Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Leer van Nightbirde én Jurjen hoe je ondanks ziekte en moeite toch kunt zeggen: ‘It’s ok’

Jurjen werd diep geraakt door een liedje van de Amerikaanse zangeres Nightbirde. ‘Tegen beter weten in heeft ze de kracht gevonden om te geloven in een goede afloop.’

Deel:

Onlangs bekeek ik deze ontroerende auditie van Nightbirde in America’s Got Talent, waar ik door iemand op gewezen was. De auditie van Jane Marczewski - haar echte naam- raakte snaren waarvan ik het bestaan niet kende. En ik was niet de enige, want de altijd kritische Simon Cowell was ook tot tranen toe bewogen door deze auditie. Hij drukte dan ook op die felbegeerde buzzer en stuurde haar zo naar de liveshows.

Verre van oké

Elke keer als ik het liedje opnieuw beluister, zit ik weer te huilen. Haar zelfgeschreven liedje It's ok is in m’n hart gaan zitten en wil er niet meer weg, ook door het verhaal erachter. Nightbirdes leven is namelijk verre van oké. Als de juryleden wat grapjes over de titel It’s ok hebben gemaakt en vragen waarom ze dit lied heeft geschreven, vertelt Jane dat ze ziek is. Ze is op 31-jarige leeftijd gediagnosticeerd met kanker. En hoewel ze moedig begon aan chemotherapie met alle bijwerkingen van dien, heeft ze inmiddels ook uitzaaiingen in haar longen en lever. Haar overlevingskans is twee procent. Haar perspectief is kort gezegd nogal slecht.

Toch zingt ze vol overtuiging: 'It's ok'. En zegt ze zelfs na de auditie: 'Two percent is not zero. Two percent is something…' Ergens heeft ze de innerlijke kracht gevonden om ondanks alle tegenslag in haar leven te geloven in een goede afloop. Tegen beter weten in.
Ik vind dat zo ongelooflijk inspirerend. Als mensen ondanks zoveel pijn en moeite en tegenslag kunnen zeggen: 'It’s ok.' ‘Het komt goed.’

Boos op God

Op sommige momenten in mijn leven kan ik heel boos zijn op God en met Hem worstelen, tegen Hem schreeuwen en met deuren smijten van boosheid en frustratie (Jurjens leven is de laatste jaren volkomen veranderd door zijn niet-aangeboren hersenletsel, red.) 'Waarom doet U dit?' en 'Waarom verandert U niets aan deze situatie?’, roep ik dan uit.  Dan ben ik zo opstandig tegen en gefrustreerd over Hem. En Hij, Hij zegt dan niets. Hij zwijgt alleen maar in Zijn liefde.
Uiteindelijk val ik huilend en moegestreden in Zijn armen in slaap. Hij laat me boos zijn. Hij veroordeelt me niet. Sterker nog, Hij ging het diepste lijden zelf aan. Aan het kruis van Golgotha. Als het afval van de mensheid liet hij zich vrijwillig in het riool spoelen. Alle troep en shit van iedereen met zich meenemend. God zelf in de diepste beerputten van de mensheid. Om het van binnenuit schoon te maken, te genezen en te overwinnen.

Het moet wel waar zijn

Jezus is die lijdende God. Soms denk ik: Deze waanzin hier op aarde; er is toch geen God die zich hiermee zou bemoeien of hierom zou bekommeren?' Maar op andere momenten denk ik dan weer: Het moet wel waar zijn. Door het onvoorstelbare verhaal dat Jezus als God in het lijden stapt en het voluit aangaat. Waardoor zelfs Nightbirde, ondanks haar vragen, haar pijn en haar lijden kan zingen: ‘It’s ok’.

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Geschreven door

Jurjen van Houwelingen

--:--