Griëtte ontbijt met Dirk De Wachter

De zomerregen klettert op de ramen van zijn historische art-nouveau huis, wanneer de professor de deur voor ons opent. In een lichtgrijs pak, met zijn karakteristieke wilde haren, die je eerder aan een rockster dan een psychiater zou toedichten. Sinds zijn bestsellers Borderline Times (2012) en De kunst van het ongelukkig zijn (2019) is Dirk De Wachter een graag geziene gast in binnen- en buitenlandse media en lopen journalisten zijn deur plat.

“Normaal ligt het hier vol met boeken,” wijst hij naar zijn eettafel. “Ik heb het speciaal voor jullie opgeruimd.” Hier thuis, tussen al zijn leesvoer, de statige vleugel, muziek en oneindig veel kunst, is hij het allergraagst. “Wat lezen, wat schrijven, mijn geliefde die thuiskomt. Als jong mens was ik graag alleen, maar hoe ouder ik word, hoe minder goed ik alleen kan zijn. Mijn vrouw is ingebroken in mijn allenigheid. Ik kan niet meer zonder haar.”

‘Mijn vrouw is ingebroken in mijn allenigheid’

Hij pauzeert even. “Het zal ook niet nodig zijn. Zij zal misschien zonder mij moeten kunnen. Ja, ik heb heel veel chance dat ik haar ben tegengekomen. Ik ben een moeilijke, gemakkelijke man. Het is heel lastig om ruzie te maken met mij, omdat ik niet boos kan worden. Ik kan ook niet goed spreken over de echt moeilijke dingen van mijn eigen leven. Dat is frustrerend voor haar. Het is niet zo makkelijk leven met mij. Dat weet ik, maar daarin ben ik heel machteloos. Dus ja, ik heb veel chance. Als ik bij haar ben, voel ik mij wezenlijk gelukkig.”

In het nieuwste nummer van Eva, met als thema 'Gewoon Gemiddeld' lees je het hele interview met Dirk de Wachter. Bekijk hieronder alvast een deel van het interview.