Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Tweelingzussen Margo en Christine ontdekten dat ze donorkinderen zijn van gynaecoloog Wildschut

‘Ik heb nooit een vermoeden gehad’

Tweeling Margo en Christine (36) zijn twee van de zevenendertig donorkinderen van de Zwolse gynaecoloog Jan Wildschut. “Wij voelen ons geen slachtoffer,” vertellen ze in Eva 6. “Wat er in het verleden is gebeurd veranderen we niet, wél kunnen we er iets moois van maken.”

Deel:

De twee-eiige tweeling Margo en Christine heeft geen enkel vermoeden dat hun vader niet hun biologische vader is. Bijna tien jaar geleden komt hier plotseling verandering in als hun ouders hun diepst bewaarde geheim delen. Het is een schokkende boodschap en vooral heel verwarrend. Een ding weten ze zeker: ze willen op zoek naar hun donorvader.

Ik heb nooit een vermoeden gehad

Christine: “Vroeger maakten we weleens grapjes van wie we onze muzikaliteit hadden geërfd. Toch heb ik nooit een vermoeden gehad. Jij toch ook niet, Margo?”
Margo: “Nee, ik heb nooit het gevoel gehad dat er iets niet klopte. Ik heb gehuild, maar ik wist niet goed wat ik moest voelen, omdat het zo onbekend was. Ik denk dat er hierdoor ook meteen sprake was van nieuwsgierigheid. Wie was die derde persoon?”

Match

Margo en Christine schrijven zich in het jaar 2012 in bij de Nederlandse Fiom KID-DNA Databank en horen al snel dat er geen match is. De jaren verstrijken. In het jaar 2017 lezen ze een nieuwsbericht over een meisje dat via een internationale DNA-databank haar donor heeft gevonden. De tweeling besluit zich ook in te schrijven. Een paar maanden later is er ineens een match.

M: “We bleken een halfzus te hebben. Een paar weken later hadden we ook een match met een halfbroer. Met hen samen hebben we afgesproken.”
M: “We zaten in een rollercoaster. Tijdens ons gepuzzel met stambomen kwam plotseling het bericht dat onze halfbroer via een andere databank een match had met een volle nicht van onze donor.”
C: “We worstelden er behoorlijk mee. Immers, je weet dat je een bom gaat droppen. Maar uiteindelijk hebben we toch contact met haar opgenomen.”

Dokter Jan Wildschut

Via de nicht komen de halfbroers en -zussen in contact met de wettige kinderen van hun donorvader: de Zwolse gynaecoloog Jan Wildschut. Wildschut was behandeld arts van al hun moeders in het ziekenhuis. Helaas blijkt hij niet meer in leven te zijn. Volgens de tweeling is hun bestaan een schok voor de familie, maar het contact verloopt open en warm. Dat het om de gynaecoloog gaat, is voor de tweeling ook een schok, maar de opluchting dat ze eindelijk weten wie hun donorvader is, overheerst.

M: “Natuurlijk heeft hij grenzen overschreden die een arts niet over mag gaan, maar wij hadden ook mooie verhalen gehoord over hoe hij was als mens. Ik kan niet geloven dat hij slechte bedoelingen had. Maar we zullen nooit achter zijn drijfveren komen. Hij kan het ons niet vertellen en ook zijn familie wist van niets. We praten het ook niet goed.”
C: “Maar we zijn niet boos op hem. We hebben veel steun gehad aan ons geloof.’’

Ik kan niet geloven dat onze donorvader slechte bedoelingen had

Inmiddels heeft de tweeling vijfendertig halfbroers en –zussen. Door hun verhaal te vertellen, hopen ze andere ouders, die met behulp van een donor in verwachting zijn geraakt, aan te moedigen om ook open te zijn naar hun kinderen.

Lees verder in het Eva-magazine

Janneke is single en werd moeder dankzij een spermadonor. Lees haar verhaal: "Mijn moeder had er heel veel moeite mee. ‘Meid, waar begin je aan?', zei ze."

Beeld: Nienke van Denderen

Geschreven door

Hilde Kooij

--:--