‘Ik ben autistisch en dat vind ik tof’
Ze heeft het vwo afgemaakt, de universiteit gedaan, ze heeft een baan in het onderwijs en een eigen huis. Kimke Hommes (26) is niet de stereotypering van autistisch. “De dingen die ik allemaal in mijn leven heb gedaan, zijn niet altijd zo vanzelfsprekend als je autistisch bent.”
“In groep 8 kreeg ik de diagnose dat ik het syndroom van Asperger heb. Ik ben dus autistisch. Ik ben echter niet wat mensen voor zich zien bij autisme. Dit zorgt ervoor dat ik vaak onbegrip tegenkom. Als ik het aan mensen vertel, kan je soms zien dat mensen het niet helemaal geloven, reageren ze een beetje schamper. Dat vind ik altijd een beetje een dubieus compliment; aan de ene kant loont mijn harde werk om me aan te passen, maar dit is wel wie ik ben.
Vrienden maken
Een gangbare opvatting over mensen met autisme is dat ze niet zo goed zijn in contact en dat ook niet echt willen. Maar, net als andere mensen, willen ze wel contact en vrienden maken. Ze weten alleen niet zo goed hoe ze dat moeten aanpakken.
De wereld kan soms echt heel overweldigend zijn.
Een tijdje terug was ik vrienden met een groepje, maar ik viel toch wat buiten de boot. Ze vroegen me niet mee als ze af gingen spreken, dat soort dingen. Ik weet dan niet wat ik verkeerd heb gedaan, maar ik merkte aan alles dat ze me niet echt mochten. Ik heb gelukkig geen gebrek aan andere vrienden, dus het was niet erg, maar ik heb echt geen idee of ik iets verkeerds heb gezegd.
Autisme heeft ook te maken met prikkelverwerking. De wereld kan soms echt heel overweldigend zijn. Als ik moe ben en ik fiets over een fietspad gemaakt van stoeptegels, dan komen de lijntjes van die tegels op me af. De koplampen van een auto zijn dan ook heel intens. Het kan dan bij me naar binnen slaan. M’n spieren verkrampen, ik krijg een soort paniekaanval en ik kan niet meer rustig na denken.
Niet vanzelfsprekend
Als je opgroeit, denk je er niet over na dat het opbouwen van een toekomst niet zo vanzelfsprekend is voor jou als voor andere leeftijdsgenoten. Dat ik nu op mezelf woon, heb ik te danken aan de fantastische steun die ik van mijn ouders en vrienden heb gehad.
Ik heb een kwartier met het beddengoed in handen naar m'n bed gestaard.
Mensen met autisme kunnen moeite hebben met executieve functies. Dat betekent dat wij bewust moeten nadenken en dingen moeten aanleren die vanzelfsprekend zijn om te doen. Zoals elke dag je tandenpoetsen, je wassen, deodorant op doen. Toen ik ongeveer 13 was, zei m’n moeder een keer tegen me: ‘Hier zijn je hoeslaken en dekbedovertrek. Ga je bed maar even opmaken’. Ik had het haar al zo vaak zien doen, maar ik heb met dat beddengoed in handen een kwartier naar m’n bed gestaard. Ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen en hoe ik het kon aanpakken.
Ik kan nu gelukkig prima een bed opmaken en andere huishoudelijke dingen doen die erbij horen. Maar moeite met executieve functies betekent wel dat het voor een autistisch persoon lastiger kan zijn om onafhankelijk te functioneren, thuis en op het werk. Over bepaalde dingen zal je altijd bewust moeten blijven nadenken, of iemand nodig hebben die laat zien hoe het moet, zoals met dat dekbed.
Geloof
Ik heb het geloof wel eens moeilijk gevonden in verhouding met dat ik autistisch ben. Ik heb namelijk een heel sociaal karakter. Ik heb wel eens hardop aan God gevraagd: ‘Waarom zou je iemand met een sociaal karakter een sociale handicap geven?’ Ik sta daar nu gelukkig heel anders in.
Ik bén autistisch. Ik ‘heb’ het niet, dit is gewoon mijn persoonlijkheid, wie ik ben. Het beïnvloedt alles: hoe ik communiceer, hoe mijn huis eruit ziet. Ik hou van netjes en georganiseerd, want anders overzie ik het niet meer. Het is wie ik ben en dat vind ik tof.”
Meer lezen over autisme? Esthers zoon Tom heeft klassiek autisme.
