Ben Ketting verloor zijn moeder op jonge leeftijd: "Ik had geen thuis meer"
Ben Ketting speelde John Newton in Eva's Muzikale Theatervoorstelling. Net als John trok Ben de wereld rond, was hij vaak op een boot te vinden, schrijft hij liedjes en verloor hij zijn moeder op jonge leeftijd. Maar waar Newton zijn leven begon als vloekende schuinsmarcheerder, leerde de kleine Ben christelijke liedjes van zijn moeder. Wat blijft er van je over, als je de persoon kwijtraakt die jou als beste kent?
Luister naar de podcast via:
Soundcloud | Itunes | Spotify
'Waar het om gaat is dat God net zoveel van je houdt als mijn moeder van mij hield.'
Minella: “Je was net 21 jaar toen je je moeder verloor. Wat gebeurde er?”
Ben Ketting: “Het was midden in de nacht toen er na een feest op de deur werd geklopt. Het was de politie. ‘Is Ben Ketting hier ook? Je moet naar huis, want er is iets mis met je familie.’ Op die stormachtige 21e november in 1981 reed ik naar huis. Mijn vader was al in het ziekenhuis in Zwolle, omdat mijn moeder een hersenbloeding had gehad. Toen ik de volgende ochtend aankwam, lag ze in coma, met vastgebonden tong in een stabiele zijligging, omdat ze anders kon stikken. Toen we de volgende dag even naar haar toe mochten, pakte ik haar vinger vast. Ik bad niet of ze beter werd, maar vroeg aan God of ze haar vinger even mocht bewegen, als teken dat ze wist dat ik er was. Ik zei: ‘Mama, hier ben ik’, maar er gebeurde niets. Ik heb naar niet meer gesproken.”
Minella: “Dat emotioneert je nu nog steeds?”
Ben Ketting: “Ja, want dat is het laatste plaatje dat ik van mijn moeder heb. Een stervende, tengere, Indische vrouw met bezweet voorhoofd in een ziekenhuisbed. Op dat moment besef je niet wat je kwijtraakt. Mijn vader verkocht na twee jaar het huis en daarmee de plek die zo veilig was voor mij. Mijn moeder was weg, het huis was weg, mijn kamer was weg, de schuur waarachter ik fikkies stookte was weg, net als het bos waarin ik altijd speelde. Ik ben op kamers gegaan in Arnhem.”
Minella: “Toen je de vinger van je moeder vasthad en zij niet reageerde, dacht je toen niet: God reageert niet?”
Ben Ketting: “Nee, maar misschien heb ik dit alles wel nodig gehad om het leven te kunnen leiden dat ik leid. Om het leed dat kinderen wordt aangedaan aan te kunnen zien, bijvoorbeeld. Ik heb tijdens mijn reizen een hoop ellende gezien. Gek genoeg is mijn geloof altijd stabiel gebleven. Als er één ding is waar ik mijn moeder voor kan bedanken, is het wel het solide vertrouwen dat ze me meegaf. Waar het om gaat is dat God net zoveel van je houdt als mijn moeder van mij hield.”
Bekijk de Minella meets Ben Ketting video hier!
Lees ook: Ben Ketting geeft het liever toe: 'ik ben een gebroken en zondig mens!'
Video & podcast: Charlotte van Egmond
Foto: Nienke van Denderen
