Met z’n allen in een grote bus naar de EO-Jongerendag? Kirsten regelt het
Het is meer dan 30 jaar geleden dat Kirsten Riepma-Heusinkveld zelf als tiener naar de EO-Jongerendag ging. Inmiddels regelt ze elk jaar een grote dubbeldekker die vanuit Houten naar het evenement rijdt. Elk jaar gaan er zo’n 70 tot 80 jongeren met de bus. “Ik denk dat die beleving ontzettend leuk is.”
“Ik zit in een kerk waar veel jongeren naartoe gaan. Op een gegeven moment bedacht ik samen met Judith, onze jongerenwerker, om een bus aan te bieden naar de EO-Jongerendag. Mijn kinderen zaten toen in die leeftijd, dus dan zit je ook wel dicht bij het vuur”, legt ze uit. “En ik ben dan ook wel zo’n doorpakker, dat ik gelijk ben gaan kijken hoe we dat konden doen.” Waar Judith alle contactgegevens van de jongeren heeft, regelt Kirsten het aanmelden, de link met andere kerken uit de omgeving en – niet onbelangrijk – de bus.
Een negentiger
“Eigenlijk zat alles mee. De busmaatschappij waar ik contact mee zocht, was heel flexibel. Dat ging allemaal heel makkelijk. We wisten natuurlijk niet hoeveel mensen er mee zouden gaan, maar dat kon gemakkelijk aangepast worden.” En dat blijkt maar goed ook. Tientallen jongeren meldden zich aan om mee te gaan, ook uit omliggende kerken. “We zouden een bepaald type bus meekrijgen, maar er gingen zoveel jongeren mee, dat het al snel een dubbeldekker moest worden en op een gegeven moment zelfs een ‘negentiger’ – nog groter dus!”
De bus blijkt een belangrijke stimulans voor jongeren om mee te gaan. “En wat ik ook merk is dat ouders het heel fijn vinden. Het is natuurlijk best loslaten als ouder, zeker als je heel jonge tieners hebt. Het is voor hen een geruststelling om hun kinderen zo mee te geven.” Zelf is Kirsten nooit in de bus gestapt. “Ook omdat mijn eigen kinderen meegingen. Maar andere mensen vinden het prima om mee te reizen en als contactpersoon te fungeren, bijvoorbeeld de leiders van een tienergroep.”
‘Zo’n leuke groep’
De sfeer in de bus is altijd goed, vertelt ze. “Hoewel dat ook een beetje aan de buschauffeur ligt. Soms hameren chauffeurs wel heel erg op eten, drinken en afval. Maar dat begrijp ik ook, hoor.” Eén buschauffeur vertelde haar na afloop “dat het zo’n leuke groep was, die goed luisterde”. Lachend: “Ik wil hier nou niet de vroomheid en de braafheid opzoeken, maar ik vond het wel heel leuk om te horen. Buschauffeurs krijgen door het jaar heen zoveel mensen mee, dus ze hebben vaak heel snel door wat voor groep het is.”
Waarom ze het zo belangrijk vindt dat jongeren naar de EO-Jongerendag gaan? “Ik denk dat die beleving ontzettend leuk is, met alle sprekers en optredens – toch een keer dat grootse meemaken. Dat is ook mijn eigen ervaring toen ik als middelbare scholier naar de EO-Jongerendag ging. Ik vond het heel indrukwekkend. En ik denk dat het ook bijzonder is om zoveel andere jongeren te ontmoeten die ook geloven. Wij zitten met onze kerk en middelbare school in een behoorlijk christelijke bubbel, maar ik ken ook mensen die weinig gelijkgestemden vinden, daarvoor is de EO-Jongerendag extra tof.”
Na heel wat jaren regelen, draagt Kirsten dit jaar het stokje over. “Inmiddels zijn er gewoon draaiboeken en actielijsten. En als het toch niet lukt, regel ik met liefde weer een bus.”
Kirsten Riepma-Heusinkveld
Geschreven door
Christianne Scholtens
