Lisanne biedt noodhulp in het zwaar getroffen Syrië: ‘Mijn hart breekt’

Een totaal verwoeste stad met ingestorte gebouwen. Mensen die wanhopig op zoek zijn naar hun geliefden tussen het puin. De taferelen zijn apocalyptisch te noemen. De angst voor naschokken is groot bij de overlevenden. Het dodental van de verwoestende aardbevingen in Turkije en Syrië is opgelopen naar 11.000 slachtoffers, maar er wordt gevreesd dat het werkelijke aantal vele malen hoger ligt.

Lisanne van der Schors is ter plaatse. Zij is program funding manager bij Medair, een organisatie die levensreddende noodhulp biedt bij rampen, in crisisgebieden en helpt bij de wederopbouw. Ze is dinsdag aangekomen in Aleppo om te inventariseren waar op dit moment de meeste behoefte aan is. “We werken samen met organisaties die ook ter plaatse zijn en verdelen de taken onderling, zodat de juiste hulp zo snel mogelijk kan worden geboden.”

Klap na klap

Lisanne is al sinds 2019 werkzaam in Syrië. “Deze mensen krijgen klap na klap te verwerken. Net als je denkt dat het niet erger kan, wordt het nóg erger. Ze moeten crisis na crisis te boven zien te komen. Het is heel triest om hun leed te zien. Het breekt mijn hart. Ik kan me werkelijk niet voorstellen hoe het hen lukt om ondanks alles door te gaan, maar ze hebben helaas geen keuze. Ik zag gisteren dat mensen hun winkels, die tussen de instabiele gebouwen staan, openhielden omdat ze geld nodig hebben om te eten.”

De situatie in Syrië is op dit moment nog niet veilig. Lisanne is zich bewust van de risico’s die zij loopt. Dinsdagmiddag was er nog een naschok. “Het rare van aardbevingen is dat het in het begin lijkt of je hart heel hard klopt, maar dat zijn de trillingen die voorafgaan aan de aardbeving. Dat zorgt voor zoveel adrenaline dat je vervolgens continu denkt dat er weer een aardbeving komt. Daar kun je behoorlijk gespannen van raken; het zorgt ervoor dat je constant alert bent. Het gebouw waarin ik zit, is gelukkig redelijk nieuw. De gebouwen die zijn ingestort of nog op instorten staan zijn veelal oude gebouwen.”

Opvang in scholen

De mensen durven niet terug naar hun huis vanwege het instortingsgevaar. “Er is een aantal gemeenschappelijke shelters opgezet in scholen. Deze zijn niet voorbereid op het opvangen van grote aantallen mensen. De water- en sanitaire voorzieningen zijn er onvoldoende.” Lisanne maakt zich ernstig zorgen over de cholera-epidemie in Syrië. “Eind september was er een uitbraak en die is nog steeds niet onder controle. Ik ben bang dat dit gevolgen zal hebben voor de honderden mensen die nu hutjemutje op elkaar zitten in de opvanglocaties.”

Het is winter en de temperaturen komen onder de nul. “Dat is echt zorgwekkend voor alle mensen die nu noodgedwongen buiten of in beschadigde gebouwen moeten verblijven. De ramen zijn uit de gebouwen gesprongen, dus binnen is het net zo koud als buiten. Doordat de mensen midden in de nacht werden overvallen en in paniek naar buiten zijn gerend, hebben ze nauwelijks meer dan hun nachtkleding aan. Zij hebben dringend warme kleding en dekens nodig.” Vanwege de elektriciteit- en energiecrisis in Syrië hebben veel mensen al lange tijd geen verwarming. Daar kwam ook nog eens een brandstofcrisis bovenop, waardoor de kachels niet meer gevuld kunnen worden. “Ik heb gisteren één van de faciliteiten bezocht waar de overlevenden worden opgevangen. Er zaten daar zestig families, dus honderden mensen. Doordat de wind vrij spel had, vanwege de ontbrekende ramen, was het daar ijskoud. Dit baart mij echt grote zorgen, nu de temperaturen onder de nul liggen.”

Deze mensen krijgen klap na klap te verduren. Het lijkt alsof er geen einde aan komt

Het is belangrijk dat er goed gekeken wordt naar de meest efficiënte manier om de slachtoffers te helpen. “We waren als organisatie al werkzaam in Aleppo, vanwege de verwoestingen door de crisis die al elf jaar gaande is in Syrië. Helaas is de verwoesting door de aardbevingen nóg groter. We hebben op dit moment de meeste behoefte aan financiële steun, matrassen, dekens en warme kleding. Daarnaast hebben we schermen nodig om de vele families die hier worden opgevangen wat privacy te geven.”

Ook is er een dringend tekort aan medicijnen en materialen zoals naalden, handschoenen en verband. “Medicatie was voor de aardbevingen al een groot probleem. De gezondheidszorg kreeg te maken met jarenlange crisis en verschillende uitbraken van infectieziekten.” Het is ook heel belangrijk dat de waterpompen, die het water naar de huizen pompen, zo snel mogelijk wordt hersteld. “Daar zijn materialen voor nodig en mankracht. Dit is echt een bijzonder heftige noodsituatie, die bovenop een heftige crisissituatie komt. Alle hulp is daarom heel hard nodig!”

Deze grote ramp vraagt om onmiddellijke actie. Partnerorganisaties van EO Metterdaad – Medair, Dorcas, Tearfund en ZOA – zijn ter plaatse in het noorden van Syrië. Daardoor kan er direct noodhulp verleend worden. Ze delen warme kleding, dekens en voedsel uit en verlenen medische hulp aan gewonden. Jouw hulp is nú nodig.