Rosaliene Israël woonde bijna twintig jaar in een christelijke leefgemeenschap

Rosaliene wordt geboren in een dorpje in de Betuwe, als oudste van zes kinderen. Ze groeit kerkelijk op, maar het gezin loopt daarin wel een bijzondere weg. Na de middelbare school gaat ze in eerste instantie rechten studeren. “Ik was gewoon heel benieuwd: waarom doen mensen wat ze doen.” Toch gaat ze na een jaar over op theologie. “Als je echt wil weten wat mensen beweegt, dan gaat het natuurlijk ook over levensbeschouwing.” Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat ze dominee wil worden. 

Leefgemeenschappen

Naast haar huidige baan in het bestuur van de PKA, is ze ook begeleider en onderzoeker van christelijke leefgemeenschappen. “Dat is een groep mensen die vanuit een christelijke intentie met elkaar samenleven”, legt ze uit. “Die willen daarmee iets betekenen voor hun buurt of voor mensen die zorg of opvang nodig hebben.” In Nederland zijn er ongeveer 75 van deze gemeenschappen. 

Op de wallen

Zelf heeft ze bijna twintig jaar in een leefgemeenschap op de Wallen gewoond, samen met haar man en kinderen. Lange tijd hebben ze de intentie om de rest van hun leven op die plek te wonen. Door een verandering in de koers van de woongemeenschap loopt dat anders. Het is een grote klap voor haar. “Het is één grote verlieservaring, want je hele perspectief op het leven is weg”, stelt ze. 

Ruimte voor anderen

Ze praat met Giovanca over het rouwproces waar ze doorheen moet gaan en de invloed die het ook heeft op haar geloof. Wat betekenen bidden, bedanken en bewonderen nu bijvoorbeeld nog voor haar? “Bidden is voor mij veel meer geworden: contact maken met God die in mij leeft en die in mij ademt.” Inmiddels woont het gezin alweer vijf jaar in de Bijlmer. “Ik blijf wel verlangen naar een woonsituatie en een leefvorm waarin meer ruimte is voor anderen.” 

Bekijk het hele gesprek op zondag 11 december om 09.15 op NPO2 of later via NPO start.