De eenzaamheid doorbreken? Tiny (89) en Wil (95) waagden de stap
Bekijk hun verhaal in ‘Soep, sores en soelaas’ op NPO Start
Ze wonen in dezelfde wijk en hebben bij elkaar al meer dan 180 jaar levenservaring. Toch kenden Tiny en Wil elkaar niet. Dat veranderde een paar maanden geleden, toen Tiny een spannende stap waagde: ze wandelde een buurthuis van het Leger des Heils binnen. Onlangs vierde ze daar – omringd door enthousiaste buurtgenoten – haar 89ste verjaardag. “Dat had ik nooit kunnen denken”, zegt ze eerlijk. “Maar ik vind het erg leuk!”
EO-presentator Bert van Leeuwen ontmoet Tiny tijdens een potje Rummikub in het Rotterdamse buurthuis: Buurtsteunpunt Zevenkamp. Hoewel ze duidelijk geniet van het spel, laat Tiny meteen merken waar het haar echt om gaat: “We spelen voor de gezelligheid!”.
Op zoek naar een kopje koffie
Die gezelligheid was en is niet vanzelfsprekend. Ondanks het fijne gezelschap van haar hondje Luna, lag eenzaamheid op de loer. Dat veranderde kortgeleden: “Ik ging met mijn hond naar de trimstudio”, legt Tiny uit. “Toen wilde ik op het plein een kop koffie gaan drinken, maar dat kan hier nergens. Toen dacht ik: ‘Zou ik bij het Leger des Heils binnen durven om koffie te drinken?’.”
Als Bert haar vraagt waar die ‘durf’ voor nodig was, is de Rotterdamse even stil. “Mensen denken altijd dat het Leger des Heils voor daklozen enzo is. Maar het is ook voor mensen die zich wat eenzaam voelen.”
Tiny besloot de stoute schoenen aan te trekken. Ze waagde de stap en wat bleek? “Ze waren allemaal even lief. ‘Kom binnen’, ‘Wil je koffie?’.” Dat ene kopje koffie smaakte naar meer. En zo werd Tiny al snel onderdeel van de vaste groep bezoekers van de buurthuiskamer.
Durf jij actie te ondernemen wanneer jij je eenzaam voelt?
‘Je hoort er weer bij’
Ook Wil (95) is regelmatig in het buurthuis te vinden. Ze was zestig jaar getrouwd, maar moet haar man sinds tien jaar missen. “Verschrikkelijk”, vat ze het gemis kernachtig samen. Na het overlijden van haar man probeert Wil zo goed en zo kwaad als het gaat de draad op te pakken. Maar regelmatig overvalt de eenzaamheid haar: “Ik wou dat ik ook eens iemand op visite kreeg”, vertelt ze openhartig aan Bert.
Gelukkig vindt Wil wat afleiding in haar grote hobby: diamond painting. Wanneer ze daarmee bezig is, kan ze even alles loslaten. Daarnaast is het buurtsteunpunt een grote steun in de rug. Wil is – net als Tiny – heel blij dat ze daar is binnengestapt. “Je krijgt vriendinnen, vrienden… Als je ziek bent, krijg je een kaart. En er is altijd iemand die zegt: ‘Ha, die Wil! Hoe is het?’. Dat doet je goed. Je hoort er weer bij.”
Kijk nu!
Ontdek het verhaal van Tiny en Wil
Bert ontdekt de verhalen van Tiny en Wil, vrouwen met een heel leven achter de rug, bij wie eenzaamheid op de loer lag. Ze hadden beiden nooit gedacht ooit bij het Leger des Heils binnen te zullen stappen. Nu voelen ze zich omarmd in het Buurtsteunpunt in Rotterdam.
