Leren van vrouwen in je leven: Vasthi’s moeder is haar grote voorbeeld

Vasthi komt uit een gezin met drie kinderen: twee dochters en één zoon. “Mijn moeder wist tijdens haar zwangerschappen al zeker of we een jongetje of meisje zouden zijn en hoe we moesten heten.” Zeven jaar geleden, als Vasthi zwanger is van haar tweede kind, breekt er voor de hele familie een heftige periode aan. “Mijn vader werkte als huisarts en kreeg zelf last van gezondheidsklachten. Hij bleek een zeldzame vorm van kanker te hebben. Er zat een tumor van 15 bij 8 centimeter in zijn bovenlichaam. Ook waren er uitzaaiingen te zien.”

Onbaatzuchtige liefde

De artsen geven Vasthi’s vader één jaar. “Een week na dit heftige bericht werd mijn dochter geboren. Ik wist me geen raad met alles wat er in mijn leven gebeurde en belandde in een burn-out.” Ook voor haar moeder breekt een zware tijd aan. “Mijn vader is meer dan dertig keer met spoed opgehaald door de ambulance. Elke keer moesten we weer afscheid van hem nemen. Voor mijn moeder was het vreselijk om haar man zo te zien lijden. Daarnaast ging haar werk als coach gewoon door. Zelfs haar vrijwilligerswerk in de kringloopwinkel gaf ze niet op.”

Zelfs haar vrijwilligerswerk in de kringloopwinkel gaf ze niet op

Ook voor de kinderen en kleinkinderen blijft Vasthi’s moeder klaarstaan. “Tijdens mijn burn-out kwam ze langs om te koken of om met de kinderen te gaan picknicken.” Haar moeder weet goed waar haar eigen grenzen liggen. Ook biedt haar geloof in God extra houvast. “Ze hield vol omdat ze ervaarde dat God heel dicht bij haar was. En ze had altijd hoop dat de situatie zou veranderen.”

Intensieve zorg

Zeven jaar lang blijft Vasthi’s moeder intensief voor haar man zorgen. Ze ondersteunt hem dag en nacht tijdens zijn pijnlijke ziekte. De familie ervaart verschillende wonderen tijdens het ziekteproces. “De kanker slonk en mijn vader leefde veel langer dan de artsen hadden voorspeld. Zijn karakter werd zachter en we konden veel dingen uitpraten. De band tussen mijn ouders en God is in deze periode ook enorm versterkt.”

Maar dan verslechtert de situatie van Vasthi’s vader opnieuw. “Mijn vaders pijn werd ondragelijk, waardoor het voor mijn moeder steeds zwaarder werd om voor hem te zorgen. Gelukkig wist mijn moeder wanneer het voor haar te veel werd en nam ze ruimte voor zichzelf als dat nodig was. Afgelopen april is mijn vader overleden. Mijn moeder gunde mijn vader de rust om naar Jezus toe te gaan, waar hij ook echt naar uitkeek. Dat zij er zo instond, heeft mij geholpen om met mijn vaders dood om te leren gaan.”

Mijn moeder geeft zichzelf de ruimte om mens te zijn

Vasthi’s moeder ervaart diepe vreugde door de hoop die in haar leeft, maar loopt ook niet weg voor haar verdriet. “Ik bewonder mijn moeders kwetsbaarheid. Ze verbergt haar verdriet om het verlies van haar beste vriend niet, maar geeft zichzelf de ruimte om mens te zijn. Ze huilt, ze lacht, ze raakt gefrustreerd en ze zorgt.”

Groot voorbeeld

Vasthi is ervan overtuigd dat haar moeder alleen zo’n powervrouw kan zijn door de liefde van Jezus. “Mijn moeder leeft heel dicht bij God. Daarin is ze voor mij een groot voorbeeld.” Toch blijft ze realistisch over haar moeders kwaliteiten. Ze lacht: “Mijn moeder houdt absoluut niet van poetsen en bakken, maar ze is wel heel goed in iemand bemoedigen. Als ik verdrietig ben en mijn moeder bel, ben ik binnen vijf minuten weer helemaal opgepept. Zelfs een vriendin van mij neemt weleens contact op met mijn moeder als ze wat coaching kan gebruiken. Gelukkig heeft mijn moeder zelf ook een netwerk van lieve en luisterende powervrouwen om zich heen. Ik hoef me wat dat betreft geen zorgen om haar te maken.”

Troost uit het geloof

Vasthi is haar moeder het meest dankbaar voor de geloofslessen die ze haar leert. “We halen allebei veel troost uit ons geloof, maar ervaren dat dat niet vanzelf gaat. God laat zich vinden, maar je moet wel zelf blijven aankloppen. We hechten veel waarde aan Psalm 40 uit de Bijbel. Daarin staat dat God je roep om hulp hoort en je een nieuw lied in de mond legt. Ik heb van mijn moeder geleerd dat het belangrijkste is dat je gelooft dat Jezus onvoorwaardelijk van je houdt. De rest komt dan allemaal wel op zijn pootjes terecht. Die overtuiging geef ik graag door aan mijn eigen kinderen.”

Meer lezen over (sterke) vrouwen? In de nieuwste Eva met het thema Powervrouw lees je hoe strafrechtadvocaat Natacha Harlequin eigenlijk niet zoveel heeft met de term ‘powervrouw’: “Ik kan echt niet alles en het leven is niet maakbaar.” Word abonnee of bestel een los nummer!

Geschreven door: Ruth Blankesteijn