Aafke Romeijn: ‘Dat ik naar een kerk wil, komt voort uit wanhoop’
In het tweede seizoen van de podcast ‘Dit Dus’ gaan Kees van Ekris en Rosa Douma in gesprek met allerlei verschillende gasten over grote levensthema’s zoals angst, liefde, geluk.
Hoe leef je een goed leven als het om deze thema’s gaat? Wat heeft het christelijk geloof hierover te zeggen? In deze aflevering onderzoeken ze, samen met zangeres en schrijver Aafke Romeijn, ‘wanhoop’. Aafke weet wat uit eigen ervaring wat wanhoop is. Ze kampt jarenlang al met zware depressies en haar laatste album Godzilla gaat ook over dit onderwerp.
Aafke: ‘Als ik in een depressie zit, is dat tachtig procent pure angst. Ik word wakker in blinde paniek, zonder aanleiding. De hele dag ben ik bezig met dat gevoel te duiden, zonder dat het lukt. Het is een van de sterkste instincten die je hebt als mens; de angst doen verdwijnen. En als dat niet lukt, is dat lichamelijk en geestelijk verlammend. Ik kom maanden mijn bed niet uit. Ik heb ongeveer enkele behandeling gehad die er is, maar heb nog steeds depressies. Wat dat betreft ben ik een beetje op mezelf aangewezen, ik moet ermee leren leven.’
Woorden
‘Iedere keer als ik erover praat, krijg ik veel reacties van mensen die daardoor geholpen zijn. Van alle dingen die ik te zeggen en te doen heb, is depressie heb, altijd hetgeen waar ik de meeste respons op krijg. Dat maakt het zinvol. Het is belangrijk om erover te praten, voor mij is dat een kwestie geweest van oefening. Ik ben altijd bezig geweest met onder woorden te brengen wat ik voel, woorden zijn nu eenmaal een beetje mijn ding, daar heb ik geluk mee gehad.’
Christelijk geloof
In de podcast deelt Aafke ook dat ze altijd een interesse heeft gehad in het christelijk geloof, ondanks dat ze uit een gezin komt waarbij haar beide ouders zich heel bewust van de kerk afkeerden. Aafke: ‘Mijn moeder was wel kerkorganist in een katholieke kerk. Dus ik ben wel opgegroeid met kerkmuziek en naar de kerk gaan. Een van de eerste herinneringen die ik heb aan dat ik in de kerk zat, was dat ik me afvroeg; wat is er nu zo fijn? Die bankjes zaten niet lekker, het was er koud. Maar tóch werd ik enthousiast. Ik kwam tot de conclusie dat ik er alleen maar hoefde te zijn. Ik kon waarnemen, hoefde niks terug te zenden. Ik had al heel jong door dat dit een van de weinig momenten was in het leven dat er zo weinig eisen aan je wordt gesteld.’
Oerboek
‘Heel recent heeft dat ervoor gezorgd dat ik uiteindelijk toch de kerk en de Bijbel ben gaan verkennen. Ik heb Nederlands gestudeerd en was met veel boeken bezig, maar het ‘oerboek’, de Bijbel, kende ik niet. De beste tip die ik kreeg, was om met het Nieuwe Testament te beginnen. Het verhaal van Jezus vond ik een heel herkenbaar verhaal. Ik kom uit een omgeving waarin religie vooral geassocieerd wordt met alle narigheid die erbij komt kijken. Het was alsof ik zei: ‘papa, mama ik zit bij een sekte’. De ervaringen van mensen om me heen waren altijd negatief. Op het moment dat ik zeg dat ik in God geloof, wat ik overigens een hele grote uitspraak vind, dan is het net of mijn omgeving stopt met geloven in mij. Dan moet je je gaan verdedigen voor een enorm instituut, terwijl ik dat instituut niet bent. De kerk staat 100-0 achter. Er zijn heel veel andere manieren om met de vraag of je in God gelooft om te gaan. Het is niet zo eenduidig als veel mensen het doen lijken.’
Geloof in depressie
‘Tijdens depressie wordt de zin van het leven je ontnomen, dus dan zie je de zinloosheid van het bestaan. Om weer te construeren dat er zin ís, heb je materiaal nodig. Ik denk dat het geloof daar een heel belangrijke rol in kan spelen. Het biedt materiaal om te bouwen, vast te pakken en te doen. Letterlijk doen. Ik heb dat zelf ook wel eens gedaan, dat ik zo bang was, dat ik een rozenkrans ging bidden. Ik moest dan wel op internet zoeken hoe dat moest, maar alleen al het feit dat je erin gelooft, is op zo’n moment genoeg. Daarom vind ik die rituelen zo belangrijk. Als ik depressief ben, dan is alles welkom. Dat ik naar een kerk wil, komt voort uit wanhoop. Wat meer in de weg zit, is dat ik het niet rationeel kan uitleggen. Voor mij is het geloof ook heel erg het aanvaarden dat het rationeel niet verenigbaar is, maar emotioneel wel. En dat dat genoeg is.’
Laat je inspireren
Struin door de podcasts van de EO en vind je nieuwe favoriete podcast.
