‘Blindfluencer’ Tjarda Struik wordt burgemeester: ‘Ik wilde niet die bekende blinde zijn’

“Hoi, ik ben Tjarda, en ik ben bijna blind”, zo begint Tjarda haar video’s op TikTok en Instagram. Ze was klaar met steeds opnieuw uitleggen in de reacties waarom ze soms niet helemaal in beeld stond in haar video’s. De zin werd al gauw door andere influencers overgenomen voor grappige filmpjes. “Dan maken ze bijvoorbeeld een video over het moment dat je iemand tegenkomt die je eigenlijk niet wilt spreken. Daar plakken ze het geluid achter, ‘hoi, ik ben Tjarda, en ik ben bijna blind’. Om de meeste van die memes kan ik wel lachen.”

Bijna blind, wat houdt dat eigenlijk in? Tjarda ziet nog vijf procent, vanuit de zijkant van haar ogen. “Als jij bijvoorbeeld met de auto langs een weiland met koeien rijdt en recht voor je kijkt, dan zie je vanuit je ooghoek dat er iets in dat weiland staat. Je gaat er dan waarschijnlijk vanuit dat dat een koe is, en geen olifant. Zo ziet mijn hele wereld eruit, als een soort Barbapappa’s van verschillende kleuren. Staat het stil, dan zijn het spullen, beweegt het, dan zijn het mensen of dieren. Maar als iemand één kleur draagt en superstil op een stoel zit, dan weet ik niet dat daar iemand zit.”

Influencer

Als kind wilde Tjarda dierenarts worden, maar toen ze vanaf haar zesde steeds slechter ging zien bleek al gauw dat dat er niet in zat. “Wie gaat zijn konijnen nu aan mij toevertrouwen om ze een prikje te geven?” Waar ze nu haar dagen mee vult, had ze vroeger al helemaal niet kunnen bedenken. “De influencer-wereld is heel visueel, alles gaat om hoe het eruit ziet. Bij influencers denk je snel aan mensen er goed uitzien én die goed kunnen zien.”

Ik wilde niet die bekende blinde zijn, maar volgens mij heb ik daarin wel iets te doen

Het begon allemaal met Tjarda’s eigen bedrijf, waarmee ze spreekt en adviseert over diversiteit en inclusie. “Er werd mij vaak gevraagd om over die thema’s te spreken, of ik dat nu wilde of niet. Ik wil natuurlijk, net als iedereen, uniek zijn om wie ik ben, maar ik heb daar ook altijd mijn beperking bij gehad.” Rond haar twintigste ging Tjarda een stok gebruiken bij het lopen, en merkte zij dat ze daardoor steeds meer opviel. “In een werkmeeting ben ik vaak de enige persoon die blind is, zo onthouden mensen mij. Toen dacht ik: dat ga ik inzetten. Ik wilde niet die bekende blinde zijn, maar volgens mij heb ik daarin iets te doen.” Zo startte ze in 2021 haar carrière als spreker en adviseur.

Een businesscoach raadde haar aan om Instagram te gaan gebruiken, om zichzelf op de kaart te zetten. Een buitenlandse au pair, die bij Tjarda in huis werkte, vulde aan dat TikTok hét nieuwe platform was. Zo werd ze op beide actief. “Ik vind het belangrijk om awareness te creëren en dingen te doorbreken die we allemaal moeilijk vinden aan beperkingen. Wie kan dat beter doen dan iemand die zelf een beperking heeft? Dus ik ben lekker gaan uitproberen en oefenen.”

Haar doelstelling was op 100.000 volgers te bereiken, inmiddels zijn dat er ruim 200.000. Met haar humor weet ze veel mensen aan te spreken. “Ik hou van lachen, dat verbindt. Ik geloof dat je met humor de meeste verandering kunt brengen, en daarnaast is dit ook gewoon hoe ik ben.” 

Burgemeester Tjarda

Vanaf november gaat Tjarda een nieuwe uitdaging aan, ze is namelijk voorgedragen voor het burgemeesterschap van Leiderdorp. Haar politieke interesse begon al jong. In het familiebedrijf Struik Foods was het belangrijk om te netwerken in verschillende kringen en zo kwam Tjarda in gesprek met mensen als voormalig Kamervoorzitter Gerdi Verbeet. “We raakten in gesprek over wat haar werk inhield. Politiek vond ik interessant, maar ik wist er helemaal niets vanaf. Toen heeft zij een keer de tijd genomen om met mij te praten over wat politiek is, hoe je jouw partij vindt, en hoe je daar het verschil kunt maken.”

Tijdens haar verhuizing naar Zeist nam Tjarda contact op met de lokale fractie van de VVD, met de vraag of zij daar iets zou kunnen betekenen. “Mijn telefoontje kwam precies op het moment dat je je kon aanmelden om op de kieslijst te komen, dat wist ik helemaal niet. Ik wilde gewoon iets doen.” Zo kwam ze niet veel later in de gemeenteraad van Zeist terecht.

Haar aanwezigheid in de raad op zich is voor Tjarda al een manier om bij te dragen aan meer diversiteit in de politiek. “Ik denk dat het goed is dat er mensen met een beperking op plekken zitten waar dingen worden besloten, omdat dat ervoor zorgt dat besluiten net wat anders worden genomen. Daarom vind ik het belangrijk dat mensen die op wat voor manier dan ook ondervertegenwoordigd zijn, aanwezig zijn in de volksvertegenwoordiging.”

Voor iedereen toegankelijk

Vanaf november mag Tjarda, als ze goedkeuring krijgt van de koning en de minister, die bijdrage leveren als burgemeester van Leiderdorp. Ook dat is geen baan die ze vroeger had verwacht. “De gemiddelde burgemeester is vaker een man van middelbare leeftijd, zonder beperking, die al ervaring heeft als wethouder. Op alle vlakken niet echt een plaatje om mij in te herkennen, maar ik had het idee dat ik het wel zou kunnen, dus ben ik ervoor gegaan.”

De gemiddelde burgemeester was niet echt een plaatje waarin ik mij herkende

Bezig zijn met het algemeen belang van de gemeente is iets dat haar aanspreekt aan het burgemeesterschap. “Ik vind het het leukst om verschillende meningen samen te brengen, en zo te zoeken naar hoe we met elkaar tot iets kunnen komen.” Ze wil dan ook voor iedereen toegankelijk zijn. “Ik word gewoon burgemeester Tjarda.”

Of het mogelijk is met de wetten omtrent sociale media van rijksambtenaren weet ze nog niet, maar als het even kan gaat Tjarda ook door met TikTokken. “Het gemeentehuis van Leiderdorp heeft bijvoorbeeld een glazen deur, dat is voor mij best ingewikkeld. Ik zou wel een filmpje willen maken waarin ik tegen die deur opknal, of eentje waarin ik mijn hamer niet kan vinden.”

Voorbeeldfunctie

Tjarda bewijst dat er veel mogelijk is wanneer je ergens voor gaat, en draagt dat ook graag uit naar anderen. “Kinderen en jongeren hebben soms de gekste redenen om te bedenken dat ze iets niet zouden kunnen. Ik hoop dat als ze horen dat er zelfs een bijna-blinde, vrouwelijke burgemeester is, ze gaan denken: nou, het kan dus wél.”

Daarom gaat ze ook graag in gesprek met mensen die haar herkennen. “Zo praatte ik een keer met ouders die een kindje hadden met een beperking. Als moeder van twee kinderen snap ik dat je het beste wilt voor je kinderen, en het liefst alle obstakels voor ze weghaalt. Maar ja, je wilt je kind ook voorbereiden op de maatschappij, en daar zijn megaveel obstakels. Als die thuis altijd voor je weg zijn gehaald, wordt het heel zwaar om de deur uit te gaan. Ik vind het mooi om mensen zulke perspectieven mee te kunnen geven.”

Veel mooie doelen om mee aan de slag te gaan dus, maar waar Tjarda stiekem het meest zin in heeft? “Sinterklaas verwelkomen tijdens de intocht, dat stukje presenteren vind ik heel leuk.”