Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Nieuwe Nederlanders: 'Alles is hier zo goed georganiseerd'

Aila en Freda kwamen vanuit Syrië naar Nederland

Ze wilden het liefst in Aleppo blijven, maar toen het echt niet meer te doen was, kozen de Syrische Aila en Freda Jabbour ervoor met hun moeder naar Nederland te komen. Ze hebben nu een verblijfsvergunning voor vijf jaar en hopen hun vader zo snel mogelijk naar Nederland te kunnen halen.

Deel:

Freda: “Bijna twee jaar geleden vertrokken we uit Syrië. Ik ben nu iets meer dan een jaar hier, mijn zus Aila is hier al anderhalf jaar met onze moeder. We zijn uit Aleppo gevlucht toen het echt te gevaarlijk werd om daar te blijven. Er was zoveel criminaliteit, en in combinatie met de discriminatie vanwege ons christelijk geloof was de maat uiteindelijk vol.”

Naar Nederland

Aila: “Het was een heel moeilijke keuze, want we hadden graag thuis willen blijven. We zijn via Libanon naar Turkije gegaan, waar we met een boot naar een Grieks eiland gingen, door naar Athene en toen met het vliegtuig naar Nederland.”
Freda: “Ik kwam later in Athene aan dan Aila en onze moeder. Zij hebben daar vijf maanden gewacht op een vlucht, ik moest tien maanden wachten omdat alles dicht ging vanwege corona. Dat was moeilijk.”
Aila: “We hebben Nederland uitgekozen omdat veel mensen hier Engels spreken en we ons goed verstaanbaar zouden kunnen maken. Maar ook omdat de procedures voor Syriërs hier snel zijn en we een kans hadden om onze vader hiernaartoe te kunnen halen. Hij is nog in Syrië.”

Freda: “We moesten drie gesprekken voeren met de IND. Ze vragen van alles om te kunnen bepalen of je niet liegt, of je echt uit Syrië komt. Aila en mijn moeder kregen na zes maanden wachten een vergunning. Bij mij ging het veel sneller, ik kreeg twee dagen na mijn laatste gesprek een vergunning.”
Aila: “We spraken al een klein beetje Nederlands, dus we mochten onze lessen op niveau A2 beginnen. We doen nu B1 en willen ook nog B2 halen, zodat we daarna kunnen gaan studeren aan de universiteit.”

Je wordt hier gezien als een individu, niet in de eerste plaats als deel van een gemeenschap

Freda: “Er is zoveel wat ik leuk vind aan Nederland. Zoals de natuur. De bomen en bloemen hebben zoveel kleur! Wat ik echt mooi vind is dat elk mens hier rechten heeft en geaccepteerd wordt. Er is eigenlijk niets wat ik niet leuk vind. Nou oké, misschien het weer een beetje. Het regent hier heel veel.”
Aila: “Alles is hier heel goed georganiseerd en ik vind het fijn dat je vrijheid hebt om je eigen keuzes te maken. Je wordt hier gezien als een individu, niet in de eerste plaats als deel van een gemeenschap. Dat vind ik fijn en het is heel anders dan in Syrië. Ik stond ook versteld van hoe geaccepteerd de LHBTI-gemeenschap hier is, zo mooi dat zij overal welkom zijn.”

Freda: “We willen hier graag een toekomst opbouwen. Eerst is het belangrijkste dat we onze vader hier krijgen. Daarna willen we onze taalcursus afmaken, een studie gaan doen en een goede baan krijgen.”
Aila: “En ons rijbewijs halen, want dat is heel moeilijk!”


Of het nu voor de liefde, een baan of je eigen veiligheid is, verhuizen naar de andere kant van de wereld is een behoorlijke onderneming. Om Nederlander te worden door naturalisatie moeten immigranten in principe vijf jaar legaal in Nederland wonen en geslaagd zijn voor hun inburgeringsexamen. Sinds vorig jaar is, vooral door de vluchtelingencrisis, het aantal naturalisaties in Nederland verdubbeld. Wie zijn de nieuwe Nederlanders? Komend jaar lees je in elke Eva-editie een rubriek waarin steeds een van hen aan het woord komt. 

Tekst: Marinde van der Breggen
Fotografie: Iris Dorine
Styling en visagie: Hanna Roubos
Productie: Esther Somnaikubun

--:--