Zanger Elbert Smelt over 20 jaar Trinity: ‘We hebben elkaar zien volwassen worden’

Gefeliciteerd met 20 jaar Trinity! Welke momenten uit de afgelopen jaren met Trinity hebben de meeste indruk op jou gemaakt?

“Tijdens een festival in Sint-Petersburg konden wij niemand verstaan. Maar toen we daar ‘s ’avonds optraden viel die taalbarrière helemaal weg en werd het zo’n toffe avond. Dat zijn de momenten die mij bijgebleven zijn. Dat we ondanks taalbarrières en cultuurgrenzen verbinden maakten met elkaar. Denk aan een stijf publiek dat we toch aan het dansen kregen. Maar ook: samen opgaan in iets groters door de taal van muziek en de de Holy Trinity (God, Heilige geest en Jezus). Dat je raakt aan de essentie van het bestaan. Hemelse feestjes noemen we die momenten.”

‘Altijd blijven spelen’ is het thema van jullie tour, wat houdt dat voor jou in?

“Al vanaf mijn zesde maak ik met mijn broers muziek en spelen wij samen. Ik moet denken aan de quote: ‘We stoppen niet met spelen omdat we oud worden. We worden oud omdat we stoppen met spelen,’ (George Bernard Shaw). Dat speelse omarmen wij als Trinity. Dit jaar vieren we ons jubileumtour. We zeiden: ‘We gaan een jaar lang doen wij wat heel leuk vinden.’ En dat is concerten geven op allerlei soorten plekken. In een huiskamer, in een kerk, op een festival, in theaters en schuren. In Nederland en in het buitenland. Zo kunnen mensen kiezen in welke setting zij ons willen horen.

Dit jaar gaan we ook naar Peru. Waar ik tot mijn negende ben opgeroeid. We spelen op een festival in de Andes bergen en ook in Lima, de stad waar ik geboren ben. Het is zo’n andere wereld daar die toch zo vertrouwt voelt. Dat maakt deze tour extra bijzonder.”

Hoe heeft het ouder worden jullie muziek beïnvloed?

“We hebben elkaar volwassen zien worden. Van muzikantjes zijn we muzikanten geworden. En we gingen van verliefd, verloofd, getrouwd naar vaders. We zagen elkaars worstelingen en vierden samen trouwerijen, doopdiensten en de geboortes van kinderen. In het begin waren wij erg zoekende in het leven, maar ook in onze muziek. Wat is onze toon? Wat zijn nou echt typische Trinity-liedjes? Nu weten we beter wie wij zijn en op welke manier wij een toevoeging kunnen zijn met onze muziek.”

Het is mooi om te zien dat een lied zijn eigen weg gaat

Hoe wij nu onze muziek produceren vind ik toffer dan hoe wij dat vroeger deden. Maar over smaak valt niet te twisten. We hebben fans die onze oude liedjes juist helemaal te gek vinden. Zelf ben ik vooral bezig met nieuwe muziek maken. Ik vind het geweldig om te ervaren hoe een bepaald nummer live klinkt en hoe een zaal dat ineens oppakt. Het lied ‘Ik wens jou’ wordt veel gezongen als samenzang en veel scholen zingen het nummer bij een afscheid. Zo hadden wij dat zelf niet bedacht, maar dat is wel mooi om te zien. Dat een lied zijn eigen weg gaat.”

Wie zijn jullie inspiratiebronnen?

“Paul Simon omdat hij zo’n geweldige cross-over maakt tussen pop en wereldmuziek. Zijn album Graceland is natuurlijk heel tof. We zijn ook allemaal fan van Needtobreathe. Van deze band zijn we allemaal echt fan van. Ze combineren verschillende muziekstijlen op zo’n lekkere manier. Ben Rector vind ik ook prachtig. Zijn teksten zijn heel mooi. Hij maakt zo’n mooie cross-over van reguliere en christelijke pop. Dat genre is de afgelopen jaren in het slop geraakt, maar daar lijkt verandering in te komen door een nieuwe opkomst van popartiesten met christelijke wortels. Daar herkennen wij ons in. Bij onze concerten zie je allerlei mensen. Vaak met een christelijke achtergrond, die zoeken naar muziek waar ze zich in herkennen. Het is tof om zo’n niche te hebben.”

Is er weleens een moment geweest dat het niet lukte om te zingen?

“Ik weet nog dat ik in een soort geloofstransitie zat. Ik leerde dat God niet in een hokje te plaatsen is. Mijn geloof stond op losse schroeven en ik dacht dat ik veel dingen niet goed deed. Dan stond ik te zingen op een podium en dan vroeg ik me af: wat zing ik nu eigenlijk? Geloof ik dat nog wel? De mensen moesten eens weten. Ik hoorde mezelf heel erg praten. Bidden lukte niet meer. Ik voelde me een soort fraudeur. Dat maakte me eenzaam. Uiteindelijk bleek ik helemaal niet alleen te zijn natuurlijk. Veel mensen gaan door zo’n periode heen. Die gedachten kwamen voort uit mijn oude denken. Ook de andere bandleden bleken door zo’n periode te gaan en mijn vrouw heeft het ook meegemaakt. Het hielp om daar samen over te praten. Dat doorbrak de eenzaamheid.

Ik leef nu meer in vrede met mezelf dan twintiger jaar terug

Op het podium neem je altijd jezelf mee. Dat is juist mooi. Liedjes die wij vroeger hebben geschreven, zijn bijna profetisch geweest voor mijn leven. Het nummer ‘Together we believe’ gaat er bijvoorbeeld over dat je niet in je eentje hoeft te geloven. Als jij even niet kan zingen of geloven, dan doe ik dat voor je.”

Wat hoop je dat mensen zullen ervaren tijdens jullie concerten?
“Dat je zult voelen dat je onderdeel bent van iets veel groters. Van God. Dat je boven je eigen wereldje uitstijgt en de essentie van het bestaan mag raken. Ik hoop dat mensen zich verbonden voelen met elkaar tijdens onze concerten en dat ze weer kunnen dansen. Dat zorgen van je afvallen. En dat als je even bent vastgelopen, dat je mag voelen dat het weer gaat stromen.”

In het nummer 'Ik wens jou' zing je: Ik wens jou vrede toe om wie je bent, dat je lacht en huilt met al de mensen die je kent. Is dat een wens die voor jezelf is uitgekomen?

“Elke keer dat je een lied zingt, bid je die woorden ook voor jezelf. Tijdens een concert kijk ik bewust mensen aan als ik een bepaald lied zing. Soms zing ik voor mezelf. Al zingend heb ik me de afgelopen jaren kunnen optrekken aan de woorden van onze liederen. Ik geloof dat ik steeds meer ben geworden waarvoor ik heb gebeden. Ik leef nu meer in vrede met mezelf dan twintiger jaar terug. Ik zou niet meer terug willen naar de jonge Elbert. Nou, als ik iets kon zeggen tegen mijn 25-jarige zelf dan had ik wel willen zeggen: ‘Geniet van je vrijheid!’ Inmiddels ben ik vader van vier kinderen en dat is heel druk. Ja, het is een fase, maar ik zit er nu wel even in. Dat ik als twintiger zoveel onbezorgde vrijheid had, heb ik me destijds te weinig gerealiseerd.”

 Wat is jouw wens voor de toekomst van Trinity?

“Dat we blijven spelen met muziek en blijven spelen met de kansen die wij krijgen. En dat we onze kinderen meer betrekken bij het muziek maken. Dat zij ook gaan ontdekken hoe leuk muziek is en hoe geweldig het is om te spelen voor en met anderen.”

Trinity

Elbert Smelt is presentator bij de EO en leadzanger van de band Trinity. Zelf beschrijft de band hun sound als: “Wij zijn een op geloof gebaseerde band die muziekstijlen van over de hele wereld mixt. Van Peruaanse volksmuziek tot Afrikaanse ritmes, we mengen genres tot een eclectische muziekervaring die prettig is voor de oren en verheffend voor de ziel.”
Trinity bestaat twintig jaar en dat vieren de muzikanten met hun ‘Altijd blijven spelen-tour’.

Voor meer info en tickets: truetickets.nl/trinity

Fotocredits: Nienke van Denderen Fotografie