Deborah (28) ‘Ik kreeg na mijn eerste zwangerschap acute leukemie’

Ondanks de zware behandelingen die Deborah na haar zwangerschap onderging om de acute leukemie te bestrijden, is ze nu weer gezond. Er groeit zelfs, wonder boven wonder, nieuw leven in haar buik. Maar Deborah worstelt nog altijd met een aantal levensvragen. Hoe kun je God prijzen na zoveel verdriet? Wij spraken Deborah, hoe is het nu met haar gezondheid? En hoe is haar relatie met God?

Hoogzwanger

Deborah is 28 jaar oud, juf op een bassischool en woont samen met haar man Eli en hun dochter Lois (2) in Rhenen. Ze zijn actief betrokken bij de kerkgemeenschap Mozaïek 0318 in Veenendaal. In 2019 was Deborah met haar gemeente te zien in het programma Zie je zondag. Binnenkort krijgen ze gezinsuitbreiding, want Deborah is hoogzwanger van een tweede dochter! Ze gaan een mooie en fijne tijd tegemoet, maar dit was een tijd terug wel anders.

Ik voelde de grond onder mij vandaan zakken toen ik acute leukemie bleek te hebben

In juli 2018 beviel Deborah van haar eerste dochtertje, Lois. Na een voorspoedige bevalling, krijgt ze veel gezondheidsklachten. Zo kreeg ze bloedarmoede en veel ontstekingen. De klachten bleven komen, waardoor Deborah uiteindelijk op de Intensive Care belandde. Deborah: “De IC-periode was voor mij heel erg pittig. Ik kreeg heel veel medicatie.” De artsen wisten niet waar de klachten vandaan kwamen. Door middel van een beenmergpunctie kwamen ze erachter dat Deborah acute leukemie had. Haar wereld stortte even in elkaar.  “Toen ik van de IC af mocht en ik geen klachten meer had, kreeg ik te horen dat ik acute leukemie had en een heel traject in moest. Ik voelde de grond onder mij vandaan zakken. Samen met Eli heb ik gehuild om alles wat er ons stond te gebeuren. We hadden zoveel onzekerheid en vragen.”

Een paar dagen na de diagnose, werd Deborah al in het ziekenhuis verwacht. “Ik was op dat moment al zo lang ziek geweest, maar ik besefte dat het toen pas begon. Ik zag zo erg tegen het traject op. Ik heb in die periode daarvoor nooit echt gedacht dat ik dood zou gaan, maar toen dacht ik echt: laat mij maar doodgaan.” Een periode vol chemo’s volgde. Een pittige tijd. “Lois was net drie maanden oud” vertelt Deborah, “maar zij sleepte mij soms echt door de dagen heen. Zo’n vrolijk koppie hield mij op de been.” De behandeling duurde zeven maanden. In maart 2019 kreeg Deborah haar laatste chemokuur.

Toen dacht ik: laat mij maar doodgaan

Tijdens haar ziekte kreeg Deborah veel steun vanuit haar kerk. Zo was er wekelijks een oproep in de diensten om voor haar te bidden en ontving ze veel kaartjes. “Het fijne was dat deze kaartjes niet alleen gericht naar mij waren, maar ook naar mijn man Eli. Dit vond ik heel bijzonder.”

Relatie met God

De eerste periode heeft Deborah God veel ervaren. Ze had veel verdriet toen ze de diagnose acute leukemie kreeg, maar voelde zich erg gesteund door het gebed van mensen om haar heen. Ze was strijdlustig. Later in het proces werd dit minder. “Ik heb God heel veel gezocht tijdens mijn ziekte, maar ik heb Hem in deze periode ook als heel onbereikbaar ervaren. “Toen ik klaar was met mijn chemo’s, kreeg ik vooral vragen. Waarom overkomt mij dit? Ik was erg boos, teleurgesteld en had veel onbegrip voor de situatie.” Deborah zocht hulp bij haar kerk en sprak veel met een echtpaar waarvan de man psycholoog is. “Ik ging in gesprek over mijn (onbeantwoorde) vragen. Dit was een lange periode waarin God er wel was, maar ik Hem niet kon vinden. Ik had daar op dat moment ook minder behoefte aan”. Nog steeds worstelt Deborah met levensvragen. “Het is een lang en soms eenzaam proces, omdat je niet altijd respons van God krijgt. Ik heb hier nu gelukkig meer berusting in gekregen.”

Dit was een lange periode waarin God er wel was, maar ik Hem niet kon vinden

Hoe gaat het nu?

Op dit moment gaat het goed met de gezondheid van Deborah. Ze heeft er ongeveer een jaar over gedaan om te re-integreren. Ze werkt weer volledig en pakt haar leven weer op. Ook heeft ze geen bijwerkingen meer van de chemo’s. Deborah is nu 38 weken zwanger van haar tweede dochtertje. “De angst om weer ziek te worden is zeker aanwezig, maar de artsen zeggen dat de kans dat ik het weer krijg minimaal is. Ik moet dit maar geloven, maar dat vind ik wel lastig. Ik heb namelijk nog nooit een normale kraamtijd gehad. Ik leef nu vooral met de dag. Ik vind het heerlijk om te genieten en te kijken wat de dag mij brengt. Daarnaast focus ik mij nu vooral op mijn zwangerschap. Ik kijk ernaar uit om mijn tweede dochtertje te verwelkomen.”

*Op 7 maart 2021 is Deborah bevallen van een dochter. Haar roepnaam is Liva wat ‘leven’ betekent. Haar volledige naam is Isa Liva. Isa betekent ‘Gods geschenk’. Deborah schrijft: "Het gaat goed met mij, ik herstel erg snel en goed. Mijn placenta moest operatief komen waarbij ik veel bloedverlies had. Dat was de afgelopen tijd merkbaar want ik had weinig energie. Gelukkig gaat het beter met ijzer tabletten en word ik goed gemonitord door de artsen, dit geeft een veilig gevoel. We genieten volop! "

Foto: Daisy Janssen

Lees ook: Na vijf keer kanker is Marions lichaam niet meer hetzelfde