote zus’, want het leeftijdsverschil voelen we niet meer. Op een gegeven moment ben ik zelf ook oma geworden en dan deel je gewoon wat meer dingen. Dan is dat verschil helemaal weg. Eigenlijk is het rond die tijd dat we meer verdiepende gesprekken hebben gekregen.”

'We lachen samen, maar huilen ook samen'

Die gesprekken zijn voor Esther veel waard. Ze gaan minimaal eens per jaar een paar dagen weg om iets leuks te doen en echt even samen te zijn. “Vaak iets cultureels, want ze kan waanzinnig goed schilderen. We hebben altijd veel gesprekken samen, waar ik ontzettend veel van leer. We lachen samen, maar huilen ook samen. En we bidden met elkaar als we een paar dagen weg zijn. Dat maakt het zo speciaal, dat je er niet alleen even tussenuit bent, maar ook die hartsverbondenheid voelt. Zij is echt mijn geestelijke moeder geworden, ze is zo’n wijze vrouw. Er is tussen ons ook nog nooit iets geweest dat niet lekker liep.”

De manier waarop Jeanne leeft inspireert haar. “Zo wil ik ook oud worden. Ze heeft theologie gestudeerd, werkt nog steeds en is ontzettend actief. Ze ziet er goed uit en is echt blij mens. Ze staat positief in het leven, ondanks dat het voor haar ook niet altijd makkelijk gaat. Daar trek ik me aan op.”

'Leeftijdsverschil in een gezin hoeft niet te betekenen dat je geen goede band kan hebben.'

Esthers kinderen

Met haar andere zussen heeft Esther over het algemeen ook een goede klik, maar niet op dezelfde manier als met Jeanne. “Dat heeft met de basis te maken, die van ons zo bijzonder is.” Ook speelt karakter hier een rol in volgens Esther. Dat ziet ze namelijk ook bij haar eigen kinderen. “In mijn eigen gezin zit ook een enorm leeftijdsverschil. Dat maakt het wel apart. Wij hebben zes kinderen en de oudste is ook bijna 21 jaar ouder dan de jongste. Ook in ons gezin trekken karakters naar elkaar toe  , zie ik. En ik denk dat dat bij mij en mijn zus ook zo is geweest. Leeftijdsverschil in een gezin hoeft dus niet te betekenen dat je geen goede band kan hebben.”