Blind echtpaar neemt afscheid van Amsterdam in 'Op de tast'

Het blinde echtpaar Marianne en Ronald Polderman woont al veertig jaar zelfstandig op driehoog in Amsterdam. Ze worden ouder in een wereld die steeds drukker en bedreigender voor hen wordt. In de documentaire Op de tast (EO) volgen we hen als ze afscheid nemen van hun vertrouwde omgeving. Ze verhuizen naar een beschermde woonvorm op de Veluwe. 

Marianne en Ronald zijn een goed voorbeeld van hoe mensen met een beperking zich zelfstandig weten te redden in onze samenleving. Bijzonder aan het echtpaar Polderman is dat ze in het verleden nog iets hebben kunnen zien. Marianne (72) verloor het laatste zicht als jongvolwassene en Ronald (68) verloor het laatste licht vijftien jaar geleden. Ze hebben in hun herinnering de beelden van de wereld toen ze jong waren, maar ondertussen is er veel veranderd in de wereld om hen heen. 

(Tekst loopt door onder de foto.)

Ronald legt uit hoe hij in Amsterdam de weg vindt: “Na vijftig stappen kom ik op de hoek, dan kan ik oversteken. Aan de overkant moet ik opletten, daar staat een lantaarnpaal midden op het zebrapad." Eenmaal weer op de stoep volgt hij de rand van het fietspad, telt zeventig stappen en passeert een zijstraat. Ook de de verdere route kent hij uit zijn hoofd. 

'Ribbellijnen trottoir volgen'

"Een stap of tien verder vind ik een klein verschil in de tegels van het trottoir en als ik die lijn volg, kan ik keurig tussen alle obstakels voor de winkels doorlopen, behalve als er een fiets, brommer of een busje staat. Daarna houd ik rechts aan en volg de rand van het fietspad en de stoep tot aan de hoek, waar de ribbellijnen me bij de verkeerslichten brengen."

"Als ik geluk heb, maakt het verkeerslicht geluid, de tikker van de oversteekplaats dus. Zo niet, dan moet ik zoeken naar die paal en die staat helaas iets te ver van de ribbellijn af," vervolgt Ronald. Hij zal de paal moeten vinden, zodat hij op het knopje kan drukken om het geluid op te roepen. "Na het oversteken, houd ik links aan, totdat ik de stoeprand van de bushalte voel. Ik volg de ribbelbaan tot een iets zachtere tegel: daar stopt de bus. Er is vaak zoveel verkeer dat ik hem niet hoor aankomen; ik moet dus goed opletten tot ik de warme lucht voel bij het opengaan van de deuren en dan stap ik in.”

(Tekst loopt door onder de foto.)

"Het is alsof je voortdurend op je tenen moet lopen," legt Ronald uit in Op de tast. De verhuizing naar Het Schild op de Veluwe biedt een beschermde woonomgeving voor blinden en slechtzienden, maar vormt ook een nieuwe uitdaging voor het echtpaar. Marianne en Ronald zullen stap voor stap, op de tast deze nieuwe wereld moeten ontdekken.