Ina trouwde drie keer met dezelfde man

“Ik kom uit een groot gezin met tien kinderen en er gebeurde altijd van alles bij ons thuis. Daar kwam bij dat ik op mijn vijftiende mijn vader verloor, wat veel impact op me had. In 1981 ontmoette ik Bert en kregen we verkering. Bert zag er heel leuk uit en zijn rustige persoonlijkheid was een goede tegenhanger voor mijn drukke en onrustige karakter. Ik voelde me meteen veilig bij hem. Al gauw trok Bert bij ons in huis. Binnen dertien maanden waren we getrouwd en beviel ik van een tweeling. Twee jaar later kregen we een derde kindje. Al die veranderingen in een korte tijd vroegen veel van ons.”

Tweede poging

“Na acht jaar rennen, hollen en vliegen kwam bij mij het besef: is dit het nou? Bert en ik waren dolblij met onze drie dochters, maar onze eigen relatie liep niet lekker. Ik zat erg met mezelf in de knoop en waar ik soms tegengas van Bert nodig had, kreeg ik die niet. Ik besloot dat het beter was om te scheiden. Ondanks de scheiding konden we nog steeds goed met elkaar opschieten en zagen Bert en ik elkaar nog regelmatig vanwege de kinderen. Na anderhalf jaar bleef Bert een keer bij me koffiedrinken en is het balletje weer gaan rollen. We besloten het opnieuw met elkaar te proberen. Toen Bert me na een aantal jaar ten huwelijk vroeg, ging ik daarin mee. Achteraf gezien deed ik dat niet met de goede motieven. De liefde was er, maar ik begon te twijfelen of ik wel op de juiste manier van Bert hield. We liepen opnieuw tegen het probleem aan dat we niet wisten hoe we met elkaar moesten communiceren. Ik had mezelf nooit de ruimte gegeven om op de juiste manier met mijn verleden om te gaan, laat staan er met anderen over te praten. Uit onmacht bleef ik iedereen, ook Bert, van me afduwen. In 2003 zetten we opnieuw een streep door ons huwelijk.”

Ik had niet alleen een knipperlichtrelatie met Bert, maar ook met de kerk en het geloof

“Vanuit huis was ik kerkelijk opgevoed, maar ik had niet alleen een knipperlichtrelatie met Bert; ook met de kerk en het geloof. Soms ging ik naar de kerk, maar er waren ook periodes dat ik daar wekenlang niet kwam. Op een gegeven moment ging het voor mij niet langer: ik wilde duidelijkheid. Toen de kerk in 2005 een Alphacursus aanbood, heb ik me met een vriendin daarvoor aangemeld.”

Omslagpunt

“De Alphacursus, waarin ik op zoek ging naar wat het geloof nu eigenlijk voor me betekende, heeft alles veranderd. De onrust die zich in mijn hart had genesteld maakte plaats voor vrede en de grote muur die ik om mezelf heen had gebouwd, begon af te brokkelen. Ik besefte dat ik mezelf niet hoefde te blijven kwellen omdat ik me schuldig voelde over mijn verleden. Ik mocht vooruitkijken. Ik wist namelijk dat God van me houdt. Ik kon eindelijk meer van mezelf laten zien, omdat ik me niet meer hoefde te bewijzen door mezelf te overschreeuwen.”

Vertrouwen

“Sinds mijn omslagpunt in mijn geloof kan ik veel beter bij mijn eigen gevoelens komen. Ik ontdekte dat ik Bert eerder altijd van me weggeduwd had, omdat ik zelf in de knoop zat. Maar nu ik mijn kwetsbare kant durfde te laten zien, kwamen Bert en ik eindelijk op de goede manier bij elkaar. In 2013 trouwden we voor de derde keer. Ik had er 25 jaar over gedaan voordat ik wist waar ik thuishoorde: bij God en bij Bert.

Door alles wat we mee hebben gemaakt, zijn we tot de kern van onze liefde gekomen

Zes jaar geleden hoorden we dat Bert uitgezaaide prostaatkanker heeft. Dat maakt de tijd die we nu samen nog hebben extra kostbaar. Spijt van wat er gebeurd is heb ik niet. Door alles wat we mee hebben gemaakt, zijn we tot de kern van onze liefde gekomen. Ik weet dat we nooit alleen zullen zijn, omdat God er altijd bij is. De druk dat ik van mezelf alles zelf moest oplossen, is verdwenen. Het lijflied van mijn moeder was ‘Ik stel mijn vertrouwen op de Here God, want in Zijn hand ligt heel mijn levenslot.’ Daaruit mag ik nu leven, samen met Bert.”

Lees ook: Na hun scheiding trouwen Bart (68) en Linda (67) opnieuw