Douwe Bob: ‘Als je een leuk mens bent als je verliest, dan ben je een winnaar’
Douwe Bob te gast in podcast Tekstuele Voorlichting
'Nu ik kinderen heb, mag ik niet meer doodgaan’, zegt Douwe Bob. Die woorden hebben extra lading, omdat hij die optie vóór zijn vaderschap weleens door z’n gedachtes liet gaan. Samen met Martine ten Klooster bespreekt hij in de podcast Tekstuele Voorlichting de songtekst van ‘This World Is Our Home’ en langzaam wordt het contrast steeds duidelijker. Van het bierflesje naar het babyflesje en van elke dag een kater naar –letterlijk- dansen in de regen.
Staring at the stars in the sky tonight
I'm at a place where I belong
Never felt so much alive
And we shout out, "This world's our home"
Douwe Bob: ‘Dit nummer gaat over je thuisvoelen. Hier, op deze aardkloot waar we even mogen zijn. Omdat ik vader ben geworden heeft dat een nieuwe dimensie gekregen, een nieuwe laag. Alle cliché’s zijn waar. Ik ben uitgekomen op de puurste en heftigste vorm van liefde die ik ooit hebt gevoeld. Het is een liefde die me soms bang maakt en verandert ook de kleur waarmee ik de wereld bekijkt. Bij alles wat je meemaakt denk je; dit gaat mijn kind ook meemaken.’
Focus
'Ik sta veel duidelijker in het leven', vervolgt Douwe Bob. Ik heb veel meer focus. Ik heb een hele fijne, lieve vrouw. Ik heb mooie kinderen. Ik heb een toffe carrière. Vroeger hing ik tot vier, vijf uur in de kroeg – dat is het leven dat je met je vrienden hebt. Het studentenleven, zonder dat ik ooit student ben geweest. Maar er komt een punt in je leven dat het niet meer leuk is, maar tragisch.'
Eindigheid
'Als je een kind hebt, gaat het leven gaat niet meer helemaal over jou. Alsof je de fakkel hebt doorgegeven. Eerder was ik bezig met de volgende stap in mijn carrière, maar nu denk ik na of mijn kind wel links en rechts kijkt als hij de straat over steekt. Door de geboorte van mijn kinderen werd ik me heel erg bewust van de eindigheid en van mijn eigen sterfelijkheid. Ik mag niet zomaar doodgaan. Eerder dacht ik nog wel eens, als het echt allemaal misgaat, kan ik nog van een gebouw springen, maar dat gaat niet gebeuren. Ik heb nu een verantwoordelijkheid.'
Don't feel the urge to break away
From what I know and who I've got
Some people spend their lifetime
Waiting from a sign from up above
And I found my purpose being with the people
The people that I love
‘Ja, dat ik die ‘urge’ niet meer voel om te rennen is speciaal, want dat heb ik altijd gehad. Het is heel interessant dat het nu het tegenovergestelde is. Ik maak het laatste jaar veel mee en besef me dat ik daar anders op reageer dan daarvoor. Soms moet ik wel even wennen aan mezelf. Ik merk dat ik een stuk rustiger wordt. Het is een enorm contrast, maar het is niet gefabriceerd. Ik vroeg mezelf wel eens af: ben ik aan het veranderen omdat ik het graag wil of omdat het gebeurt? Maar het gebeurt gewoon, het gaat ook heel langzaam'
Born to win, Born to lose
Op de vraag van Martine of hij dan tóch geboren is om te winnen, refererend aan zijn album ‘Born to win, Born to lose’, antwoordt Douwe Bob: ‘We zijn allemaal geboren voor verliezen én winnen. Leuk zijn als je wint is heel makkelijk. Maar een leuk mens zijn als je verliest, dán ben je een winnaar.'
Geschreven door
Esther Tims-Van Helden
