‘Situatie Noord-Ethiopië blijft gespannen’

Drie maanden geleden braken gevechten uit tussen regeringstroepen en milities van de TPLF, het bevrijdingsfront in Tigray. Ook het leger van buurland Eritrea, dat grenst aan de noordelijke deelstaat, mengde zich in de strijd. De oorlog heeft al duizenden levens gekost en zorgde voor miljoenen ontheemden. Er zijn miljoenen mensen op de vlucht.

Je was eind januari drie weken in het gebied. Hoe was de situatie daar toen?
“De afgelopen drie maanden is de situatie daar volledig geëscaleerd, en het is er nog steeds heel instabiel. Ik was een week in het conflictgebied zelf, in Mek’ele, de hoofdstad van Tigray. Daar was het relatief veilig, al heb ik er twee dagen opgesloten gezeten in het hotel. Het was te onveilig om de straat op te gaan. De rest van de provincie is redelijk toegankelijk voor lokale hulpverleners, maar ik als westerling kon zeker niet overal komen. In dit gebied zijn ook twee kampen met Eritrese vluchtelingen, en die zijn nog steeds niet toegankelijk. In een van die kampen is eind vorig jaar een van onze lokale collega’s vermoord. Dat geeft aan hoe gespannen de situatie is.”

Hoe komt het dat we er in het Westen zo weinig over zien of horen?
“Het cynische antwoord is dat dit voor veel mensen de zoveelste burgeroorlog in Afrika is. Daar komt bij dat het conflict begon op 4 november, de dag dat de Amerikaanse verkiezingen plaatsvonden. Tel daarbij op de berichtgeving over corona, en een conflict als dit sneeuwt volledig onder.”

In de media wordt gesproken over Rwandaachtige taferelen. Wat kun je daarover zeggen?
“Niet heel veel. Wij verlenen op een neutrale manier humanitaire hulp. Die onpartijdigheid is heel belangrijk voor de voortgang van ons werk. Bovendien weet ik niet wat ervan waar is, omdat ik het niet heb gezien en de verhalen niet uit de eerste hand heb gehoord. Ja, er zijn veel mensen gevlucht, dat doen ze niet zomaar. Maar wie wat precies gedaan heeft, daar kan ik weinig over zeggen.”

Welke ontmoeting blijft je bij?
“Toen ik na een week weer uit het conflictgebied vertrok en op het lokale vliegveld wilde inchecken, vroeg de dame achter de balie: ‘Bent u een van de humanitaire medewerkers? Jullie moeten ons helpen, alle hoop is op jullie gevestigd.’ Dat was een emotionele hulpkreet die me enorm raakte.”

Hoe verleent ZOA hulp in dit gebied?
“Tigray heeft zes à zeven miljoen inwoners, waarvan de helft humanitaire hulp nodig heeft. Omdat andere organisaties helpen met voedsel, zetten wij vooral in op onderdak en non-food items. Denk aan potten, pannen, matrassen, zeep; alle basisdingen die mensen nodig hebben om op een enigszins waardige manier te overleven.”

ZOA.nl

Beeld: Joost Bastmeijer