'Ballonvaren kostte me bijna het leven'

‘Ik viel uit de mand tijdens een landing’

“Bij ballonvaren heb je de enorme kracht van een vuurvlam nodig. Die vlam staat natuurlijk niet de hele tijd aan, maar door telkens een korte stoot vuur te geven, houd ik de ballon warm. De achtpersoonsballon waar ik mee vaar, bestaat uit tweeduizend vierkante meter stof. Je hebt veel kracht en evenwicht nodig om dat te beheersen. Dat maakt het indrukwekkend, maar tegelijk ook kwetsbaar. Zo ben ik een keer uit de mand gevallen tijdens een landing. Dat kostte me bijna het leven, maar ik ben dankbaar dat ik het er goed van af heb gebracht. Ik voel me heel bevoorrecht, want ik zie de aarde vanuit de ballon op een heel andere manier. Ik geniet ontzettend van de natuur. In de loop van de jaren zie je bijvoorbeeld dat de bossen enorm hersteld zijn en de luchtkwaliteit is verbeterd. Het herstellend vermogen van de natuur is Gods werk.”

Willem Hijink (57) werkt sinds 1994 als ballonvaarder. Inmiddels staat de teller van het aantal vaarten op 1800.

‘Het vuur, het glas en ikzelf zijn een eenheid’

“Vuur is voor mij een scheppend element. Als glasblazer breng ik glas tot leven door het in een vlam te houden, te draaien en te blazen. Zolang m’n vingers het blijven doen, ga ik ermee door. Toen ik net begon, verdiende ik bijna niks. Er ging een tijd overheen voordat ik bekend was in het vak. Het was hard werken, maar ik bleef volhouden. Die passie voor glasblazen kreeg ik met de paplepel ingegoten, het vak zit namelijk in mijn familie. Mijn moeder, mijn opa en zijn opa waren allemaal glasblazer. Er zitten aan dit vak ook risico’s; zo heb ik een paar keer flink mijn vingers verbrand. Het vuur, het glas en ikzelf zijn een soort eenheid. We hebben elkaar nodig.”

Miranda van der Waal (64) is 44 jaar werkzaam als glasblazer. Op dit moment heeft ze een atelier en winkel in het Rotterdamse Delfshaven.

‘Vuur geeft een oergevoel aan mensen’

“Lokaal eten waarbij je daadwerkelijk weet wat je aan het eten bent, kan inspireren om duurzaam te leven. Vuur is daarbij onmisbaar. Het geeft een oergevoel aan mensen. Ik houd van duurzaam en lokaal eten en sinds een jaar of vier ben ik daar ook in mijn bedrijf Wildpraat mee bezig. Als buitenkok bereid ik uitgebreide diners van het vuur, met gerechten bestaande uit het wild dat we uit de bossen van de Veluwe hebben gehaald. Naast dat je vuur nodig hebt om te garen, zorgt het ook voor een speciale beleving. Tijdens koude dagen geeft het comfort en ontspanning. Mensen zitten graag om een vuurtje. Het roept iets heel basaals bij ons op.”

Folkert Jans is buitenkok op de Veluwe en bereidt maaltijden met lokale en duurzame ingrediënten.

‘De branders zijn mijn penselen’

“Na een reis door Zuid-Afrika ben ik portretten gaan maken van Zuid-Afrikaanse kinderen. Ik doe dit door te schilderen met vuur. In plaats van papier gebruik ik afvalhouten platen van handelskisten uit China. In die platen zit een bijzondere nerf die ik heel mooi vind. Het hout heeft daardoor zelf al een heel verhaal, waar ik me ook deels door laat inspireren. Ik gebruik verschillende branders, die je kunt zien als mijn penselen. Denk hierbij aan crème brûléebranders en dak- en soldeerbranders. De kunst is om met de vlam niet het hout te raken, maar het hout te verhitten, waardoor het verkleurt, maar niet in de fik vliegt. De grootste branders gebruik ik buiten, want binnen zou dat te gevaarlijk zijn.”

André Bikker is beeldend kunstenaar en heeft een eigen schilderschool en atelier. Zeven jaar geleden begon hij met zijn onderneming graVuur, waar hij schildert met vuur.

‘Mooi om vuur onder controle te krijgen’

“Vuur is in mijn werk als lasser het belangrijkste onderdeel. Je maakt kortsluiting en zo ontstaat er hitte en een vlamboog. Het is het mooiste om dat onder controle te krijgen. Vuur is warmte en met lassen breng je ook warmte in je materiaal. Dat is een uitdaging, want je moet uitkijken dat je onderdeel niet kromtrekt. Ik weet ook dat mijn werk gevaren met zich meebrengt, je zit met brandveiligheid. Tegelijkertijd geloof ik dat God mij beschermt. Sinds twee jaar heb ik een zelfstandige onderneming. Je komt dan in een wereld met mensen die veel ervaring hebben en tussen al die grote bedrijven moet je een weg zien te vinden. Tegelijkertijd wordt er van je verwacht dat je presteert. Juist daarom vraag ik elke dag aan God of Hij wil zorgen.”

Sjors van Wolfswinkel (21) is sinds twee jaar zelfstandig ondernemer in de metaaltechniek.