Nieuw EO-programma: 'Hoe gaat dat bij jullie thuis?'

In iedere aflevering staan twee gezinnen met verschillende opvoedstijlen centraal. Ze komen een dag bij elkaar over de vloer om mee te kijken en – zonder oordeel – van elkaar te leren. Vervolgens praten zij samen door over hun ervaringen.

Alle lagen van de samenleving

Ondertussen geeft een panel uit alle wind- streken en lagen van de samenleving in elke aflevering vanaf de bank commentaar op de beelden van deze gezinnen. Panelleden zijn onder anderen Rilles Vrij (38) en Naomi Blijd (36) uit Zaandam, die zelf twee dochters hebben: Shanomy (6) en Shayenne (9).

Wat is voor jullie de grootste uitdaging in de opvoeding?
Rilles: “Als enige man ben ik thuis in de minderheid. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat als onze dochters groter worden, richting de puberteit. Niet zozeer dat ik ertegen opzie, maar dat lijkt me best een uitdaging. Het zijn wel méísjes.”
Naomi: “Ik denk ook aan het moment dat ze straks meer en meer hun eigen weg in gaan slaan. Want dan kunnen wij als ouders kijken: heb ik het goed gedaan, of niet?”

Lees ook: 'Opvoeden is eigenlijk een ander woord voor gidsen'

Lees ook: 'Opvoeden is eigenlijk een ander woord voor gidsen'

Hoe zouden jullie je opvoedstijl typeren?
Rilles: “Een mengelmoes van soepel en...” Naomi: “... streng.”
Rilles: “Gedisciplineerd.”
Naomi: “Dat is een beter woord, ja.” Rilles: “Dan heb ik het niet over slaan. Maar als onze dochters bijvoorbeeld te ver gaan, ben ik daar wel duidelijk over.”

‘Heel anders’

Naomi en Rilles zijn hun ouders dankbaar hoe zij hen hebben opgevoed. “Maar er is wel één heel groot verschil”, vult Rilles aan. “De technologie. Die maakt opvoeden heel anders. Vroeger, toen Naomi en ik zelf klein waren, speelden we de hele dag buiten: knikkeren, voetballen, tennissen – noem maar op.” 
Naomi: “Nu is het: ‘Ik wil een PlayStation 5, een telefoon, een tablet, of een laptop...’ We moeten onze kinderen bijna dwíngen de deur uit te gaan. Dat ‘nieuwe’ probleem hadden onze ouders niet.”

Wat is voor jullie de grootste vreugde in de opvoeding?
Naomi: “Voor mij is dat de liefde die je van je kinderen krijgt, ondanks het feit dat je af en toe ‘nee’ zegt als ze iets vragen, of een keertje boos op hen wordt. Die liefde is onvoorwaardelijk.”

We moeten onze kinderen bijna dwingen naar buiten te gaan

Rilles: “Eens. En naarmate ze ouder worden, kun je steeds beter zien wat je geleerd en ‘gecreëerd’ hebt in de opvoeding. Als we bijvoorbeeld naar buiten gaan en anderen tegenkomen, zien we dat zij hen netjes groeten. Prachtig om te merken.”
Naomi: “We krijgen vaak complimentjes dat onze kinderen heel respectvol en beleefd zijn. Wij hebben het ze geleerd, en zij hebben het overgenomen. Een vreugdemomentje als je dit terughoort.”
Rilles, glimlachend: “Kennelijk doen we toch wel iets goed.”

Welke gouden tip zouden jullie andere ouders willen meegeven?
Rilles: “Je kunt niks ‘perfect’ doen. In het programma zagen we soms twijfel ontstaan bij andere opvoeders. Maar: er bestaan geen perfecte ouders, alleen vaders en moeders die hun best doen.”
Naomi: “Plus: niet ieder kind is hetzelfde. Uiteindelijk weet jij toch als geen ander wat het beste is voor jouw kind. Niemand is ‘een slechte ouder’... En ga vooral niet vergelijken met hoe andere opvoeders het doen.”

Die liefde is onvoorwaardelijk

Als panelleden geven jullie toch júíst feedback op wat anderen doen?
Rilles: “Wij geven alleen aan hoe wíj het zouden aanpakken, maar zonder oordeel.”
Naomi: “Als iets voor hen wél werkt, is dat prima.”
Rilles: “Als panelleden leren wij weer van andere opvoeders en hun aanpak. Een mooie wisselwerking.”
Naomi: “Ik denk dat je als kijker veel van deze serie kunt opsteken, omdat allerlei herkenbare opvoedissues langskomen.”

Het is een EO-programma. Speelt geloof bij jullie thuis een rol?
Rilles: “Bij ons niet.”
Naomi: “Bij andere panelleden wel. Er is bewust voor een herkenbare mix van gezinnen en panelleden gekozen, zodat je altijd mensen hebt met wie je je kunt identificeren.”

Stel dat Shanomy en Shayenne dit programma over tien jaar terugzien, en hoofdschuddend op de bank verzuchten: ‘Mooi verhaal, pa en ma, máár...’?

Naomi, lachend: “Dat lijkt me sterk. Voor hen zal het súperherkenbaar zijn.”
Rilles: “Ik weet zeker dat ze zullen zeggen: ‘Ja, typisch papa’, of: ‘Typisch mama.’” Naomi: “We zijn volledig onszelf.”