Grietje kan haar 100e verjaardag niet vieren als gepland
‘Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan’
Vandaag is Grietje Falkena-Albada honderd jaar geworden, maar haar verjaardag kan niet gevierd worden als gepland. Het coronavirus gooide roet in het eten. Grietje heeft van veel dierbaren afscheid moeten nemen. Ondanks het verdriet vond zij altijd rust bij God.
“Ik kan bijna niet geloven dat ik honderd jaar word. Wonderlijk! Al zit er een rauw randje aan, want ik ben alleen over. Al mijn broers en schoonzussen zijn overleden. Ook moest ik veel inleveren, zoals fietsen, boodschappen doen en zelfstandig lopen. Verder is het verdrietig dat mijn zoon het niet mee kan maken. Hij verdronk tijdens het zeilen en zijn lichaam werd na twaalf dagen gevonden. In mijn kamer hing een poster met de tekst: ‘God doet alle dingen meewerken ten goede voor hen die Hem liefhebben.’ Maar hoe kon God dit nu mee laten werken, zo’n vader van drie jonge kinderen? Ik begreep het niet.
Het lied Tel uw zegeningen loopt als een rode draad door mijn leven.
Vele jaren later overleed zijn eigen zoon na een ziekbed. Opnieuw ging ik door een zeer donker dal. Maar God was er en sprak tot mijn hart met een woord van troost. Ik ontving ook veel zegeningen. Het lied Tel uw zegeningen loopt als een rode draad door mijn leven.
Ook de geboorte van onze acht kinderen zal ik nooit meer vergeten. Na de geboorte van de tweede kreeg ik een nabloeding. Ik zie het nog op mijn netvlies: een kring van mensen in witte jassen rondom mijn bed. Toen Sytse binnenkwam, verwonderde ik me erover dat hij er zomaar bij mocht komen. Maar ik was stervende en zakte weg. ‘U moet afscheid nemen, we kunnen niets meer voor haar doen,’ zeiden ze tegen mijn man. Maar de Heer dacht anders. Toen ons dochtertje zes weken was, kwam de arts op bezoek. ‘Ik wilde het wonder dat jij nog leeft nog één keer met eigen ogen zien,’ zei hij. En nu ben ik al 99! Wie had dat ooit durven denken? God was altijd mijn grote steun. Ook toen mijn man overleed gaf Hij me Zijn troost en kracht.
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan
Hoe we mijn verjaardag gaan vieren, is voor mij een verrassing. De kinderen regelen het. Door het coronavirus kunnen we het niet vieren zoals normaal. Met de kleinkinderen gaan we steevast bowlen, maar dat gaat dit jaar dus niet door. ‘Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan’, zegt het spreekwoord. En zo is het. Mijn schoonzoon gaat iets lekkers bakken en de rest van de familie geniet in zijn eigen huis met taart. Via de computer gaat iedereen mij feliciteren, allemaal tegelijk geloof ik. Mijn dochter en zoon uit Canada zouden met hun gezin komen, daar heb ik mij erg op verheugd, maar dit kon helaas niet meer. We hopen het feest na de zomer te vieren.
Sinds negen jaar woon ik bij een van m’n dochters in een aanbouw aan de woning. Daar zit ik heel goed op mijn plekje, ook tijdens deze crisis. Enkele van mijn vitamine A’s (lees: achterkleinkinderen) wonen vlakbij. Hun aanwezigheid mis ik nu wel, zij geven mij altijd veel energie. Normaal gesproken dribbelen ze makkelijk bij mij naar binnen, maar nu zwaaien ze door het raam. Ik heb met de rest van de familie contact via videobellen. Iedere dag doe ik dat met een ander gezin van de familie en ik krijg de werkstukjes van de kinderen opgestuurd: dat is echt een feestje! Ik mis het contact met mensen en ik kan nu niet meer naar de kerk. Maar ik vind rust bij God.
Wat mij ontzettend heeft geholpen wanneer ik door een diep dal ging, is een open houding naar de hemel. Dan bad ik met een open hart en open handen naar de hemel.” Dit bid Grietje met een open hart als zij door een diep dal gaat:
Hald my sa steande Hear, sadat ik hieltyd mear, Yn Jo ljocht rin o Hear, wiis my de wei. As’t paad troch delten giet en ik ha slim fertriet, liz yn myn hert in liet, wiis my de wei.
Houd mij in evenwicht, dat 'k voor Uw aangezicht, Wandel in 't volle licht, wijs mij de weg. Als mijn weg door diepte gaat, en ik heb diep verdriet, Leg in mijn hart Uw lied, wijs mij de weg.
Het gebed is afgeleid van Leer mij Uw weg, o Heer (nr. 330) uit Liedbundel Joh. De Heer.
Tekst: Corina Schipaanboord, Liset van der Heide
Beeld: Nienke van Denderen
Dit artikel is onderdeel van een portretserie in Eva 2. Wil jij niks missen van Eva? Word dan nu lid met korting!
Door de coronacrisis is Grietjes situatie veranderd en is het artikel uit Eva 2 geüpdate.
Lees ook: Door het Coronavirus kan Hanneke haar dochter (14) niet zien
