Alice gaf haar baan op voor een onzekere toekomst

Alice had een goede baan als hoofdagent in Amsterdam, op straat. Tijdens vrijwilligerswerk in Thailand kreeg ze de gedachte: ‘je gaat je baan opzeggen en blijft nog drie maanden’. “God sprak tegen mij, zo heb ik dat toen ervaren”, vertelt Alice hierover. Ze mailt nog tijdens haar verblijf dat ze ontslag neemt.

Ik wist totaal niet meer wat ik met mezelf aan moest

Alice: “Ik was naast mijn werk altijd al veel met muziek bezig geweest en raakte betrokken bij de theatershows van Matthijn Buwalda. Ik was op m’n plek, maar was ook altijd in conflict met mezelf of ik deze kant van mij wel de ruimte mocht geven. Na de tweede tour besloot ik afscheid te nemen. Toen werd ik steeds zwaarmoediger, ik wist totaal niet meer wat ik met mezelf aan moest. Tot het ondraaglijk werd en ik dacht: als dit zo doorgaat, haal ik mijn veertigste verjaardag niet. Toen heb ik hulp gezocht. Kennelijk was dit dan waar het toe leidde: een rauwe, pijnlijke en soms eenzame reis waarin God mij langs de rand van de afgrond liefdevol liet zien hoe Hij mij gevormd heeft. En waarin een begin werd gemaakt met het herstel van mijn fundering.”

Rotonde

Op de vraag waar ze nu in haar leven staat, antwoordt Alice: “Op een rotonde, op het zachte gras in het midden. Ik heb lang stilgestaan, en dat was goed, het had een functie – sta je stil, dan kun je in de verte turen. Maar nu wil ik weer in beweging komen. Ik weet nog niet welke afslag ik ga nemen. Uiteindelijk wil ik écht contact maken met mensen. En als ik straks weer invoeg en toch nog niet kan beslissen, rijd ik gewoon een rondje extra op de rotonde.”

Lied

Tekst: Helga van Kooten
Fotografie: Elisabeth Ismail
Styling en visagie: Judith Looye