De Oude Wereld, de dingen die voorbijgaan

In het nieuwe EO-programma ‘De Oude Wereld, de dingen die voorbijgaan’ gaat Kefah Allush op ontdekkingstocht dwars door Europa. In de Europese Green Deal is afgesproken dat Europa in 2050 het eerste klimaatneutrale continent moet zijn. Hoe realistisch is dat, en wat betekent deze Brusselse droom voor de gewone burger? Kefah ontmoet mensen die hun oude wereld steeds sneller zien veranderen in een nieuwe, groenere wereld. Wat verandert er voor de boer in Spanje, de automonteur in Duitsland en de houthakker in Zweden?

Oude en nieuwe energie

In de eerste aflevering staat oude en nieuwe energie centraal. Kefah bezoekt een windturbinepark op het IJsselmeer. Zo’n turbine kan met één uur draaien al genoeg energie leveren om een paar huishoudens een heel jaar lang van stroom te voorzien. Daarna duikt Kefah letterlijk in het diepe verleden. Samen met oud-mijnwerker Charlie bezoekt hij de Limburgse mijnen. De sluiting van die mijnen had destijds grote financiële en sociale impact voor de regio. Iets wat ook dreigt te gebeuren in Polen, Kefahs volgende stop. 

De mijnindustrie

Polen kent nog een actieve mijnindustrie. De toezegging om te stoppen met de steenkoolindustrie is gedaan, maar er zijn nog altijd zo’n 70.000 mijnwerkers in het land. Kefah ontmoet Krzysztof, die werkzaam is in een steenkolenmijn. Maar ook spreekt hij Jacek, die een aantal jaar geleden de keuze maakte om te stoppen als mijnwerker en nu kapper is. 

Klimaatneutraal

In het vervolg van de vierdelige serie reist Kefah naar Zweden, waar hij ontdekt dat het land nog lang niet zo klimaatneutraal is als je misschien zou denken. In de aflevering in Duitsland en Zwitserland staat de auto-industrie centraal en in Spanje en Frankrijk gaat hij op zoek naar groene veranderingen in de culinaire wereld.