God, de koning en Amalia

Aan de eettafel van de Haagse dominee Pieter Lootsma sprak ze met leeftijdsgenoten om de drie weken over de betekenis van de Bijbel en de invloed daarvan op het westerse denken. Ze treedt daarmee in de lange protestantse traditie van de Oranjes. Een traditie die weliswaar sterk wordt afgeschermd. Die terughoudendheid heeft een reden; Willem-Alexander wil koning zijn van álle Nederlanders: atheïsten, christenen, moslims, joden, et cetera.

Toch durf ik onomwonden te zeggen dat Willem-Alexander christen is en een relatie met God heeft. Op cruciale momenten vingen we daar een glimp van op. Bijvoorbeeld in zijn trouwdienst op 2 februari 2002. Daar haalde ds. Carel ter Linden een brief van de (toen nog) kroonprins aan, waarin hij het grondstation dat piloten in zwaar weer de weg wijst, vergeleek met God en het geloof. Ook tijdens een doopdienst verwees de Wassenaarse predikant Deodaat van der Boon naar een uitspraak van Willem-Alexander over een boom in de tuin van De Horsten die om dreigde te vallen. “Als je wortels niet in voedzame bodem staan, groei je scheef en val je om,” parafraseerde de predikant. Ik vind het mooi om te bedenken dat de koning zich afhankelijk weet van God.

Juist in de komende week – woensdag 13 oktober – neemt de koning de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV21) in ontvangst. We weten dat hij waarde hecht aan zoiets, want toen de Protestantse Kerk in Nederland in 2014 haar tienjarig bestaan vierde, nodigden de koning en koningin zichzelf uit om daarbij aanwezig te zijn. Een bijzonder gebaar!

Als gelovige protestant hoop ik dat Amalia deze mooie traditie – met inhoud! – van haar familie overneemt. Ik vertrouw er in ieder geval op dat ze er gewetensvol mee zal omgaan, want zo hebben we haar inmiddels al wel leren kennen.