Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Het is weer zover

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Het is weer zover – PopUpGedachte 25 september 2018

Het is weer zover, vanaf morgen kan ze opgepakt worden. En haar broertje en zusje. Haar vader die er slecht aan toe is. Ik zat bij hen aan tafel, alweer een jaar geleden. Of meer misschien wel. Een kamer van 5 bij 5 meter, met een keukentje in de hoek gepropt, een paar stapelbedden, een groot tweepersoonsbed en een klein tafeltje aan het raam. Daar dronken we koffie, thee, er verscheen van alles te eten op tafel. En we hoorden de verhalen van de vlucht ooit, maar vooral ook van de studie en het leven als Nederlandse.
Ze gingen er naar de kerk, zij schreef gedichten, las ze daar voor – voor in de kerk. Wat schrijf je, vroeg ik? En Hayarpi – zo heet ze – haalde er een aantal. Gelovige, hoopvolle, liefdevolle teksten. Ik vroeg me af of ze het meende, hoe ze dat kon schrijven. Mensen vinden het mooi, zegt ze. Maar er blijkt meer te zijn. Ze dicht ook over de situatie van haar gezin. En waarom ze in godsnaam al drie keer te horen heeft moeten krijgen dat ze mag blijven en de staatssecretaris dan met zijn advocaten via een hoger beroep toch voor elkaar krijgt dat ze het land uitmoeten. Hoeveel ‘ja’ moet je horen, voor je écht mag blijven in dit land?

Op de gezinslocatie mogen ze in het enige kamertje dat ze hebben – toiletten en douches gedeeld op de gang en maar hopen dat een ander er geen smeerboel van maakt – één electrisch apparaat. Dus of een koelkast óf een magnetron. Vergeet je ook niet te melden, dagelijks. Anders zwaait er wat. Alle foutjes worden beboet. Én het is maar de vraag of je er volgende week nog bent of weer naar Armenië moet.
Met angst vanuit je politieke verleden, maar ook vooral zonder basis, zonder perspectief, in het bewustzijn dat het land waar je thuis was, waar je je vol liefde op hebt gestort, waar je een hyperintelligente studie econometrie volgt en je vrienden hebt – je niet wil hebben. Ook al woon je er als kind al 9 jaar. Alle onderzoeken zeggen dat je een kind niet anders dan met onherstelbare beschadiging na vijf jaar nog uit kunt zetten naar land van herkomst. En toch wacht dit nu dit meisje.

Vanochtend schrijft dokter Lucas dit over Jezus, een tiental jaren na dood, kruisiging, opstanding, hemelvaart. Hij schrijft uit ooggetuigenverslagen: In die tijd kwamen zijn moeder met zijn broeders bij Jezus, maar vanwege de menigte konden zij Hem niet bereiken. Men liet Hem dus weten: ‘Uw moeder en uw broeders staan buiten en willen u spreken.’ Maar Hij gaf hun ten antwoord: ‘Mijn moeder en mijn broeders zijn zij, die het woord van God horen en er naar handelen.’

Jezus van Nazareth laat zijn moeder en broers buitenstaan. Ongehoord. Ze waren hem gaan zoeken om dat ze meenden dat hij doordraaide. Hij moest misschien even met een kop warme thee op de bank. Voetenbadje, even rust. Blijkt hij niet van plan. Maar het is je familie! Wacht even, zegt Jezus, familie? Wie met mij dezelfde drive en handelwijze toont, die zijn familie. Met hen trek ik op. Een uitnodiging én een terugwijzing aan familie die zegt dat ze rustig aan moet doen.

Is er familie voor Hayarpi? Zijn er mensen die in dit specifieke geval iets van zo’n Woord van God horen en ernaar handelen. Zij voelden zich als tussen familie in dit land, op de postzegel na dan die hun leefverblijf vormt en het briefje op de deur waarop staat waar je allemaal boetes voor kunt krijgen en de voortdurende rechtszaken waarin ze steeds gelijk krijgen én dan toch door een doorprocederende staatssecretaris weer beentje worden gelicht. Het is het recht, ja, zullen sommigen zeggen. Zoals moeder toch écht familie is, en broers toch écht je eigen bloed. Maar dat zegt niet alles. Iets met een geweten, met een woord van een eeuwige en een handelen ernaar.

Hayarpi zette de lokale afdeling van een ChristenUnie jongerenpartij op. En moet die ChristenUnie nu machteloos toezien? Segers en Voordewind proberen naar de stem van hun geweten te handelen, maar op hun eigen inspanning gaat dit niet lukken. Hoeveel familie is er? En waar sta ik?

Familie wordt niet gevormd door bloedband en zorg, maar door de stem in het geweten en de handeling – dát zegt Jezus van Nazareth vanochtend. En nu dan de vraag wat dat betekent. Als ik gisteren vraag via Facebook of er even onderdak is voor een Eritrese vrouw komt er ‘familie’ uit alle hoeken en gaten, goddank. Hoe zal het gaan met Hayarpi? Op hoop van zegen dan maar.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.


afbeelding
afbeelding.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--