Column TimZingt: Hei­lig­ver­kla­ring

In tal van rubrieken op radio en TV vertelden bekende mensen welk moment uit het leven van de paus indruk had gemaakt. De begeleidende beelden maakten hem haast onmenselijk bijzonder. Hij werd al voor zijn uitvaartmis heilig verklaard.

Misschien ben ik te protestants opgevoed, maar de bewieroking die Franciscus ten deel viel, ook juist in de christelijke pers, staat me toch een beetje tegen. Als je mij vraagt welk moment uit het leven van de paus indruk heeft gemaakt dan is mijn antwoord: het moment dat hij een klap uitdeelt aan iemand in het publiek. Het filmpje is te vinden op internet. De paus loopt langs een uitzinnige menigte en een vrouw uit het publiek grijpt zijn hand vast. In plaats van te zegenen, trekt de paus zijn hand terug. De vrouw laat echter niet los en de paus geeft haar een klap en maakt een uiterst geïrriteerde indruk.

Dát maakte diepe indruk op me: gelukkig, de paus is een mens! Een gewoon mens met naast een heleboel goede kanten ook een ongeduldige en (blijkbaar) agressieve kant. Wat heerlijk is dat. Zélfs de paus heeft menselijk tekort en het is heel goed dat we dát blijven zien. Juist van mensen die we maar al te graag heilig willen verklaren. Er is trouwens nóg een hilarisch filmpje van de paus waarin mensen nederig proberen zijn ring te kussen. De paus is daar echter niet van gediend: hij trekt telkens zijn hand weg, wat mensen letterlijk en figuurlijk uit evenwicht brengt. Prachtige beelden: hij was zelf gelukkig ook wars van kruiperige persoonsverheerlijking.

Een paus met zichtbaar menselijk tekort is iets om te koesteren. Een kerkleider die weigert op een voetstuk geplaatst te worden en mens blijft onder de mensen verdient navolging. Als je hem dáárom heilig noemt, vind ik het prima. Zo wordt trouwens élke gelovigen in de Bijbel genoemd, ook diegene die niets menselijks vreemd is.