Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Column Carianne | Corona en een groot gezin

'Eindelijk hebben we tijd om met elkaar in gesprek te gaan’

Op de vrijdag waarop mijn soort van verlof zou beginnen (keurig 2,5 week voor mijn uitgerekende datum, want tja, ik heb een eigen bedrijf, dus eigenlijk geen tijd voor verlof), werd ik al om 9.30 uur opgebeld door het kinderdagverblijf. Of ik alsjeblieft mijn zoon wilde komen halen, want hij had een snotneus.

Deel:

Ophalen voor een snotneus? Het moet niet gekker worden! En ik zou vandaag eindelijk eens nadenken wat ik nog in huis moest halen voor het nieuwe kleintje, dacht ik nog. Niet wetende dat we op zondagavond te horen zouden krijgen dat op maandag álle kinderen thuis zouden blijven… 

Géén vakantie!

Oké, als moeder moet je vaak creatief en flexibel zijn, maar álle kinderen thuis en ook nog willen werken? Dat vraagt om gróte creativiteit als je er vijf hebt en op het punt staat er nog een zesde bij te krijgen. 

Dus zaten we die avond met elkaar om de tafel om even goed na te denken over mogelijke invullingen en een schema. Mijn eerste gedachte was: ‘Ik móet ervoor zorgen dat ik mijn stille tijd kan blijven houden.' Het tweede dat ik dacht was: ‘Allemaal leuk en aardig, maar het is géén vakantie, dus er moet ook gewoon gewerkt worden.’ Op dat moment wist niemand nog iets van videobellen, digitaal werken en toetsen via de computer doen. Ik dacht vooral dat ik nu zelf juf zou moeten spelen. 

Om 9.30 uur kwamen we erachter dat we al achterliepen op het schema

Nou wilde ik vroeger wel graag de PABO doen en heb ik er ook weleens over nagedacht om de kinderen ‘homescholing’ te geven, maar ik ben toch altijd blij geweest dat ik die keuze niet gemaakt heb, omdat ik het zelf ook zo heerlijk vind om gewoon te kunnen werken (lees: ander werk te doen, dan met de kinderen bezig te zijn). En nu had ik alsnog mijn eigen klasje thuis. Vol goede moed maakten we op de zondag een mooi schema, waar iedereen mee instemde. Om er vervolgens op maandag achter te komen dat we om 9.30 uur al achterliepen op datzelfde schema. Want tja, het is inderdaad geen vakantie, maar ach, er is ook niemand die oplet of je wel echt om 8.30 uur begint met je schoollessen. Maar goed dat ik die homescholing nooit echt in gang had gezet.

Focus op de mooie dingen

Misschien mag ik het niet zeggen, want, met alle respect, het is natuurlijk vreselijk als je écht middenin het corona-circus terecht komt, maar eigenlijk vind ik deze bizarre en bijzondere tijd heel erg gezellig. Ja, het is wel aanpoten. Ik heb het gevoel dat ik meer dan ooit bezig ben met de catering, de was en de schoonmaak (had ik al gezegd dat de schoonmaakster tijdelijk niet komt?). En nu ben ik ook nog als huiswerk- en activiteitenbegeleider aan het werk.

Maar het even niet heen en weer rijden naar allerlei clubjes, maar tijd hebben om de kinderen weer op een andere manier te leren kennen. En te zien wat ze nou eigenlijk allemaal moeten doen op en voor school. Ik vind het wel rustgevend en ook leuk.

Het mooie is: eindelijk heb ik het voor elkaar dat iedereen góed zijn handen wast (lang leve de hygiëne maatregelen). En dat we nu écht elke avond met elkaar Bijbel lezen en tijd hebben om met elkaar in gesprek te gaan, in plaats van half/half, omdat dan de een, en dan de ander weer weg is. De kinderen zijn veel meer bereid om ook te helpen in huis. Yes! 

(Ja, je begrijpt: dat wil ik natuurlijk wel vasthouden straks als alles weer normaal is…)

Tips voor deze bijzondere tijd:

  • Zorg ervoor dat je juist nu echt vasthoudt aan je tijd met God, of dat gaat inplannen, want dat is je zuurstof voor elke dag.
  • Leef vanuit vertrouwen op God en laat je niet meevoeren in de angst van de wereld.
  • Zorg voor een goed werkend schema, waarin iedereen weet wat er wanneer van hem of haar verwacht wordt (ja, en houd je eraan ja…).
  • Laat ook je gezinsleden (meer) meehelpen in het huishouden, zodat niet alles op jou neerkomt. 
  • Focus op datgene wat mooi, leuk en goed is aan deze tijd met je gezin, zodat je makkelijker kunt liefhebben, in plaats van je te laten leiden door irritaties. 


Carianne is schrijver, spreker en trainer bij TotalBalance. Haar missie is om mensen (terug) in balans te brengen met God, zichzelf en hun omgeving. Daarnaast is ze samen met Nelleke de Wit oprichter van Powervrouwen, waarmee ze vrouwen wil aanmoedigen op zoek te gaan naar hun door God gegeven roeping.

Fotocredits: Ingrid Veldman

Lees ook: Corona; help, de kinderen zijn thuis!

Geschreven door

Carianne Ros

--:--