Presentator Anne-Mar meer dan trots op nominatie ‘Handen aan de couveuse’

‘’Ik vind het één van de meest bijzondere programma’s die ik ooit gemaakt heb’’, laat Anne-Mar met een glimlach weten. In ‘Handen aan de couveuse’ worden ouders gevolgd waarbij de roze wolk ver te zoeken is. Hun baby is veel te vroeg geboren of ernstig ziek en ligt daarom op de IC Neonatologie van het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis. ‘’Ik had vooraf al een vermoeden dat deze afdeling indrukwekkend zou zijn, maar dat is achteraf nog meer gebleken. Leven en dood liggen hier enorm dicht naast elkaar; blijdschap wordt groots gevierd, maar als het misgaat is het verdriet ook gigantisch. Het gaat alle kanten op.’’

Geraakt door de liefde

De afdeling in het Erasmus is de grootste IC-Neonatologie-afdeling van Nederland. ‘’En de zorg voor de baby’s hier is immens. Ik ben ongelofelijk geraakt door alle liefde die er rondgaat,’’ vertelt Anne-Mar. ‘’Alles piept en overal hangen draadjes, maar toch voelt het niet kil of medisch aan. De verpleegkundigen en dokters werken met zo’n liefdevolle en warme benadering. Dat is wat je direct overspoelt op deze afdeling. Er liggen baby’tjes van nog geen zes- of zevenhonderd gram! Zo kwetsbaar en fragiel… Als ik het personeel dan aan het werk zie, denk ik: ‘Wauw. Wat bijzonder hoe ze dit doen’. Ze praten zo lief tegen de baby’s en schrijven iedere dag in hun schriftjes om alles bij te houden. Het verwarmt mij iedere keer opnieuw hoe het zorgpersoneel met zo’n afdeling omgaat.’’

Aanpassen aan een nieuwe realiteit

Het raakt Anne-Mar net zo hard hoe ouders hun plek moeten weten te vinden in deze moeilijke situaties. ‘’Het zal je kindje maar overkomen! En dat ze vervolgens moeten leren leven met de dag. Soms zelfs met een halve dag. Niemand geeft je garantie voor morgen, want dat kan gewoonweg niet. Je leert je aanpassen aan een nieuwe realiteit’’, zegt ze verdrietig. ‘’Een premature baby kan zich in de eerste weken heel goed ontwikkelen, maar vervolgens een tijd later alsnog heel ziek worden. We hebben ook meegemaakt dat het onverwachts helemaal niet meer goed kwam. Dat vind ik wel het lastige rondom de zorg voor prematuren. Als volwassenen heb je altijd nog wel een perspectief, ook al is deze negatief. Op Neonatologie is er geen verwachting en er kan niets gezegd worden. In dat soort situaties zou ik het heel lastig vinden om hoopvol te blijven.’’

‘Je begrijpt niet waar ze het vandaan kunnen halen’

Toch weten de ouders, die Anne-Mar heeft ontmoet op de afdeling, zich steeds staande te houden. ‘’Het is daardoor ook een heel krachtig programma’’, beaamt Anne-Mar. ‘Hoewel de emoties vaak kunnen oplopen, ervaar je juist een gevoel van bewondering als je naar het programma kijkt. Bewondering voor de kracht, hoop en het doorzettingsvermogen. Je begrijpt niet waar ze het vandaan kunnen halen. Ik zat vaak vol met bewondering als ik terugreed in de auto na een lange draaidag. Voor zowel het personeel als de ouders, die er zo instaan en er zo mee omgaan. Dan denk ik: wat zit er toch een kracht in ons als mens! En dan hebben we het nog niet eens gehad over de bewondering en de kracht van de baby’s zelf.’’

Het succes van het programma

Veel mensen volgden het eerste seizoen van ‘Handen aan de couveuse’ op de voet. Dit intieme kijkje in het ziekenhuis werd dan ook heel goed ontvangen. Niet voor niets dat het programma nu genomineerd is voor de Televizier-Ring. ‘’Ik denk dat het succes van ‘Handen aan de couveuse’ is dat je meeloopt op een afdeling die normaal gesproken gesloten blijft’’, laat Anne-Mar weten. ‘’Dit eerste seizoen is zelfs nog gedeeltelijk opgenomen in coronatijd. Toen mochten ouders niet eens samen naar de couveuse! Leg dan maar eens uit aan je beste vriend, je vader of moeder hoe je wereld er dan uitziet. Dat is onmogelijk. Ik krijg nog regelmatig berichten van mensen die heel blij zijn met het programma, omdat ze nu eindelijk kunnen laten zien aan familie en vrienden wat zij ongeveer doorstaan hebben. Hoe het leven op de Neonatologie-afdeling eruitziet en hoe de zorg is rondom premature baby’s. Dat is namelijk zo fragiel, dat is niet uit te leggen. We zijn heel dicht op de realiteit daar gaan zitten, met een klein team, op een hele intieme manier. Ik had het zelf ook nog nooit eerder gedaan op die manier. Dat maakt het programma extra bijzonder.’'

Tweede seizoen

Anne-Mar kan nog uren doorpraten over alle verhalen die zich hebben afgespeeld tijdens ‘Handen aan de couveuse’. Ze heeft vaker human interest programma’s gemaakt, ‘’maar deze was wel uniek in z’n soort’’, vult ze aan. ‘’Ik zeg niet dat het iets overtreft of dat het heftiger is, want je kunt het niet met elkaar vergelijken, maar de impact van dit programma was wel enorm. Ik had het wel nodig om af en toe na de opnames van mij af te kunnen kletsen.’’ En Anne-Mar heeft goed nieuws te delen: ‘’Er komt ook een tweede seizoen van ‘Handen aan de couveuse’’’, glimlacht ze. Sterker nog: de opnames zijn al in volle gang. De presentator mag ons een tipje van de sluier geven. ‘’Iets leuks aan komend seizoen is dat we baby’s terug gaan zien uit seizoen 1. Een aantal komen namelijk terug op de poli bij het ziekenhuis voor controles. Ook zijn er natuurlijk ook een hoop nieuwe verhalen en ander situaties. Het is weer een heel ander seizoen dan het eerste.’’

Baby Fiene

Eén van de baby’s uit seizoen 1 die terugkeert is Fiene. ‘’Daar was veel vraag naar na de opnames van seizoen 1’’, legt Anne-Mar uit. ‘’Het verhaal had nogal een open einde voor de kijker en ze wilden graag weten hoe het af was gelopen. Dus we gaan haar weer opzoeken.’’ Anne-Mar heeft met een aantal gezinnen altijd contact gehouden. ‘’Ik vind het leuk om ze op social media te volgen om te zien hoe het met ze gaat.’’ Een voorbeeld daarvan is het bijzondere verhaal van Vajen. ‘’Zij is met een spoedkeizersnee gehaald en we hebben toen de reanimatie gefilmd bij de geboorte. Dat was heel ingrijpend en daarom is het fijn om af en toe te zien hoe het met haar gaat. Je deelt iets in een gesloten bubbel en alles wat je daar deelt, voelt bijzonder. Een wereld die je dus niet met iedereen kan delen.’’

En natuurlijk als slotvraag: waarom zouden mensen moeten stemmen op ‘Handen aan de couveuse’?

Daar weet Anne-Mar haar antwoord wel op: ‘’Ik zou willen zeggen: omdat het programma echt met zoveel liefde is gemaakt. Door ons als makers, maar ook vanuit alle artsen en de ouders. We hadden het zonder hen niet willen doen. Ik zou het winnen van de Televizier-Ring dan ook echt een mooie prijs vinden voor hen! Omdat ze ons hebben laten meekijken in de meest heftige en intieme momenten. Er ligt een prachtig programma, maar het vroeg nogal wat van de ouders en het zorgpersoneel. Daarom vind ik het fantastisch dat wij hebben mogen zien wat zij doen en dit voorlopig ook nog mogen blijven doen.’’

Stem jij ook op ‘Handen aan de couveuse’?

Breng jouw stem uit via televizier.nl/ring.